آموزش, آموزش عکاسی دیجیتال

عکاسی روایت داستان هاست

lazy

هنر قصه گویی

برای عاشق عکاسی بودن دلایل زیادی وجود دارد اما قطعا یکی از این دلایل داستان هایی است که هر عکس میتواند روایت کند. در طی قرن هایی که گذشته مردم به طرق مختلف داستان سرایی میکردند از گرد اتش جمع شدن و هر یک غصه ای را گفتن تا کتاب ها و فیلم ها و … اما موضوع نگران کننده این است که اخیرا هنر قصه گویی در بین مردم بسیار کمرنگ شده همین 5 سال پیش هم زمانی که دور هم جمع میشدیم هر کدام قصه ها طنز، نقل قول، اجتماعی یا سیاسی و … داشتیم اما امروزه جمع ها و مهمانی ها به لطف گوشی های موبایل در نوعی سکوت سپری میشود.

a7453a5f026fb6831d68bdc9cb0edcae

از نظر من این بسیار تلخ است. قصه گویی و شنیدن داستان های مختلف از جهان پیرامون میتواند در رشد و تکامل فردی هر انسانی بسیار تاثیر گذار باشد. حال که هر چیزی شکل و روشی نو به خود گرفته میتوان عکاسی را هم به عنوان یک راه انتقال داستان وارد این میدان کرد البته از سال های دور درست از زمان شروع عکاسی این هنر آمیخته به هنر قصه گویی بوده و حالا شما به عنوان یک عکاس باید شروع کننده ی دوباره ی هنر قصه گویی از طریق هنر عکاسی باشید. برای رسیدن به این مقصود به قول سهراب جان سپهری “چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید” کمی عمیق تر کمی مفهومی تر باید برای پروژه ی عکاسی که دارید هدفی داشته باشید سوژه را بفهمید اول حس کنید و سپس ثبت کنید.

شاید این طور به نظر بیاد که قصه گویی از طریق عکاسی مختص تصاویر اجتماعی و یا سیاسی و یا موارد به این سبک میشود اما این اشتباه بزرگیست بزارید واضح و به زبان شیرین پارسی بهتون بگم اگه پروژه ی عکاسی از شکلات نوتلا را دارید باید زمان ثبت تصاویر شیرینی و طعم منحصر به فرد آن را حس کنید و به جای شنیدن صدای چلیک صدای به به در گوشتان بپیچد، اگر پروژه ی ثبت تصاویر یک ذوج جوان را دارید باید عشق در نگاه آن ها در هنگام ثبت عکس را بفهمید تا قصه ی شروع زندگی مشترک و یا عشق کهنه ی آن ها را بتوانید ثبت کنید اگر سوژه ی شما قشر فقیر جامعه است باید معنای گرسنگی و فقر را بفهمید گرسنگی نه به معنای نخوردن یک وعده عصرانه گرسنگی به معنای واقعی …

بخشی از این قصه گویی تصویری، به سوژه و بخش عمده ی آن به عکاس که راوی این داستان است مربوط میشود همانقدر که شنیدن یک قصه از طریق دو راوی بسیار میتواند متفاوت باشد و یک راوی ما را به شنیدن ادامه داستان ترقیب و دیگری حس دافعه ایجاد کند تصویر هم به همین شکل عمل میکند عکاسی عکس را با نگاه ویژه ی خود ثبت و عکاسی با استفاده از تنظیمات خودکار و بدون هدف همان سوژه را ثبت میکند اما این کجا و آن کجا کافیست به عنوان یک عکاس باور کنید که مخاطبان بسیار باهوشی به نام انسان دارید. همانطور که تنظیمات نوردهی نیاز به آموزش دارد قصه گویی از طریق عکس هم نیاز به آموزش دارد بنابراین در ادامه چند نکته که میتواند در این زمینه برای شما مفید باشد را مورد بررسی قرار داده ایم.

عکس هایی با داستان های کوتاه

داستان ها شکل و اندازه های مختلفی دارند داستان بلند(رمان) داستان های کوتاه داستان هایی که هرگز تمام نمیشوند و برای آن ها به تعداد مخاطب پایان داریم و … . اگر بخواهیم توسط عکاسی داستانی کوتاه را روایت کنیم احتمالا با یک یا دو تصویر به نتیجه برسیم. بیشتر عکاسان روزنامه این سبک از قصه گویی را شامل میشوند تصویری که سعی دارد راوی یک قصه دارد این تصاویر عموما در نگاه اول نتیجه ای را با کاوشی جزئی انتقال میدهند نتیجه از یک رویداد منفرد که قطعا کوتاه است. این عکس ها باید چیزی داشته باشند که توجه بیننده را به خود جلب کند و نقاط کانونی بصری و راوی آن ها هوشمندانه انتخاب شودتا بیننده را به سمت مقصود سوق دهد.

عکس های کوتاه اغلب بیننده را متعجب میکند این تعجب از عدم درک موضوع نیست تنها دلیلی که میتواند دلیل این تعجب باشد فریبکار بودن این تصاویر است چرا که ذهن بیننده را درگیر بعدها و یا شاید قبل صحنه پیش رو میکند و تمام عناصر موجود و غایب در تصویر ذهن بیننده را به چالش دعوت میکند.

رابطه ها

خوب حالا میرسیم به بخشی که تمام گفته های قبل را روشن تر و گیرا تر میکند. شاید این سوال در ذهن شما ایجاد شده باشد که چه داستانی را میتوان با یک عکس انتقال داد؟ و یا چه جمله ی خنده داری ” با استفاده از تمام عناصر موجود و غایب در تصویر ذهن بیننده را به چالش دعوت کنید” باید بگم حق دارید در نگاه اول غیر ممکن است عنصری که در تصویر نیست را به نمایش گذاشت اما با دو مثال این موضوع را برای شما مفهوم میکنم.

با گفتن این جمله شروع میکنیم ، گاهی اوقات با وارد کردن حضور شخص دوم در کادربندی عکس ، می توانید او را به داستانی که می خواهید بگویید اضافه کنید بدون اینکه این حضور فیزیکی باشد. برای این کار از شواهدی استفاده کنید که به حضور آن شخص شهادت میدهند.

c49e446a46fa27a6e18ffb6119461c3f

داستان این عکس را شما بنویسید

مثلا تصور کنید یک میز در اتاقی خالی به همراه دو فنجای چای یک کتاب شاملو و دیوارهایی که خالی از قاب عکس اما دارای رد قاب عکس هاست و یک مرد که در فضایی تاریک به دیوار روبه رو خیره مانده … این تصویر میتواند راوی چند قصه باشد؟

و یا تصویر شخصی که در حال دویدن در جاده ای جنگلی با نگاهی مضطرب به پشت سر خود نگاه میکند و یا شخصی که در حال صحبت و اشاده به سمتی ایستاده است در تمام این موارد شما حضور اشخاص، اشیا و حتی خاطراتی را احساس میکنید این هنر ایجاد رابطه ها در تصویر توسط یک عکاس است.

زمینه

پس زمینه و پیش زمیه میتواند در روایت داستان بسیار تاثیر گذار باشد و روشن کننده ی بسیاری از مسائل باشد و مثلا در مثال اتاق خالی نبود اساسیه و دیوار های با رد پای قاب عکس پشت سر گذاشتن یک برهه از زندگی را به نمایش میگذارد گذاشتن و رفتن ها در همین تصویر اگر مرد تنها نبود با صورتی غمگین به رو به رو خیره نمیشد مثلا در حال صرف چای با لبخند بود و نور کمی بیشتر بود حس شروع را القا میکرد و در کل بار شادی را در خود داشت اما آن پس زمینه و پیش زمینه ی نامعلوم مسیر داستان را مشخص میکند. حال اگر پیش زمینه مفهوم تر بود یک داستان کوتاه و مشخص داشتیم که شاید از جذابیت تصویر کم میکرد. پس برای انتقال حس از پس زمینه استفاده کنید و المان هایی را اضافه و یا کم کنید اما پیش زمینه تا جایی که امکان دارد خالی باشد.( البته در صورتی که تمایل به داستان کوتاه با پایان مشخص دارید پیش زمینه میتواند بسیار مفید باشد).

عکس های سریالی

یکی از اشتباهاتی که بین مردم باب شده و بسیار هم تکرار میشه ثبت پشت سر هم و سریالی از مراسم و یا مناسبت های زندگیاشان است حتی گاهی عکاسان نیز این اشتباه را دارند منظور از عکس های سریالی ثبت چندین عکس از مثلا مراسم چهرشنبه سوره نیست این کاز قطعا باعث ثبت تصاویر شلوغ و یک بهم ریختگی میشود تصاویری که نقاط کانونی در آن ها گم شده و نهایتا بعد از دیدن سه عکس باقی عکس ها حالتی تکراری به خود میگیرند. برای چنین مراسمی شاید بهتر باشد که از فیلمبرداری استفاده کنید ثبت فیلم های کوتاه میتواند به ماندگار شدن این خاطرات کمک کند. در عوض برای روایت قصه خود از مراحل اماده سازی مراسم، ورود هر مهمان شروع مراسم و هر چیزی که میتواند حاوی یک قصه و تکمیل کننده قصه ی قبلی باشد عکاسی کنید. چیزی که بعد از ثبت این تصاویر اهمیت دارد نحوه ی چیدمان آن هاست که میتواند چشم بیننده را به دنبال کردن داستان ترقیب کند.

9fd5e502c1640f62738c8a908d3eb0f7

6c7de1f27f7de61a6daddfffbe05c058

ساختار

خوب حالا که درکی نسبی نسبت به قصه گویی از طریق عکاسی پیدا کرده ایم بیاد کمی نسبت به خود قصه نویسی هم اطلاع داشته باشیم. قطعا همیشه داستان هایی موفق بوده اند که دارای ساختاری منسجم هستند نویسنده باید با خلاقیت مقدمه، طرح و نقطه ی اوج و در نهایت نقطهی پایان و نتیجه گیری قصه را برنامه ریزی کند ابتدا کلیت داستان را مشخص و سپس شروع به قصه نویسی کند باید در نظر داشت، همیشه همه ی قصه ها دارای اتفاقات خوب نیستند و هر موضوعی میتواند دارای داستان باشد. پس سه بخش اصلی داریم مقدمه متن و نتیجه گیری که در ادامه آنها را به اختصار شرح میدهیم.

مقدمه

این عکس ها عکس هایی هستند که شخصیت ها و موضوعات مهم را معرفی میکنند و درباره ی مکان وقوع داستان اطلاعاتی را به بیننده میدهند. در اصل این عکس ها بدنه ی کار شما میشوند چند پاراگراف ابتدایی یک داستان به شما این ایده را میدهد که این کتاب ارزش خریدن دارد یا نه پس یکی از مهم ترین بخش های عکاسی در داستان بلند بخش مقدمه کار است که بدنه ی داستان را اماده میکند. این عکس ها باید در بیننده ایجاد انگیزه کند تا تصمیم به همراهی داستان را گرفته و در دنیایی که شما میسازید ورود کند. تصور کنید شما قصد به نمایش کشیدن داستان یک سفر را دارید عکس ماکرو از نقشه ی جایی که میروید چمدان ها لباس های مناسب این سفر آماده شدن مسافران و جابه جایی وسایل و چیزهایی از این قبیل میتواند شروع خوبی باشد.

ca5150ff1c65880ded50f92ed067c95e

طرح داستان

داستان های خوب چیزی فراتر از کلمات پوچ هستند. آنها ایده ها ، احساسات ، تجربیات و غیره را در سطح عمیق تری کشف می کنند. آنها آنچه اتفاق می افتد را نشان می دهند بنابراین عکاسان خوب در زمینه ها و ایده ها برای بهتر شدن کار کاوش می کنند.

بنابراین در یک آلبوم مسافرتی سعی کنید موضوعاتی را در عکسهای خود شناسایی کنید که در طول سفر دوباره آنها را مرور خواهید کرد. انواع مضامین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  1. مضامین بصری:شاید رنگها یا اشکالی که بارها و بارها در سفر ظاهر می شوند، مثلا فکر کنید اگر سوژه عکاسی شهر یزد باشد چه مضامین بصری میتواند حتی با کرار باز جذابیت داشته باشد؟ قطعا بادگیرها با آن ترکیب رنگ قهوه ای و خاکی که در پس زمینه ی آبی آسمان بسیار جذاب و سوژه ای قوی خواهند بود.d82d678e9583c1f5f283ec56fbf1abb7 f655e8f9339af2b629ebed05b585423a
  2. مضامین سبک شناختی:تکرار تکنیک ها و سبک های عکاسی، مثلا سفر به چند منطقه و ثبت تصاویر ماکرو از گل ها ی آن منطقه و یا ثبت غروب آفتاب در چند منطقه مثلا غروب در کوهستان در دریا و یا در بالای ساختمانی در شهری شلوغ و …a44ba9086b2b83ccf2baf7c678723449 2c2fb9efd4b8a1f837bf47004a49ce45 01c6fc8bc32f1237be039ceb6b4b4b2d
  3. موضوعات محلی: تکرار عکس از انواع مکان های مشابه مثلا بازار و یا سینماها و یا کافه ها بعد دیدن شباهت ها و تفاوت های این مکان ها بسیار جذاب خواهد بود.
  4. مضامین رابطه ای:عکسهایی که با گذشت زمان بر روی یک شخص یا افراد متمرکز می شوند. در یک داستان سفر ، میتواند حالات شخصی را که هنگام سفر در اوج و فرود سفر است بیان کند، این میتواند توسعه روابط بین اشخاص دوستان ، عاشقان ، خواهر و برادرها و غیره را با گذشت زمان مستند کند. یک داستان عکاسی ممکن است فقط بر روی یک موضوع تمرکز کند یا می تواند تعدادی از آنها را بهم پیوند دهد.28b805f5645425ce44eaf6bcba79a40c

برخی مضامین در طول سفر ظاهر میشوند و کاملا اتفاقی است وقتی سفر را شروع میکنید چیزهای زیادی شما را غافلگیر میکند و اگر هدف شما روایت داستان این سفر است نباید غافلگیر شوید بلکه باید همواره اماده ی ثبت این اتفاقات باشید. اما تحقیق لازمه ی کار شماست قبل از عکاسی راجع به مکانی که قصد سفر دارید ارتباط بین سوژه های عکاسی و در کل هر چیزی که سناریو قصه ی شما را تعیین میکند تحقیق کنید مثلا در همین مثال داستان سفر مکان های مهم جایی که قصد دارید از آن عکاسی کنید را بشناسید.

برخی از عکاسان برای خودشان یک لیست از عکسهایی که می خواهند در یک روز مشخص بگیرند می نویسند. در حالی که دیگران این کار را غیررسمی تر در ذهن خود انجام می دهند – اما اکثر عکاسان خوب این توانایی را دارند که برنامه ریزی دقیق در این باره داشته باشند این دست از عکاسان مانند یک کارگردان، نورپرداز و یک داستان نویس حرفه ای با در نظر گرفتن تمام شرایط کار عکاسی را اغاز میکنند مثلا اگر پروژه ی عکاسی عروسی در جنگل و یا دریا را دارند میدانند به چه شکل مکان ها را چیدمان کنند که عروس و داماد خسته نشوند و یا نور کافی برای صحنه ها موجود باشه و یا حتی در چه زمانی لباس عروس خیس و یا خاکی بشود و…

نتیجه گیری

گویندگان خوب داستان کاملاً تعمدی در مورد نحوه خاتمه بخشیدن به داستان های خود رفتار میکنند. زمانی که آثار آخر به شمارش میرسد عکاس به ارزش تصاویر ثبت شده برای بیننده فکر میکند قطعا سفر (پروژه ی عکاسی) خود را مرور و کم و کاست آن را چک میکند. باید توجه کنید به هیچ وجه نیازی نیست که داستان خود را حتما ببندید (داستان های خوب گاهی اوقات مردم را دچار ناآرامی می کنند و پایانی باز دارند) اما نحوه پایان دادن به آن را در نظر بگیرید.

برای ادامه مثال داستان سفر ، نتیجه گیری عکس می تواند چیزی از عکس غروب خورشید باشد (کلیشه ایست نه !) یا عکس های فرودگاه ، عکس های بسته بندی وسایل ، عکس های هواپیما ، چند عکس از آخرین وعده غذایی در مقصد ، علائم به فرودگاه نزدیک میشوید و …

ویرایش

ویرایش همیشه لازمه ی کار یک داستان بوده هر داستانی که نوشته میشود به دست ویراستار سپرده شده و ویرایش میشود داستان تصویری نیز به همین شکل عمل میکند ویرایش همان کاری را میکند که ویراستار با داستان متنی میکند برش، وضوح، افزایش یا کاهش رنگ و نور و … که میتوان روی گروهی از تصاویر و یا تک تک تصاویر انجام داد همه در به تکامل رسیدن داستان شما مفیدخواهند بود.

38f629170ac3ab74b9d6d2cc411c2f3c

در نهایت مجموعه ای از بهترین ها را جدا کرده و د قالب یک البوم به بیننده ارائه دهید زیرا قرار نیست تمام چند صد عکسی که ثبت کردید را به نمایش گذاشته و در نتیجه برای بیننده خستگی ایجاد کرده و کار خود را نیز بی ارزش کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *