راهنمای جامع عکاسی برای مبتدیان 2024

همه ما زمانی عکاسی را شروع کردیم که هیچ چیز از آن نمی‌دانستیم. من هم همینطور بودم. دوربین DSLR اولم برایم مثل یک جعبه سیاه بود. اما با آزمون و خطا و یادگیری مداوم، توانستم عکس‌هایی بگیرم که همیشه آرزویش را داشتم. در این راهنما، می‌خواهم شما را با نکاتی آشنا کنم که به من کمک کرد تا به یک عکاس بهتر تبدیل شوم.

عکاسی برای مبتدیان (5 اصل اولیه عکاسی)

در این مطلب، به برخی از اصول اولیه دوربین، لنز و ترکیب‌بندی خواهیم پرداخت. علاوه بر این، به برخی از اصطلاحات عکاسی نگاه خواهیم کرد و برخی از تجهیزات را برای شروع پیشنهاد می‌کنیم.

• نحوه کار دوربین‌ها را بیاموزید
• دوربین مناسب خود را پیدا کنید
• دوربین خود را بشناسید
• لنز خود را بشناسید
• ترکیب‌بندی و نحوه گرفتن عکس‌های واضح را بیاموزید

چگونه دوربین‌ها کار می‌کنند؟ راهنمای تصویری برای عکاسان مبتدی

به عنوان یک عکاس تازه کار، مطمئناً دوست دارید مفاهیم پیچیده عکاسی را به ساده‌ترین شکل ممکن یاد بگیرید. یکی از این مفاهیم، نحوه عملکرد دوربین‌هاست. برای همین تصمیم گرفتم با کمک یک تصویرگر حرفه‌ای، یک راهنمای تصویری جذاب و آسان برای درک این موضوع تهیه کنم.

در این اینفوگرافیک، به زبان ساده و با استفاده از تصاویر گویا، مفاهیم مهمی مثل نوردهی را توضیح داده‌ایم تا بتوانید بهتر با دوربین خود ارتباط برقرار کنید.

حالا وقتشه که با هم این تصاویر رو بررسی کنیم و دنیای عکاسی رو بهتر بشناسیم!

نوردهی

درک نوردهی کلید گرفتن یک عکس عالی است. یادگیری نحوه عملکرد نوردهی به شما کمک می‌کند تا کنترل دوربین خود را در دست بگیرید و عکس‌های بهتری بگیرید. سرعت شاتر، دیافراگم و ISO سه عنصر ضروری هستند که در کنار هم نوردهی را ایجاد می‌کنند. عکاسی در مورد تعادل این سه مؤلفه است.

مثلث نوردهی یک راه عالی برای به خاطر سپردن سه تنظیم و نحوه ارتباط آن‌ها با یکدیگر است. با هم، آن‌ها مقدار نوری را که دوربین شما ثبت می‌کند کنترل می‌کنند.

این به شما کمک می‌کند تا درک کنید که تغییر یک تنظیم نیاز به تغییر تنظیمات دیگر دارد. یعنی اگر همان صحنه را با همان شرایط نوری عکاسی کنید.

همانطور که به زودی خواهید فهمید، این عناصر بیش از نوردهی تأثیر می‌گذارند. آن‌ها همچنین باعث تغییراتی در عمق میدان، تاری حرکتی و نویز دیجیتال می‌شوند.

پس از درک نحوه عملکرد هر یک، می‌توانید به تنظیمات دستی رجوع کنید. اینجاست که کنترل را از دوربین خود پس می‌گیرید. بنابراین، بیایید نوردهی را در سه تنظیماتی که ذکر کردیم بررسی کنیم.

1. دیافراگم

اولین عنصر مثلث نوردهی که به آن نگاه می‌کنیم دیافراگم است. این سوراخی در داخل لنز است که اجازه می‌دهد نور از آن عبور کرده و به سنسور دوربین برسد.

مانند مردمک چشم شماست. هر چه دیافراگم بازتر باشد، نور بیشتری وارد دوربین می‌شود. اگر دیافراگم را کوچک‌تر کنید، نور کمتری وارد می‌شود.

• اندازه دیافراگم را با مقیاسی از f-stop اندازه‌گیری می‌کنیم و هر f-stop اندازه دیافراگم را نشان می‌دهد. نکته گیج‌کننده این است که دیافراگم‌های کوچک‌تر دارای اعداد f-stop بزرگ‌تر هستند و دیافراگم‌های بزرگ‌تر دارای اعداد کوچک‌تر هستند.
• به عنوان مثال، دیافراگم f/22 بسیار باریک است و نور زیادی را عبور نمی‌دهد. دیافراگم f/1.8 عریض است و نور زیادی را عبور می‌دهد. این بدان معناست که شما به f-stop بالا در نور زیاد و f-stop پایین در نور کم نیاز دارید.
• اما دیافراگم فقط بر مقدار نوری که عبور می‌کند تأثیر نمی‌گذارد. همچنین تأثیر زیادی بر فوکوس و عمق میدان دارد.
• عمق میدان به میزان فوکوس بودن صحنه شما اشاره دارد. عمق میدان کم به شما یک صفحه کانونی باریک می‌دهد، بنابراین فقط سوژه شما در فوکوس است. پیش‌زمینه و پس‌زمینه خارج از فوکوس هستند.
• عمق میدان زیاد به این معنی است که پیش‌زمینه، پس‌زمینه و همه چیز بین آن‌ها در فوکوس هستند.
• استفاده از دیافراگم باریک با f-stop بالا به شما عمق میدان زیادی می‌دهد که برای تصاویر منظره نیاز دارید. دیافراگم باز با f-stop کوچک به شما عمق میدان کم و پس‌زمینه تار می‌دهد که در بین عکاسان پرتره محبوب است.
• اگر بتوانید مقیاس f-stop را حفظ کنید، نوردهی بسیار آسان‌تر خواهد بود. یک مقیاس استاندارد f/1.4، f/2، f/2.8، f/4، f/5.6، f/8، f/11، f/16، f/22 است. برخی از لنزهای تخصصی بالاتر و پایین‌تر از این مقیاس هستند.

2. سرعت شاتر

تنظیم نوردهی بعدی که باید به آن نگاه کنیم سرعت شاتر است.

پس از عبور نور از دیافراگم لنز، به شاتر می‌رسد. سرعت باز و بسته شدن شاتر تعیین می‌کند که دوربین چه مقدار نور را عبور می‌دهد.

معمولاً فقط به کسری بسیار کوچک از ثانیه (مثلاً 1/250 ثانیه) نیاز دارید تا از تاری حرکت جلوگیری کنید. اما سرعت‌های شاتر مختلف مکمل شرایط مختلف هستند.

سرعت شاتر می‌تواند از بسیار سریع (1/4000 ثانیه) برای عکاسی ورزشی تا بسیار کند (30 ثانیه) برای عکاسی شبانه باشد.

همه چیز به این بستگی دارد که چه چیزی را عکاسی می‌کنید و چه مقدار نور در دسترس دارید. به همین دلیل است که دانستن نحوه عملکرد سرعت شاتر برای درک اصول اولیه عکاسی کلیدی است.

“یک عکس فریز شده با سونی a7R III. 50 میلی‌متر، f/1.6، 1/4000 ثانیه، ISO 100.”

• دوربین: عکس با دوربین سونی a7R III گرفته شده است که یک دوربین حرفه‌ای با کیفیت تصویر بسیار بالا است.
• لنز: لنز مورد استفاده 50 میلی‌متری با دیافراگم f/1.6 بوده است. لنزهای 50 میلی‌متری معمولاً لنزهای استاندارد محسوب می‌شوند و لنز f/1.6 به دوربین اجازه می‌دهد نور بیشتری وارد شود و عمق میدان کم‌تری داشته باشد (یعنی پس‌زمینه بیشتر تار شود).
• سرعت شاتر: سرعت شاتر 1/4000 ثانیه بوده است. این سرعت بسیار بالا نشان می‌دهد که عکاس می‌خواسته هرگونه حرکت را متوقف کند و یک عکس کاملا ثابت بگیرد.
• ISO: ISO 100 بوده است. ISO نشان‌دهنده حساسیت سنسور دوربین به نور است. ISO پایین‌تر به معنای حساسیت کمتر و نویز کمتر در عکس است.
• فریز فریم: این اصطلاح به این معنی است که عکاس توانسته است حرکت را کاملا متوقف کند و یک لحظه را به صورت ثابت ثبت کند.

تصویر بالا با دوربین Nikon D3300   لنز 42 میلی‌متر، سرعت شاتر f/4.8، 1/60 دیافراگم، ISO 3200 گرفته شده است.

• دوربین: عکس با دوربین نیکون D3300 گرفته شده است. این یک دوربین DSLR سطح ابتدایی تا متوسط است که برای عکاسان آماتور مناسب است.
• لنز: لنز مورد استفاده 42 میلی‌متری با دیافراگم f/4.8 بوده است. لنز 42 میلی‌متری معمولاً لنز استاندارد برای دوربین‌های APS-C نیکون است و f/4.8 دیافراگمی متوسط محسوب می‌شود.
• سرعت شاتر: سرعت شاتر 1/60 ثانیه بوده است. این سرعت برای عکاسی در شرایط نوری کم مناسب است، اما ممکن است در سوژه‌های متحرک کمی تاری ایجاد کند.
• ISO: ISO 3200 بوده است. این مقدار ISO بسیار بالا نشان می‌دهد که عکاس در شرایط نوری بسیار کم عکس گرفته است. ISO بالا به دوربین اجازه می‌دهد نور بیشتری جذب کند، اما معمولاً باعث ایجاد نویز در تصویر می‌شود.
• High-ISO image: این عبارت به این معنی است که عکس با حساسیت بالای سنسور (ISO بالا) گرفته شده است.

خلاصه نوردهی

هنگامی که درک اولیه‌ای از دیافراگم، سرعت شاتر و ISO پیدا کردید، باید یاد بگیرید که چگونه هر عنصر نوردهی با هم کار می‌کند.

نوردهی جوهر عکاسی است، به همین دلیل یادگیری سه اصل اساسی بسیار مهم است. اگر این‌ها را یاد نگیرید، ترکیب‌بندی و قاب‌بندی در عکاسی مبتدی بی‌معنی می‌شود.

بنابراین، سیستم “مبتنی بر استاپ” برای اندازه‌گیری نوردهی را یاد بگیرید و دیافراگم، سرعت شاتر و ISO را برای کنترل کامل دوربین خود تسلط پیدا کنید.

پیدا کردن یک دوربین برای عکاسی دیجیتال

اکنون به نحوه پیدا کردن دوربینی که مناسب شما باشد نگاه خواهیم کرد. به انواع دوربین‌ها و ویژگی‌های مختلفی که باید به دنبال آن‌ها باشید نگاه خواهیم کرد. علاوه بر این، به برندهای برتر دوربین نگاهی خواهیم انداخت.

چیزی به نام “بهترین دوربین” وجود ندارد زیرا خواسته همه عکاسان متفاوت هستند. همه ما چیزهای متفاوتی می‌خواهیم و دوربینی که برای یک عکاس مناسب است ممکن است برای عکاس دیگری مناسب نباشد.

پیدا کردن بهترین دوربین به معنای یافتن دوربینی است که به شما در دستیابی به اهداف عکاسی‌تان کمک کند. ممکن است بخواهید برخی از اصول اولیه دوربین را یاد بگیرید و هنر عکاسی را کاوش کنید.

یا ممکن است به دنبال دوربینی برای یک نوع خاص از عکاسی باشید. خوشبختانه، دوربین‌های زیادی برای همه وجود دارد، از عکاسان پرتره تا ولاگرها.

اگر تازه وارد دنیای عکاسی شده‌اید، می‌توانید لیست بهترین دوربین‌ها برای مبتدیان را بررسی کنید. ما همچنین بهترین دوربین‌های سطح ابتدایی برای برندهای برتر دوربین را بررسی کرده‌ایم:

• دوربین‌های کانن برای مبتدیان
• دوربین‌های نیکون برای مبتدیان
• دوربین‌های سونی برای مبتدیان

DSLR در مقابل بدون آینه

دو نوع اصلی دوربین در عکاسی وجود دارد. مدل‌های DSLR سنتی‌تر و دوربین‌های بدون آینه جدیدتر را داریم.

اساساً، دوربین‌های DSLR از سیستم شاتر و آینه سنتی که از دوربین‌های آنالوگ به ارث رسیده است، استفاده می‌کنند.

دوربین‌های بدون آینه دیگر از این سیستم استفاده نمی‌کنند، به همین دلیل به آن‌ها بدون آینه می‌گویند. با این حال، هر دو سیستم لنز قابل تعویض هستند، به این معنی که می‌توانید لنزها را برداشته و با لنز دیگری تعویض کنید.

DSLRها در بین خالص‌گرایان عکاسی محبوب هستند. و هنوز هم توسط همه، از آماتورها تا حرفه‌ای‌ها استفاده می‌شوند.

شکی نیست که DSLRها در حال کنار رفتن هستند. اما هنوز هم توسط بسیاری از عکاسان دوست‌داشته می‌شوند. علاوه بر این، DSLRها همچنین گزینه خوبی به عنوان دوربین سطح ابتدایی هستند.

بدون شاتر و آینه، دوربین‌های بدون آینه نقاط قوت جدیدی دارند. آن‌ها کوچکتر و سبک‌تر از DSLRها هستند.

یک دوربین بدون آینه همچنین دارای حالت‌های انفجاری سریع‌تر است. آن‌ها همچنین دارای ویژگی‌های ویدیویی بهتری هستند که آن‌ها را به دوربین‌های چندرسانه‌ای برتر تبدیل می‌کند.

اندازه سنسور مورد نیاز شما چیست؟

DSLRها و دوربین‌های بدون آینه دارای یکی از دو اندازه سنسور هستند، APS-C (کراپ فریم) یا فول فریم.

سنسورهای APS-C کوچکتر از سنسورهای فول فریم هستند. این بدان معناست که بدنه‌های دوربین APS-C جمع‌وجورتر و سبک‌تر از همتایان فول فریم خود هستند.

سنسورهای کراپ از نظر قدرت RAW از نظر رزولوشن برابر با سنسورهای فول فریم نیستند. و بیشتر با انتهای سطح ابتدایی بازار دوربین مرتبط هستند.

دوربین‌های فول فریم معمولاً بزرگ‌تر، قدرتمندتر و گران‌تر هستند. اندازه سنسور بزرگ‌تر به تعداد پیکسل بیشتری اجازه می‌دهد و رزولوشن را افزایش می‌دهد. سنسور بزرگ‌تر همچنین به شما دامنه دینامیکی بهتری می‌دهد.

دوربین‌های فول فریم بر صحنه دوربین حرفه‌ای تسلط دارند. برخی از مشخصات باورنکردنی هستند، اما فناوری چشمگیر با برچسب قیمت سنگینی همراه است.

اگر یک عکاس مبتدی هستید، ممکن است توجیه آن دشوار باشد. اما برای بسیاری از حرفه‌ای‌ها، این یک سرمایه‌گذاری با بازده بالا است.

انواع دیگر دوربین‌ها

اگر علاقه‌ای به DSLR یا بدون آینه ندارید، انواع دیگری از دوربین‌ها وجود دارد. دوربین‌های کامپکت وجود دارد. حتی کامپکت‌های فول فریم هم وجود دارند. شما همچنین دوربین‌های اکشن مانند GoPro و گزینه‌های مشابه را دارید.

همانطور که از نام آنها پیداست، آنها کوچک و آسان برای استفاده هستند.

آنها لنزهای ثابت دارند، گاهی اوقات با قابلیت زوم. و این دوربین‌ها مورد علاقه عکاسان خیابانی هستند.

دوربین‌های کامپکت همچنین برای عکاسی معمولی عالی هستند. آن‌ها برای تعطیلات و رویدادهای خانوادگی عالی هستند.

شما همچنین باید در مورد دوربین‌های Micro Four Thirds بدانید. اینها نیز دوربین‌های با لنز قابل تعویض هستند. اما آن‌ها کوچکتر از دوربین‌های APS-C و فول فریم هستند.

آنها همچنین دوربین‌های هیبریدی عالی با ویژگی‌های خارق‌العاده برای عکاسی و فیلمبرداری هستند.

دوربین‌های متوسط فرمت دارای سنسوری حتی بزرگ‌تر از دوربین‌های فول فریم هستند. آن‌ها دوربین‌های تخصصی با رزولوشن تصویر قدرتمند هستند، اما همچنین دارای برچسب قیمت تخصصی هستند.

دوربین‌های متوسط فرمت معمولاً از نظر ویژگی‌های اضافی مانند آنچه در دوربین‌های بدون آینه مدرن یافت می‌شود، محدود هستند. اما نمی‌توانید آن‌ها را برای کیفیت تصویر شکست دهید.

ضریب کراپ

هنگام تصمیم‌گیری برای انتخاب دوربین APS-C یا فول فریم، باید از ضریب کراپ آگاه باشید.

همانطور که گفتیم، این بدان معناست که سنسور شما بسیار کوچکتر از سنسور یک دوربین حرفه‌ای است. بنابراین، تصویر شما را کراپ می‌کند. و ضریب کراپ تأثیر محدوده‌ای بر عکس‌های شما دارد.

این یک زاویه دید باریک‌تر ایجاد می‌کند. و این بر فاصله کانونی لنز شما تأثیر می‌گذارد، فاصله کانونی را افزایش می‌دهد و بزرگنمایی اضافه می‌کند. بنابراین، یک عکاس مبتدی باید دوربین‌ها و لنزهایی را که به زمینه عکاسی او کمک می‌کند، پیدا کند.

کدام برند دوربین بهترین است؟

چندین برند دوربین در حال ساخت دوربین‌های خارق‌العاده هستند. کانن، نیکون، فوجی فیلم، سونی و دیگران سالانه مدل‌های جدیدی تولید می‌کنند. این برای انتخاب عالی است. اما کدام برند دوربین بهترین است؟

حقیقت این است که هیچ برند دوربینی نمی‌تواند بهترین در نظر گرفته شود. همه چیز به این بستگی دارد که از دوربین خود چه می‌خواهید.

برخی از سازندگان دوربین در زمینه‌های خاصی تخصص دارند. و دانستن نقاط قوت هر برند می‌تواند به شما در یافتن دوربین مناسب کمک کند.

نیکون و کانن دو غول سنتی هستند. آن‌ها طیف گسترده‌ای از دوربین‌ها، از جمله مدل‌های DSLR و بدون آینه را تولید می‌کنند. آن‌ها همچنین دوربین‌های کامپکت عالی دارند.

سونی یک متخصص بدون آینه است. آن‌ها برخی از بهترین دوربین‌های بدون آینه فول فریم بازار را دارند. هر مدل جدید امکانات و انتظارات دوربین‌های بدون آینه را دوباره تعریف می‌کند.

فوجی فیلم به دوربین‌های بدون آینه APS-C اختصاص دارد. آن‌ها طیف گسترده‌ای از دوربین‌ها مانند سایرین ندارند. اما ظاهر رتروی آن‌ها، همراه با فناوری پیشرفته، پایگاه هواداران وفاداری ایجاد می‌کند.

اولیمپوس دوربین‌های Micro Four Thirds تولید می‌کند. شما طیف گسترده‌ای از دوربین‌های اولیمپوس برای انتخاب ندارید، اما آن‌ها ماشین‌های هیبریدی خارق‌العاده‌ای با طیف گسترده‌ای از ویژگی‌ها هستند.

اگر به دنبال یک دوربین چندرسانه‌ای هستید، پاناسونیک لومیکس را بررسی کنید. چه عکاسی کنید یا فیلمبرداری، دوربین‌های آن‌ها همه چیزهایی را که برای نتایج برتر نیاز دارید، دارند.

همچنین می‌توانید بهترین دوربین‌های لایکا را بررسی کنید، اگر بتوانید یکی از آن‌ها را بخرید. آن‌ها یکی از قدیمی‌ترین برندهای دوربین هستند و دوربین‌های لوکسی می‌سازند که عکاسان از آن‌ها تعریف می‌کنند. فقط مراقب باشید، دوربین‌های لایکا ارزان نیستند.

درک دوربین

اکنون، به جزئیات بیشتری در مورد دوربین‌ها نگاه خواهیم کرد. این بخش برخی از اطلاعات فنی را تجزیه می‌کند. و به شما کمک می‌کند تا برخی از ویژگی‌های اساسی موجود در دوربین‌های دیجیتال را درک کنید.

مگاپیکسل‌ها چرا مهم هستند؟

حساسیت یک سنسور با مگاپیکسل (MP) اندازه‌گیری می‌شود. اما مگاپیکسل‌ها چیستند؟ و چرا در عکاسی مهم هستند؟ خوب، تعداد مگاپیکسل‌های یک دوربین رزولوشن تصویر را تعیین می‌کند.

به طور کلی، هرچه تعداد MP بیشتر باشد، کیفیت عکس بهتر است. زیرا مگاپیکسل‌ها به نور واکنش نشان می‌دهند و اطلاعات را جذب می‌کنند.

پردازنده دوربین سپس اطلاعات را از همه مگاپیکسل‌ها می‌گیرد و آن را به یک تصویر تبدیل می‌کند. هرچه اطلاعات بیشتری برای کار داشته باشد، کیفیت بهتر است.

ویژگی‌های دیگر نیز بر کیفیت تصویر یک دوربین تأثیر می‌گذارند. اما MP همیشه باید یکی از اولین چیزهایی باشد که در یک دوربین بررسی می‌کنید. این به شما یک نشانه خوب از آنچه می‌توانید انتظار داشته باشید می‌دهد.

حالت‌های نورسنجی

عکاسی دیجیتال برای مبتدیان می‌تواند گیج‌کننده باشد. نوردهی به سادگی یادگیری دیافراگم، سرعت شاتر و ISO نیست.

شما همچنین باید یاد بگیرید که دوربین شما چگونه نور را دریافت می‌کند. حالت‌های نورسنجی به دوربین شما می‌گویند که می‌خواهید چگونه به یک صحنه نگاه کند.

تصویر زیر در حالت نورسنجی نقطه‌ای گرفته شده است. اگر همان عکس را با استفاده از حالت ارزیابی بگیرید، نوردهی کاملاً متفاوتی خواهید داشت.

این ویژگی اساسی دوربین یکی از کلیدهای درک این است که چرا عکس‌های شما کم‌نور یا پرنور می‌شوند.

هیستوگرام

هیستوگرام نمای کلی ریاضی نوردهی را پس از گرفتن عکس به شما نشان می‌دهد. به شما می‌گوید که یک عکس چقدر یکنواخت نوردهی شده است.

صفحه‌های LCD در نمایش این اطلاعات از طریق نمایش تصویر خود بسیار خوب نیستند. این به این دلیل است که آن‌ها تحت تأثیر شرایط نور محیطی که در آن هستید و روشنایی صفحه قرار دارند.

به همین دلیل است که هیستوگرام ابزاری قدرتمند برای شروع صحیح عکاسی است.

حالت‌های عکاسی

حالت خودکار، برنامه، اولویت دیافراگم، اولویت سرعت شاتر یا حالت دستی. چگونه بفهمید کدام یک را باید استفاده کنید؟

بسیاری از تصورات غلط در مورد اینکه کدام حالت را باید در چه شرایطی استفاده کنید وجود دارد.  هنگامی که می‌فهمید هر حالت چه کاری انجام می‌دهد، حالتی که برای شرایط شما مناسب است بسیار واضح‌تر می‌شود. که این نیاز به مطالعه و تمرین دارد.

 عمق میدان

عمق میدان به میزان فوکوس بودن صحنه شما اشاره دارد. شما با تغییر دیافراگم دوربین عمق میدان را کنترل می‌کنید.

هنگام عکاسی در نور کم، باید دیافراگم خود را باز کنید تا نور کافی وارد لنز شود. اما این یک اثر جانبی عمده دارد – عمق میدان کم.

می‌توانید خلاقانه از این استفاده کنید. اما این تنها امکان نیست.

در بسیاری از شرایط، مانند مناظر، می‌خواهید از دیافراگم باریک‌تری استفاده کنید. می‌خواهید از دیافراگم باریک برای فوکوس کردن کل صحنه استفاده کنید.

این در مورد انتخاب دیافراگم مناسب (و عمق میدان) برای موقعیت مناسب است.

هنگام پوشش تمام اصول اولیه عکاسی، عمق میدان بسیار مهم است.

بالانس رنگ سفید

بالانس رنگ سفید چیزی است که کاش زودتر در مورد آن بیشتر یاد می‌گرفتم. الان به برخی از عکس‌های قدیمی نگاه می‌کنم و تعجب می‌کنم که چه فکر می‌کردم.

بالانس رنگ سفید رنگ کلی عکس را تغییر می‌دهد. مسئول گرمای کلی است. می‌تواند تعیین کند که آیا عکس شما آبی یا نارنجی، سرد یا گرم به نظر می‌رسد.

بالانس رنگ سفید خودکار (AWB) اغلب کار خوبی انجام نمی‌دهد، به‌ویژه با نور تنگستن. هرچه زودتر در مورد این اصل عکاسی مبتدی یاد بگیرید، عکس‌های شما دقیق‌تر به نظر می‌رسد.

درک لنز

از بسیاری جهات، لنز شما به اندازه دوربین شما مهم است. دانستن نحوه عملکرد لنز شما به شما کنترل خلاقانه بیشتری می‌دهد.

و لنزهای خاصی برای انواع خاصی از عکاسی بهتر هستند. دانستن این موضوع به شما امکان می‌دهد لنزی را انتخاب کنید که متناسب با سبک شما باشد.

فاصله کانونی

آیا تا به حال فکر کرده‌اید که “mm” روی لنز شما به چه معناست؟ یا اینکه چرا مردم از فاصله کانونی طولانی‌تر برای پرتره استفاده می‌کنند؟

فاصله کانونی سطح بزرگنمایی لنز را تعیین می‌کند. فاصله کانونی 35 میلی‌متری نمایشی مشابه با چشم انسان به شما می‌دهد.

فاصله کانونی کوچک، مانند 16 میلی‌متر، به شما زاویه دید وسیعی می‌دهد. و فاصله کانونی مانند 300 میلی‌متر به شما سطح بالایی از بزرگنمایی می‌دهد.

لنزهای ثابت در مقابل لنزهای زوم

لنزهای زوم و ثابت هر دو در بین عکاسان محبوب هستند. اما هر دو نوع لنز نقاط قوت و ضعف خود را دارند. تصمیم‌گیری بین این دو به این بستگی دارد که کدام یک برای عکاسی شما مناسب است.

یک لنز ثابت دارای فاصله کانونی ثابت است. میدان دید قابل تغییر نیست، به این معنی که نمی‌توانید بزرگنمایی کنید یا کوچک‌نمایی کنید. این نقطه ضعف یک لنز ثابت است.

اما مزایای آن این است که سبک‌تر و جمع‌وجورتر هستند. و اغلب کیفیت تصویر بهتری دارند، به‌ویژه در اطراف لبه‌ها.

لنزهای زوم با فاصله کانونی متغیر، متنوع‌تر هستند. هنگام عکاسی تنوع بیشتری در عکس‌برداری دارید.

آن‌ها به شما اجازه می‌دهند بدون حرکت از یک نقطه به سوژه خود نزدیک‌تر شوید. معایب آن اندازه، وزن و کیفیت تصویر کاهش‌یافته است.

nifty fifty

در مورد nifty fifty چه می‌توانم بگویم؟ چه چیزی برای دوست داشتن وجود ندارد؟

اگر یک عکاس مبتدی هستید، وقتی در مورد nifty fifty صحبت می‌کنم، منظور من یک لنز ثابت 50 میلی‌متری f/1.8 (یا سریع‌تر) است. این را می‌توان برای اکثر DSLRها بسیار ارزان خریداری کرد.

بهترین لنز برای مبتدیان کدام است؟

پیدا کردن بهترین لنز می‌تواند عکاسی شما را متحول کند. اما، مانند دوربین‌ها، انتخاب بهترین لنز به عکاسی که می‌خواهید انجام دهید بستگی دارد. توسعه درک اولیه از لنزها به شما کمک می‌کند لنزی را پیدا کنید که مناسب نیازهای شما باشد.

لنزهای خاصی از انواع خاصی از عکاسی حمایت می‌کنند. و انتخاب یکی از آن‌ها که مناسب شما باشد به شما کمک می‌کند در آن رشته موفق شوید.

فاصله‌های کانونی استاندارد مانند 35 یا 50 میلی‌متر برای عکاسی خیابانی و سفر عالی هستند. همانطور که گفته شد، میدان دید شبیه به چشم انسان است. بنابراین می‌توانید آنچه را که جلوی خود می‌بینید ثبت کنید.

عکاسان املاک و معماری به لنزهای واید نیاز دارند. میدان دید گسترده به آن‌ها کمک می‌کند تا نمای بیرونی گسترده و فضای داخلی تنگ را ثبت کنند.

همین را می‌توان در مورد عکاسان منظره نیز گفت. آن‌ها همچنین از لنزهای واید برای ثبت مناطق باز بزرگ استفاده می‌کنند.

می‌توانید از لنزهای 50 میلی‌متری برای عکاسی پرتره استفاده کنید. اما فاصله کانونی بزرگ‌تر به شما ترکیب‌بندی‌های تنگ‌تر و صمیمی‌تر می‌دهد.

می‌توانید هر چیزی از 70 تا 120 میلی‌متر را امتحان کنید. این‌ها همچنین لنزهای عالی برای عکاسی محصول و غذا هستند.

یک دیافراگم حداکثر سریع نیز در یک لنز پرتره یا محصول مفید است. به شما کنترل نوردهی عالی می‌دهد. و می‌توانید عمق میدان کم و اثر بوکه نرمی را به دست آورید.

عکاسان ورزشی و حیات وحش از لنزهای سوپر تله‌فوتو استفاده می‌کنند. آن‌ها به شما بزرگنمایی عالی می‌دهند. بنابراین، اگر در جایگاه هستید یا در یک خودروی سافاری سوار هستید، می‌توانید عکس‌های نزدیک بگیرید!

فیلترهای لنز

فیلترهای لنز دوربین ابزاری عالی برای اصلاح یا تقویت کار عکاسی شما هستند. آن‌ها لوازم جانبی عملی دوربین هستند که جلوی لنز شما قرار می‌گیرند. و می‌توانند تفاوت زیادی در نحوه کار شما ایجاد کنند.

دو نوع مختلف فیلتر شیشه وجود دارد. یکی به انتهای لنز شما پیچ می‌شود و دیگری جلوی لنز نصب می‌شود.

فیلترهایی که باید بلافاصله خریداری کنید، فیلترهای محافظ لنز یا فیلترهای UV هستند. یک فیلتر UV تأثیر چشمگیری بر تصویر شما ندارد. و هر دو این فیلترها از شیشه لنز شما محافظت می‌کنند.

فیلترهای دیگر نور را هنگام عبور از لنز و دوربین مسدود یا تغییر می‌دهند. فیلترهای مختلف نور را به روش‌های مختلف تغییر می‌دهند.

ترکیب‌بندی و گرفتن عکس‌های شارپ

درک نوردهی مهم است. اما اگر نمی‌توانید اصول اولیه ترکیب‌بندی را درک کنید، در گرفتن عکس‌های واقعاً خوب باید بسیار تلاش کنید.

من نمی‌گویم که باید از هر قانون ترکیب‌بندی پیروی کنید. اما یادگیری این قوانین به شما کمک می‌کند تا در گرفتن عکس‌های بهتر راهنمایی شوید.

قاعده یک سوم

قاعده یک سوم اغلب اولین قانون ترکیب‌بندی است که هر عکاس مبتدی با آن مواجه می‌شود. و این به دلیل عالی است – ساده است و کار می‌کند.

مفهوم اصلی این است که قاب دوربین خود را به سه قسمت تقسیم کنید. ترکیب‌بندی تصویر با قرار دادن اشیاء کلیدی روی این خطوط بهتر عمل می‌کند.

این ابزاری است که همیشه کار می‌کند. اما استفاده بیش از حد از آن آسان است. اگر هنوز چیز زیادی در مورد عکاسی یاد نگرفته‌اید، این راه خوبی برای بهبود عکس‌های شماست. به هیجان‌انگیزتر شدن آن‌ها کمک می‌کند.

وزن بصری

وزن بصری با اندازه یا وزنی که ما می‌شناسیم متفاوت است. این همه در مورد چیزی است که هنگام نگاه کردن به یک عکس به آن جذب می‌شویم.

وقتی وزن بصری را درک کنید، خواهید فهمید که مردم چگونه به عکس‌ها نگاه می‌کنند. یاد خواهید گرفت که چگونه عناصر خاصی را در یک قاب قرار دهید تا توجه بیننده را به جایی که می‌خواهید نگاه کند، هدایت کنید.

این بیشتر یک درک است تا یک ابزار یا قانون.

مثلث‌ها

شکل‌ها در عکاسی ضروری هستند. مثلث‌ها تقریباً در همه چیزهایی که به یک شکل یا دیگری می‌بینیم وجود دارند. فقط تشخیص و دانستن اینکه با آن‌ها چه کار کنیم مهم است.

مثلث‌ها ابزارهای ترکیب‌بندی عالی هستند. آن‌ها آسان برای ساخت و دستکاری هستند و بسیار رایج هستند. آن‌ها راهی عالی برای ایجاد ساده‌ترین و اساسی‌ترین ترکیب‌بندی‌های عکاسی هستند.

آن‌ها همچنین برای ترکیب تکنیک‌های مختلف عکاسی ترکیب‌بندی عالی هستند. اینها شامل خطوط و مسیرها برای ایجاد بخش جالب‌تری از یک عکس است.

می‌توانید از آن‌ها برای پایدارتر یا ناپایدارتر کردن یک عکس استفاده کنید.

خطوط چشم

اگر از افراد عکس می‌گیرید، در حال گرفتن عکس‌هایی با خطوط چشم هستید. درک اینکه چگونه خطوط چشم بر نحوه مشاهده یک عکس تأثیر می‌گذارد مهم است.

خطوط چشم جهتی است که چشم‌های سوژه شما به آن اشاره می‌کنند. فضای منفی جلوی صورت سوژه “فضای پیشرو” نامیده می‌شود.

اینها می‌توانند توجه ما را روی قسمت خاصی از عکس متمرکز کنند. آن‌ها همچنین تنش و عناصر عکاسی دیگری را تولید می‌کنند.

آن‌ها خطوط فیزیکی نیستند. اما می‌توان از آن‌ها به عنوان خط برای جلب توجه به قسمت‌های خاصی از عکس استفاده کرد. یا حتی می‌توانند حس رمز و راز یا کنجکاوی در مورد آنچه در قاب نیست ایجاد کنند.

تعادل

تعادل در یک عکس بر احساس ما هنگام نگاه کردن به آن تأثیر می‌گذارد. یک عکس نامتعادل می‌تواند احساس ناراحتی به ما بدهد. یک عکس متعادل باعث می‌شود احساس آرامش بیشتری داشته باشیم.

چه تصمیم بگیرید عکس را متعادل یا نامتعادل کنید مهم نیست. اما بهتر است بدانید چرا یکی را انتخاب کرده‌اید.

هر دو به روش‌های مختلف بر عکس‌های شما تأثیر می‌گذارند. باز هم، این یکی از آن موقعیت‌هایی است که هر چه بیشتر بدانید، تولید اثر مورد نظر آسان‌تر خواهد بود.