یک پس‌زمینه تار را به روشی ساده ثبت کنید – بدون فتوشاپ

blurry background shallow depth of field

ثبت پس زمینه تار با استفاده از عمق میدان

اگر به دنبال روشی با تکنولوژی پایین برای ایجاد یک پس‌زمینه تار زیبا هستید، به خواندن این مقاله ادامه دهید. ما در حال بررسی این هستیم که موقعیت عکاس چگونه می تواند بر عکس تأثیر بگذارد.

اغلب اوقات عکاسان هنگام گرفتن یک سری عکس در یک مکان می مانند. اگر این کار را انجام دهید، فرصت های زیادی را برای تغییر کامل عکس با حرکت دادن خود از دست خواهید داد.

بنابراین، این مقاله در مورد این است که چگونه حرکت در اطراف بر عمق میدان برای یک پس‌زمینه تار تأثیر می‌گذارد.

این یک راه آسان و با تکنولوژی پایین برای ایجاد یک پس‌زمینه تار و زیبا بدون صرف هزینه‌های گزاف برای یک لنز واقعاً گران است.

عمق میدان چیست؟

من فقط به طور خلاصه عمق میدان را توضیح می دهم و می توانیم درباره نحوه دستکاری آن با حرکت در اطراف بحث کنیم. مانند هر چیزی که شامل عمق است، یک نوع کم عمق و یک نوع عمیق وجود دارد. همچنین می شنوید که به ترتیب به عنوان عمق میدان باریک و عمق میدان گسترده نامیده می شود.

عمق میدان عمیق (عمیق).

عمق میدان عمیق را بیشتر در عکاسی منظره استفاده می شود. این به این دلیل است که عکاسان منظره عموماً وضوح جلو به عقب را می خواهند. به عبارت دیگر، آن‌ها می‌خواهند هم پیش‌زمینه و هم پس‌زمینه تا حد امکان واضح و متمرکز باشد.

عمق میدان کم (کم).

عکاسان پرتره به ویژه دوست دارند از عمق میدان کم استفاده کنند، به جز زمانی که از گروه ها عکس می گیرند.

این به این دلیل است که آنها می خواهند یک “پس زمینه تار” در پشت سوژه داشته باشند تا سوژه برجسته شود. این همچنین به عنوان جدا کردن سوژه از پس زمینه شناخته می شود.

چه چیزی بر عمق میدان تأثیر می گذارد؟

چهار راه برای دستکاری عمق میدان وجود دارد:

دیافراگم
فاصله
فاصله کانونی
سنسور دوربین

خوب، بیایید به موضوع اصلی این پست برگردیم – تغییر ظاهر و ترکیب یک تصویر با حرکت. ما به دنبال استفاده از فاصله برای کنترل عمق میدان با حرکت هستیم. فاصله بین سوژه و پس زمینه و همچنین فاصله بین شما و سوژه.

این عکس با دوربین Nikon D810 با لنز 70 تا 200 میلی‌متری گرفته شده است. دیافراگم – f5، سرعت شاتر – 1/500، فاصله کانونی – 135 میلی متر

چگونه فاصله بر عمق میدان تأثیر می گذارد؟

وقتی فاصله را در نظر می گیریم، در مورد فاصله بین عکاس و سوژه و همچنین فاصله بین سوژه و پس زمینه صحبت می کنیم.

هرچه به موضوع خود نزدیکتر باشید، میدان کوچکتر است. همانطور که فاصله فشرده می شود، با تغییرات کوچک در فاصله تاثیر بیشتری خواهد داشت. این یک چیز نسبی است.

بیایید به 3 فاصله نگاه کنیم تا آن را در چشم انداز قرار دهیم. ما فاصله بین شما (عکاس) و سوژه را در رابطه با جایی که در حال عکاسی هستید بررسی می کنیم.

منطقه بزرگ

تصور کنید در یک انتهای زمین فوتبال هستید و سوژه شما در نیمه راه است. اگر در انتهای زمین فوتبال خود قدمی رو به جلو بردارید، تفاوت چندانی ایجاد نخواهد کرد.

مساحت متوسط

حالا تصور کنید در یک انتهای اتاق نشیمن خود هستید و سوژه شما در وسط است. مگر اینکه شما یک خانه دیوانه کننده بزرگ داشته باشید، اکنون تفاوت زیادی در فاصله بین شما و سوژه شما وجود خواهد داشت.

اگر در اتاق نشیمن خود یک قدم به جلو برداشته اید، به نسبت آن تفاوت زیادی وجود دارد.

منطقه کوچک

حالا تصور کنید در آسانسور ایستاده اید و پشتتان به دیوار است و سوژه شما در وسط است. اگر قدمی رو به جلو بردارید، بسیار نزدیک خواهید بود.

بنابراین، می توانید ببینید که چقدر فاصله نسبی است. چگونه آن را ترجمه کنیم که بتوانیم بفهمیم عمق میدان چقدر است؟ به عبارت دیگر، چگونه می توانید بدانید که در این سه مثال، محدوده تمرکز اطراف سوژه شما چقدر است؟

تجهیزات عالی یک عکس عالی نمی سازد. این هنر در چشم، دست و پای عکاس است.

کار بر روی عمق میدان (منطقه تمرکز)

ناحیه فوکوس در دو طرف سوژه، نسبت استانداردی از فاصله بین شما و سوژه است. این تقریباً 1/3 فاصله از جلوی سوژه و 2/3 فاصله از پشت سوژه است.

بیایید برای نشان دادن به 3 مثال خود برگردیم. من از یاردها به عنوان واحد اندازه گیری در هر 3 مثال برای سازگاری استفاده خواهم کرد.

زمین فوتبال

اگر سوژه شما در نیمه راه زمین فوتبال است و در انتهای آن هستید، سوژه شما حدود 50 یارد از شما فاصله دارد.

بنابراین منطقه فوکوس تقریباً 16.5 یارد جلوی سوژه و 33 یارد پشت سوژه است.

هال

فرض کنید وقتی سوژه شما در وسط اتاق نشیمن شما می ایستد و شما پشت خود را به دیوار دارید، آنها 3 یاردی با شما فاصله دارند.

سپس ناحیه فوکوس 1 یارد جلوی سوژه و 2 یارد پشت سوژه شما خواهد بود.

آسانسور

در وسط آسانسور سوژه شما در فاصله 1 یاردی با پشت به دیوار خواهد بود.

منطقه فوکوس اکنون بسیار کوچکتر است، فقط 1/3 یارد در جلوی سوژه و 2/3 یاردی در پشت سوژه قرار دارد.

می توانید تصور کنید که هر اینچ حرکت در آسانسور چگونه تفاوتی ایجاد می کند وقتی که فقط 36 اینچ (1 یارد) برای بازی دارید.

عادات بد عکاسی

اگر به استفاده از لنز زوم عادت دارید، ممکن است عادت بدی داشته باشید که در طول عکاسی به اندازه کافی حرکت نکنید. اگر “با پاهای خود زوم کنید” تا به سوژه نزدیک تر شوید، تأثیر بیشتری بر عمق میدان عکس های خود خواهید داشت.

با بزرگنمایی با لنز زوم، فاصله کانونی لنز را تغییر می‌دهیم و بنابراین تصویر را بزرگ‌نمایی می‌کنیم تا نزدیک‌تر شویم. با این حال، اگر با پاهای خود زوم کنیم، عمق برخورد میدان (معروف به پس زمینه تار) به مراتب بیشتر است.

اگر از لنز کیت با دوربین خود استفاده می کنید یا از لنز اصلی که بازتر از f5.6 باز نمی شود، این نکته مهمی است که باید به خاطر بسپارید. لنز زوم همراه دوربین شما از نظر اپتیکی به اندازه لنزهای زوم گران قیمت پیشرفته نیست. بنابراین به همان سطح آسان از “پس زمینه تار زیبا” مانند لنزهای فانتزی دست نخواهد یافت.

به همین دلیل است که آنها گران تر هستند – اپتیک های جدی در داخل آن لنزها وجود دارد. آنها از نظر فنی بسیار پیشرفته تر هستند.

قبل از اینکه احساس کنید باید عجله کنید و لنز بهتری بخرید تا عکس‌های بهتری بگیرید… لطفاً همین‌جا توقف کنید. ما مطلقاً از ارتقاء تجهیزات برای بهبود عکاسی دفاع نمی کنیم. راه های زیادی برای گرفتن یک عکس عالی وجود دارد… و این روش ها شامل خرج کردن پس انداز شما نمی شود.

اگر یک لنز کیت یا لنز دارید که از f4 بازتر نمی شود، بزرگترین متحد شما فضا است.

پس باید از آن استفاده کنید. با پاهایتان زوم کنید.

فاصله را با حرکت فیزیکی نزدیکتر به سوژه یا دورتر شدن از سوژه یا دورتر کردن سوژه از پس زمینه تغییر دهید.