آموزش عکاسی دیجیتال

عمق میدان در عکاسی چیست

bea99816975d4154590d05ce68da8b63

عمق میدان (DoF) یکی از ابزارهایی است که تصاویر شما را قدرتمندتر و جالب تر می کند. این یک انتخاب متمرکز هنری با پایه فنی است.

در این مقاله، من به شما در درک عمق میدان و نحوه استفاده از آن در عکاسی خود کمک می کنم.

عکس بهار در زیر باران با عمق میدان کم. عکس توسط Jenn Mishra. تنظیمات: 208 میلی متر ، 1/80@f/6.3 ، ISO 320

عکس بهار در زیر باران با عمق میدان کم. عکس توسط Jenn Mishra. تنظیمات: 208 میلی متر ، 1/80@f/6.3 ، ISO 320

درک عمق میدان

عمق میدان در عکاسی بیانگر میزان فوکوس صحنه شما است. از نظر فنی ، عمق میدان فاصله بین نزدیکترین اجسام در کانون و دورترین نقطه فوکوس است. تصور کنید که از طریق دوربین به منظره ای نگاه می کنید. عمق میدان از اولین چیزی که در فوکوس می بینید شروع می شود و تا دورترین شی در فوکوس گسترش می یابد.

عمق میدان زیاد و کم

ما در مورد عمق میدان از نظر “عمیق” و “کم عمق” صحبت می کنیم. Deep DoF “گسترده” یا “بزرگ” نامیده می شود. Shallow DoF نيز “کوچک” یا “باریک” نامیده می شود.

عکاسان منظره اغلب تمایل دارند که تمام صحنه از نزدیکترین صخره تا دورترین کوه متمرکز باشد. این عمق میدان “عمیق” است.

در این تصویر ، آبشار در پس زمینه و سنگ های پیش زمینه هر دو در فوکوس هستند.

عکس با عمق میدان زیاد. تنظیمات: 26 میلی متر ، 0.5 ثانیه در f/11.

عکس با عمق میدان زیاد. تنظیمات: 26 میلی متر ، 0.5 ثانیه در f/11.

عکاسان پرتره لزوماً تمرکز کامل روی صحنه را نمی خواهند. اگر در حال قدم زدن در شهر با گرفتن پرتره های خیابانی هستید ، می خواهید شخص مورد نظر اصلی باشد. پس زمینه حواس پرتی باید به حداقل برسد. برای انجام این کار ، از عمق میدان کم استفاده می کنید. پیش زمینه شما در فوکوس است ، اما پس زمینه اینطور نیست.

در این تصویر ، فقط انسان مقدس پیش زمینه در فوکوس است. پس زمینه حسی از محیط ایجاد می کند بدون اینکه حواس شما را از پیش زمینه پرت کند.

گلهای پیش زمینه در فوکوس هستند. پس زمینه باغ تار است. تنظیمات: 400 میلی متر ، 1/400 ثانیه در f/5.6.

گلهای پیش زمینه در فوکوس هستند. پس زمینه باغ تار است. تنظیمات: 400 میلی متر ، 1/400 ثانیه در f/5.6.

Shallow DoF یک راه عالی برای جدا کردن پیش زمینه از پس زمینه است. پس زمینه ممکن است جالب نباشد یا توجه را از موضوع شما منحرف کند. این مقاله را در مورد روش های بیشتر استفاده از عمق میدان کم بررسی کنید.

این امکان وجود دارد که هوشمندانه DoF کم عمق و عمیق را در یک عکس ترکیب کنید. در این تصویر ، عکاس از یک تلفن هوشمند برای ضبط یک DoF گسترده استفاده کرده است. سپس از تصویر با استفاده از DoF کم عمق عکس گرفته شده است.

دستی که یک تلفن هوشمند را در دست دارد تا به طور طبیعی یک عکس خیابانی شب را قاب بگیرد ، با استفاده از عمق وسیع و کم عمق میدان در کنار هم

دستی که یک تلفن هوشمند را در دست دارد تا به طور طبیعی یک عکس خیابانی شب را قاب بگیرد ، با استفاده از عمق میدان گسترده و کم عمق

دستی که یک تلفن هوشمند را در دست دارد تا به طور طبیعی یک عکس خیابانی شب را قاب بگیرد ، با استفاده از عمق میدان گسترده و کم عمق

من در یک دقیقه به شما نشان خواهم داد که چگونه به عمق میدان عمیق و کم عمق دست یابید. اما قبل از انجام این کار ، یک نکته دیگر که باید در مورد منطقه تمرکز بدانید وجود دارد.

توزیع تمرکز چیست؟

اين مورد تمرکز چشم را به خود جلب می کند. بنابراین به عنوان یک قاعده کلی ، باید روی نقطه ای که بیشترین علاقه را دارد تمرکز کنید. عمق میدان به شما می گوید که چه مقدار از صحنه در جلوی نقطه فوکوس شما فوکوس می شود و چقدر پس زمینه در فوکوس قرار می گیرد.

وقتی نقطه تمرکز را انتخاب می کنید ، تمرکز به طور مساوی در جلو و پشت این نقطه توزیع نمی شود. اغلب یک سوم تمرکز شما در نقطه مقابلتان تمرکز مى شود و دو سوم دیگر در پشت آن قرار می گیرد.

بگذارید برای شما مثالی بزنم.

من قصد دارم از یک ماشین حساب عمق میدان آنلاین برای محاسبه میزان تمرکز در جلو و پشت یک سوژه استفاده کنم. این ممکن است به شما کمک کند تا ماشین حساب را خودتان باز کنید و دنبال کنید.

  1. وارد بدنه دوربین می شوم. اندازه سنسور در DoF تفاوت ایجاد می کند. من از سونی A7R4 استفاده می کنم
  2. فاصله کانونی عدسی خود را وارد می کنم. من قصد دارم از لنزهای 50 میلی متری خود با f/11 استفاده کنم.
  3. وارد می کنم که چقدر از سوژه خود فاصله دارم. بیایید در نظر بگيريم 3 متر (حدود 10 فوت).

ماشین حساب DoF می گوید نزدیکترین نقطه در فوکوس 2.14 متر دورتر و دورترین نقطه 5 متر است. این ماشین حساب همچنین به من می گوید که 0.86 متر جلوتر از سوژه فوکوس می شود (29.97). دو متر پشت سوژه من (70.03٪) فوکوس خواهد شد. این تقریباً یک سوم در مقابل دو سوم است که من به آن اشاره کردم.

PhotoPils ماشین حساب عمق میدان.

PhotoPils ماشین حساب عمق میدان.

 

ماشین حساب DoF همچنین فاصله کانونی را به ما می گوید. این برای عکاسان منظره مهم است.

فاصله بیش از حد به من می گوید که در کجا باید در صحنه فوکوس کنم تا بتوانم تا بی نهایت تمرکز واضح داشته باشم. البته بايد اصافه كنم كه بی نهایت تا آنجاست که چشم می بیند.

در چشم اندازها ، اگر روی پیش زمینه تمرکز کنید ، پس زمینه در تصویر تار به نظر می رسد. اگر بر پس زمینه تمرکز کنید ، پیش زمینه خارج از فوکوس به نظر می رسد. برای رفع این مشکل ، تمرکز باید در جایی در وسط ، بین پیش زمینه و پس زمینه باشد. این نقطه تمرکز فاصله بیش کانونی است.

حالا که شما را با ماشین حساب DoF آشنا کردم ، کمی با آن بازی کنید. بدنه دوربین و فاصله کانونی مختلف را وارد کنید. توجه کنید که اعداد تغییر می کنند. همينطور انواع عوامل عمق میدان را کنترل می کنند.

b54a39e62236c79ee0536b932f6e76b3

اکنون که یک تئوری کوچک در اختیار دارید ، بیایید عملی آن را نيز انجام دهيم. بگذارید نحوه کنترل عمق میدان را در تصاویر به شما نشان دهم.

نحوه کنترل عمق میدان

عمق میدان عمیق و کم عمق بر روی یک پیوستار قرار می گیرد. می توانید به سراغ صحنه ای کاملاً واضح بروید یا می توانید باریک ترین خط فوکوس را داشته باشید. بستگی به خودت دارد اکثر عکاسان نقطه مطلوب را در جایی در وسط پیدا می کنند.

من در مورد سه عنصر صحبت می کنم که میزان فوکوس صحنه را تغییر می دهد: دیافراگم ، فاصله کانونی و فاصله نسبی. هنگامی که می دانید چگونه عمق میدان را کنترل کنید ، می توانید تصمیم بگیرید که تمرکز شما چقدر عمیق یا کم عمق است.

دیافراگم را تغییر دهید

تغییر دیافراگم (f/stop) یکی از مهمترین روشهای تغییر عمق میدان است. به طور کلی ، هرچه دیافراگم گسترده تر باشد ، عمق میدان کمتر و بالعکس است. به یاد داشته باشید که دیافراگم های گسترده اعداد کمی دارند.
نمودار توضیح عمق میدان و اندازه دیافراگم.

عمق میدان و اندازه دیافراگم.

عمق میدان و اندازه دیافراگم.

به این تصویر نگاهی بیندازید. بيشترين هنگام استفاده از دیافراگم f/2.8 DoF است كه عكس را برجسته می کند. دختر در حال تمرکز است ، اما سگ در پیش زمینه و درخت در پس زمینه تار می شود. پایین نشان می دهد که چگونه منطقه فوکوس با دیافراگم f/16 گسترش می یابد. سگ ، دختر و درخت در کانون توجه قرار خواهند گرفت.

هیچ کدام درست یا غلط نیست. بستگی به این دارد که در تمرکز چه می خواهید.

چگونه دیافراگم بر عمق میدان تأثیر می گذارد.

چگونه دیافراگم بر عمق میدان تأثیر می گذارد.

اگر از پرتره استفاده می کنید ، یک دیافراگم بسیار گسترده مانند f/1.2 می تواند چشم ها را مورد توجه قرار دهد ، اما بینی و گوش ها را تار می کند. با استفاده از همان f/stop ، می توانید بر روی بینی تمرکز کنید که باعث تار شدن چشم ها می شود. برای تمرکز چشم و بینی ، ممکن است لازم باشد از f/5.6 یا f/8.0 استفاده کنید.

عکس پرتره با عمق میدان کم. توجه داشته باشید که چشم نزدیک به دوربين در فوکوس است اما آن يكى چشم تار است. عکس توسط Jenn Mishra. تنظیمات: 50 میلی متر ، 1/160@f1.8 ، ISO100.

عکس پرتره با عمق میدان کم. توجه داشته باشید که چشم نزدیک به دوربين در فوکوس است اما آن يكى چشم تار است. عکس توسط Jenn Mishra. تنظیمات: 50 میلی متر ، 1/[email protected] ، ISO100.

بیایید به محاسبه کننده عمق میدان آنلاین برگردیم و چند f/stop مختلف قرار دهیم تا ببینیم چه اتفاقی می افتد.

  1. بدنه دوربین (Sony A7R4) و لنز (50 میلی متر) را وارد می کنم.
  2. این بار به جای f/11 ، f/2.8 را انتخاب می کنم.
  3. من فاصله سوژه خود را 3 متر نگه می دارم تا ثابت باشد.

توجه کنید که DoF در جلو و پشت سوژه من بسیار تغییر کرده است. با f/11 ، DoF من 2.86 متر بود. با f/2.8 ، تنها 0.61 متر در فوکوس خواهد بود. این محدوده بسیار باریک تری است.

نمودارهای ایجاد شده در PhotoPils ماشین حساب عمق میدان با مقایسه DoF متفاوت برای f/11 و f/2.8.

نمودارهای ایجاد شده در PhotoPils ماشین حساب عمق میدان با مقایسه DoF متفاوت برای f/11 و f/2.8.

به طور کلی ، f/stop 2.8 پس زمینه تارتر از f/stop 16 خواهد داشت.

اگر می خواهید عمق میدان کم ایجاد کنید ، یک دیافراگم گسترده انتخاب کنید. اگر می خواهید صحنه بیشتری در فوکوس باشد ، دیافراگم کوچکتر را انتخاب کنید. این یکی از دلایلی است که عکاسان پرتره دیافراگم f/1.4 تا f/5.6 را ترجیح می دهند در حالی که عکاسان منظره دیافراگم را از f/11 تا f/22 ترجیح می دهند.

9e0f9113b44003201076a9fade1b72d8

اما این تنها چیزی نیست که در عمق ميدان وجود دارد. موارد دیگر به میزان وسیع یا باریک بودن عمق میدان شما بستگی دارد.

فاصله کانونی را تغییر دهید

فاصله کانونی لنز نیز بر عمق میدان تأثیر می گذارد. بدون پیچیدگی بیش از حد ، فاصله کانونی طولانی تر مانند لنز 300 میلی متر به شما عمق ميدان کمتری نسبت به لنز 35 میلی متری می دهد.

بیایید به محاسبه کننده عمق میدان آنلاین خود برگردیم و چند فاصله کانونی مختلف را وارد کنیم تا ببینیم چه اتفاقی می افتد.

  1. بدنه دوربین (Sony A7R4) را وارد می کنم و f/8.0 را انتخاب می کنم.
  2. من فاصله سوژه خود را 3 متر نگه می دارم تا ثابت باشد.
  3. ابتدا 50 میلی متر را به عنوان فاصله کانونی لنز خود وارد می کنم.
  4. سپس ، فاصله کانونی لنز خود را به 200 میلی متر تغییر می دهم

با فاصله کانونی 50 میلی متر ، منطقه فوکوس من از 2.34 متر شروع می شود و تا 4.19 متر ادامه می یابد. همه چیز بین این فاصله ها (1.85 متر) در فوکوس شدید قرار خواهد گرفت.

اما با فاصله کانونی 200 میلی متر ، منطقه فوکوس من از 2.95 متر شروع می شود و به 3.05 متر می رسد. این عمق میدان بسیار کمتری است. فقط 0.10 متر فوکوس خواهد شد!

نمودارهای ایجاد شده در PhotoPils ماشین حساب عمق میدان که DoF های مختلف را برای فاصله کانونی 50 و 200 میلی متر مقایسه می کند.

نمودارهای ایجاد شده در PhotoPils ماشین حساب عمق میدان که DoF های مختلف را برای فاصله کانونی 50 و 200 میلی متر مقایسه می کند.

اما کمی بیشتر از این موضوع وجود دارد.

یک لنز 200 میلی متری در فاصله 3 متری همان ترکیب را با یک لنز 50 میلی متری متمرکز در 3 متر نشان نمی دهد. فاصله کانونی 50 میلی متری به شما یک میدان دید 40 درجه می دهد. فاصله کانونی 200 میلی متری میدان دیدی در حدود 10 درجه به شما می دهد. ترکیب بسیار متفاوت است.

این دو تصویر گرفته شده از یک نقطه نظر را مقایسه کنید. تنها تنظیماتی که تغییر کرد فاصله کانونی بود. تصویر سمت چپ با 133 میلی متر گرفته شده است. تصویر سمت راست 100 میلی متر گرفته شده است. به تغییر تار در گل آبی در پس زمینه توجه کنید.

با نزدیک شدن به سوژه با لنز واید می توانید ترکیبات را برابر کنید. اگر این کار را انجام دهید ، عمق اختلاف میدان کمتر لحاظ مى شود.

فاصله نسبی را در نظر بگیرید

عمق میدان ارتباط زیادی با فاصله دارد. اما فاصله نسبی به جای فاصله مطلق از نظر پا یا متر.

  • فاصله از شما تا موضوع مورد نظر شما.
  • فاصله بین موضوع و پس زمینه شما.

فاصله گرفتن بیشتر از سوژه ، عمق میدان شما را گسترده تر می کند. نزدیک شدن به سوژه ، آن را باریک تر می کند.

اگر می خواهید عمق میدان کم باشد ، سوژه شما باید از پس زمینه فاصله داشته باشد. به عنوان مثال ، اگر مدل شما در برابر دیوار ایستاده باشد ، نمی توانید دیوار را تار کنید. مدل و دیوار در یک سطح فوکوس قرار خواهند گرفت. از مدل خود بخواهید به سمت شما قدم بردارد.

یک مورد وجود دارد که عمق میدان شما قابل دستکاری است. این با استفاده از لنز شیب و تغییر است. با بازی کردن با “شیب” لنز ، می توانید هنگام استفاده از دیافراگم گسترده ، یک صحنه کامل را در فوکوس قرار دهید.

عمق میدان کم.

چگونه می توان عمق میدان مورد نظر خود را بدست آورد

عمق میدان یک تنظیم در دوربین شما نیست. می توانید سه متغیر مختلف را تغییر دهید تا DoF را تحت تأثیر قرار دهد: دیافراگم ، فاصله کانونی و فاصله نسبی.

اندازه سنسور شما بر عمق میدان نیز تأثیر می گذارد. سنسورهای بزرگتر عمق میدان کمتری دارند. بنابراین ، یک دوربین سنسور برش عمق میدان باریک تری خواهد داشت. من این متغیر را پوشش ندادم زیرا اکثر عکاسان بدنه دوربین خود را به عنوان راهی برای کنترل عمق میدان تغییر نمی دهند. در صورتی که تصاویر را با دوستی که بدنه دوربین متفاوتی دارد مقایسه می کنید ، این را ذکر می کنم.

دیافراگم ساده ترین تنظیم برای تغییر عمق میدان است. به طور کلی ، هرچه دیافراگم گسترده تر باشد ، عمق میدان کمتر است. اما باز کردن دیافراگم باعث می شود نور بیشتری وارد شود. ممکن است لازم باشد افزایش نور را با سرعت شاتر سریعتر متعادل کنید. همه چیز بستگى به مثلث نوردهی دارد.
اگر به عمق میدان مورد نظر خود نرسیدید ، مورد بعدی که باید تغییر دهید فاصله نسبی است. به سوژه خود نزدیک شوید. اگر این کمکی نمی کند ، سوژه خود را از پس زمینه دور کنید. اگر سوژه و پس زمینه شما دقیقاً در کنار یکدیگر باشند ، ایجاد یک پس زمینه تار غیرممکن خواهد بود. ایجاد عمق میدان همه چیز مربوط به روابط عمیق است.

اگر برای عمق میدان عمیقی تلاش می کنید ، شاید لازم باشد بفهمید که نقطه تمرکز شما دقیقاً کجا باید باشد. محاسبه فاصله بین کانونی این را به شما می گوید.

در نهایت ، بدانید که فاصله کانونی لنز شما بر عمق میدان نیز تأثیر می گذارد. اگر لنز زوم دارید ، برای عمق بیشتر میدان و لنزهای با زاویه دید وسیع را امتحان کنید. تغییر فاصله کانونی بر ترکیب شما نیز تأثیر می گذارد ، بنابراین باید عمق میدان کامل را با فریم مناسب متعادل کنید.

سطح بعدی عمق میدان

این مقاله را با معرفی چند موضوع مرتبط با عمق زمینه به پایان می برم. انباشت فوکوس راهی برای ایجاد عمق میدان بسیار عمیق است. همچنین می توان عمق میدان کم را شبیه سازی کرد. این امر به ویژه هنگام استفاده از تلفن هوشمند مفید است.

فوکوس استکینگ (Focus Stacking)

شرایطی وجود دارد که به دست آوردن عمق میدان به اندازه کافی در یک تصویر غیرممکن است. عکاسان منظره گاهی اوقات برای به دست آوردن عنصر بسیار نزدیک در فوکوس تلاش می کنند و در عین حال عناصر دور را در فوکوس قرار می دهند.

عکاسان ماکرو سوژه های بسیار کوچکی مانند گل و حشرات را با لنز ماکرو بلند ضبط می کنند. لنز ماکرو به عکاسان اجازه می دهد تا به سوژه های خود بسیار نزدیک شوند. از آنجا که آنها با یک لنز فاصله کانونی طولانی به سوژه های خود نزدیک هستند ، عمق میدان اغلب بسیار کم است.

قاشق های نزدیک را روی زمینه بافت دارى قرار دهید. عکس توسط Jenn Mishra. تنظیمات: 90mm ، 2.5seconds@f/18 ، ISO400

قاشق های نزدیک را روی زمینه بافت دارى قرار دهید. عکس توسط Jenn Mishra. تنظیمات: 90mm ، 2.5seconds@f/18 ، ISO400

 

برای مقابله با هر دو حالت ، عکاسان تصاویر را روی هم متمرکز می کنند. آنها تصاویر زیادی از یک صحنه می گیرند. با هر تصویر ، نقطه کانونی را کمی تغییر می دهند. یک عکاس منظره ممکن است سه یا چند عکس بگیرد. اولی روی عنصر پیش زمینه ، دوم روی وسط زمین ، سوم روی زمینه تمرکز کرد. بعداً ، تصاویر در Photoshop به هم متصل می شوند. قسمتهای فوکوس هر تصویر برای ایجاد یک تصویر ادغام می شوند.

اگر می خواهید نحوه تمرکز تصویر به صورت فوكوس استكينگ را بدانید ، مقاله “نحوه استفاده از فوکوس برای عکس های واضح تر” را ببینید.

شبیه سازی عمق میدان کم

امکان شبیه سازی اثر تاری و تاريك باعمق میدان کم وجود دارد. می توانید یک جلوه تاری در Photoshop اضافه کنید یا می توانید از برنامه ها یا نرم افزارهایی استفاده کنید که جلوه را به صورت دیجیتالی شبیه سازی می کنند.

تلفن های هوشمند در ایجاد پس زمینه تار محدود هستند. اما همچنان می توانید با نزدیک شدن به سوژه یا استفاده از برنامه شبیه ساز عمق میدان ، به این اثر برسید.
نسخه های جدیدتر آیفون کنترل جلوه را آسان کرده است. من هنوز نمی توانم دیافراگم را در iPhone 11S خود تغییر دهم ، اما می توان DoF کم عمق را شبیه سازی و کنترل کرد.

بگذارید برای شما مثالی بزنم.

من از حالت عمودی در iPhone 11S خود برای گرفتن عکس از گربه خود استفاده کردم. از آنجا که من حالت عمودی را انتخاب کردم ، دوربین به طور خودکار محو پس زمینه را روی تصویر اعمال می کند. من می توانم از این حالت استفاده کنم حتی اگر از پرتره برای گرفتن پس زمینه تار استفاده نمی کنم.

پرتره گربه با استفاده از iPhone در f/4.5 ، f/1.4 و f/16.

پرتره گربه با استفاده از iPhone در f/4.5 ، f/1.4 و f/16.

وقتی روی دکمه EDIT کلیک می کنم ، چند گزینه دارم. تصویر سمت چپ اصلی است. می بینید که دوربین دیافراگم f/4.5 را انتخاب کرده است. اگر روی دیافراگم کلیک کنم ، یک ابزار کشویی به من داده می شود که از آن برای تغییر دیافراگم استفاده می کنم. تصویر میانی نشان می دهد که اگر f/1.4 را انتخاب کنم چه اتفاقی می افتد. تصویر سمت راست نشان می دهد که اگر f/16 را انتخاب کنم چه اتفاقی می افتد.

اگر دوربین گوشی شما این ویژگی را ندارد ، برنامه هایی مانند Focos در iPhone یا Android عملاً با تغییر دیافراگم عمق میدان را شبیه سازی می کنند.

کلام نهایی

برای افزایش عمق میدان خود ، سه گزینه دارید:

می توانید با افزایش f/stop ، فاصله بیشتر از سوژه یا کاهش فاصله کانونی لنز ، دیافراگم خود را محدود کنید.

برای کاهش عمق میدان خود ، سه گزینه دارید:

می توانید با کاهش f/stop ، نزدیک شدن به سوژه یا افزایش فاصله کانونی لنز ، دیافراگم خود را افزایش دهید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *