پنینگ: تکنیکی برای خلق تصاویر پرانرژی و خلاقانه
پنینگ تکنیکی عالی برای خلق تصاویری پر از انرژی، حرکت و حتی جلوه‌های انتزاعی است. اما این تکنیک چگونه کار می‌کند؟ چه تکنیک‌ها و تنظیماتی را باید استفاده کنید؟ چگونه می‌توانید عکس‌های پنینگ فوق‌العاده‌ای ثبت کنید؟
این مقاله به تمام این سوالات پاسخ می‌دهد.
در ادامه، من تمام چیزهایی که باید در مورد پنینگ بدانید را به اشتراک می‌گذارم، از جمله نکات، ترفندها و نمونه‌های فراوان. پس از مطالعه این مقاله، تنها کاری که باید انجام دهید تمرین است و با کمی پشتکار، تقریباً تضمین می‌شود که نتایج شگفت‌انگیزی خلق خواهید کرد.
بیایید شروع کنیم!
در این مقاله به موارد زیر می‌پردازیم:
- مبانی پنینگ: نحوه عملکرد پنینگ و تجهیزات مورد نیاز
- تنظیمات دوربین: انتخاب سرعت شاتر، دیافراگم و ISO مناسب
- تکنیک‌های پنینگ: نحوه دنبال کردن سوژه و تنظیم فوکوس
- نکات و ترفندها: برای بهبود عکس‌های پنینگ خود
- نمونه‌هایی از عکس‌های پنینگ: برای الهام گرفتن
با مطالعه این مقاله، شما خواهید آموخت:
- چگونه از پنینگ برای خلق تصاویری پویا و جذاب استفاده کنید
- تکنیک‌های مختلف پنینگ را برای دستیابی به نتایج خلاقانه به کار ببرید
- تنظیمات دوربین خود را برای عکاسی پنینگ بهینه کنید
- از اشتباهات رایج در عکاسی پنینگ اجتناب کنید
پس از مطالعه این مقاله، شما آماده خواهید بود:
- با استفاده از تکنیک پنینگ، عکس‌های ورزشی، حیات وحش و سایر سوژه‌های متحرک را ثبت کنید
- از پنینگ برای خلق تصاویر انتزاعی و خلاقانه استفاده کنید
- مهارت‌های عکاسی خود را به سطحی جدید ارتقا دهید
مطالعه این مقاله را به چه کسانی توصیه می‌کنم:
- عکاسان مبتدی و باتجربه که به دنبال یادگیری تکنیک‌های جدید عکاسی هستند
- علاقه‌مندان به عکاسی ورزشی، حیات وحش و سایر سوژه‌های متحرک
- عکاسانی که به دنبال خلق تصاویر خلاقانه و انتزاعی هستند
مطمئن هستم که این مقاله اطلاعات مفیدی را در اختیار شما قرار خواهد داد و به شما کمک خواهد کرد تا عکس‌های پنینگ فوق‌العاده‌ای ثبت کنید.
عکاسی پنینگ چیست؟
عکاسی پنینگ تکنیکی است که در آن با فشردن دکمه شاتر، دوربین را نیز حرکت می‌دهید. در نتیجه‌ی این حرکت، در عکس تاری خطی زیبایی ایجاد می‌شود.
رایج‌ترین نوع پنینگ، حرکت افقی دوربین است (دنبال کردن سوژه از چپ به راست و بالعکس). اما می‌توانید دوربین را به صورت عمودی (بالا به پایین و پایین به بالا) یا حتی مورب حرکت دهید. نکته‌ی مهم این است که در عکاسی پنینگ، معمولا سوژه‌ی عکس در حال حرکت است، مثل یک ماشین، دوچرخه‌سوار، دونده یا حیوانی که می‌دود. بدین ترتیب، عکاس می‌تواند با حرکت دوربین، سوژه را دنبال کند و در حالی که پس‌زمینه تار می‌شود، سوژه‌ی اصلی همچنان واضح باقی می‌ماند.
با این حال، هر حرکتی که به دوربین می‌دهید، لزوما به عکس پنینگ خلاقانه‌ای منجر نمی‌شود. حتی اگر تاری جالبی در عکس ایجاد کنید، ممکن است سوژه‌ی اصلی شارپ نباشد. برای رسیدن به بهترین نتیجه، همانطور که در ادامه‌ی مقاله توضیح خواهم داد، باید تکنیک‌های خاص را با تنظیمات ویژه‌ی دوربین ترکیب کنید.
چه زمانی از عکاسی پنینگ استفاده کنیم؟
عکاسی پنینگ روشی فوق العاده برای ثبت تصاویر هنری از سوژه‌های متحرک است. همچنین، راهی عالی برای القای حس حرکت است و در نهایت، عکس‌هایی واقعا زیبا خلق می‌کند. بنابراین، هر زمان با سوژه‌های نسبتا سریعی که در جهت قابل پیش‌بینی حرکت می‌کنند مواجه شدید، تکنیک پنینگ را امتحان کنید، برای مثال:
- ماشین‌هایی که با سرعت در جاده حرکت می‌کنند.
- حیواناتی که در دشت می‌دوند.
- پرندگانی که در آسمان پرواز می‌کنند.
- دونده‌هایی که روی پیاده‌رو می‌دوند.
عکاسی پنینگ به خصوص زمانی کاربردی است که نور کم می‌شود و ثبت تصاویر شارپ به روش‌های معمولی دشوار است. اگر در هنگام غروب آفتاب از پرندگان در حال پرواز عکاسی می‌کنید، شاید تنها بتوانید سرعت شاتر را تا ۱/۸۰ ثانیه بالا ببرید که منجر به تصویری تار به روش “استاندارد” می‌شود. اما همین سرعت برای ثبت یک عکس پنینگ خیره‌کننده ایده‌آل است. متوجه شدید؟
البته، عکاسی پنینگ – حتی با کسب تجربه – منجر به عکس‌های از دست‌رفته‌ی زیادی می‌شود. بنابراین، اگر تنها یک فرصت برای عکاسی از سوژه دارید (برای مثال، پرنده‌ی نادری به طور اتفاقی از مقابل شما پرواز می‌کند)، اغلب بهتر است یک عکس معمولی بگیرید و تکنیک پنینگ را برای روز دیگری نگه دارید.
همچنین، از آنجایی که عکاسی پنینگ تصاویری بسیار هنری خلق می‌کند، برای کارهای مستندنگاری (مثل عکاسی از یک بازی فوتبال برای روزنامه) همیشه ایده‌آل نیست.
یک نکته‌ی دیگر: برای ثبت یک عکس پنینگ عالی، سوژه باید در امتداد موقعیت شما حرکت کند، نه اینکه مستقیم به سمت شما یا از شما دور شود. اگر سوژه به سمت دوربین شما بدود، فرصتی برای حرکت دادن دوربین و استفاده از تکنیک پنینگ نخواهید داشت و سوژه فقط تار خواهد شد.
چگونه عکس پنینگ بگیریم: تنظیمات و تکنیک
عکاسی پنینگ با یک سوژه‌ی متحرک شروع می‌شود. پیشنهاد می‌کنم برای شروع تمرین‌های پنینگ، از اتومبیل‌ها عکاسی کنید. پیدا کردن آن‌ها راحت است، حرکت‌شان قابل پیش‌بینی است و به اندازه‌ی کافی سرعت دارند (بنابراین فرصت تمرین سرعت پنینگ را خواهید داشت). با گذشت زمان، می‌توانید به سراغ سوژه‌های دشوارتر مانند ورزشکاران، حیات وحش و پرندگان بروید.
پس از پیدا کردن مکانی با سوژه‌های کافی، نوبت تنظیمات دوربین است. هر موقعیتی متفاوت است و نتایج به سرعت سوژه بستگی دارند، اما در اینجا تنظیمات اولیه‌ی پیشنهادی من آورده شده است:
- حالت دوربین: اولویت سرعت شاتر (Shutter Priority) یا دستی (Manual)
- سرعت شاتر: ۱/۶۰ ثانیه
- دیافراگم: f/8 (هرچند این مقدار می‌تواند تغییر کند و به نوردهی مورد نیاز بستگی دارد)
- ایزو: ۱۰۰
- حالت فوکوس: AF-C/AI-Servo یا دستی (Manual)
زمانی که سوژه چند صد متر دورتر است، از طریق منظره‌یاب نگاه کنید و با لنز، حرکت آن را دنبال کنید. منتظر نباشید که درست به کنار شما برسد. هرچه زودتر پنینگ را شروع کنید، بهتر می‌توانید سرعت سوژه را تخمین بزنید.
با نزدیک شدن سوژه به موقعیت شما، چندین عکس بگیرید. (هرچه عکس بیشتری بگیرید، احتمال ثبت یک عکس عالی افزایش می‌یابد!) همچنان که سوژه دور می‌شود، با لنز آن را دنبال کنید. شاید مهم به نظر نرسد، اما این حرکت نهایی (دنبال کردن سوژه بعد از رد شدن) اهمیت دارد.
در نهایت، عکس‌ها را روی صفحه‌ی نمایش دوربین (LCD) بررسی کنید. در صورت نیاز، سرعت شاتر و نوردهی را تنظیم کنید و دوباره امتحان کنید!
نکات و ایده‌هایی برای عکاسی پنینگ
حالا که اصول اولیه‌ی عکاسی پنینگ را یاد گرفتید، برای نکات، تکنیک‌ها و ایده‌های پیشرفته‌تر آماده هستید.
۱. برای افزایش شانس موفقیت، از حالت عکاسی پیاپی (Burst Mode) دوربین خود استفاده کنید
حالت عکاسی پیاپی به شما امکان می‌دهد چندین عکس را در کسری از ثانیه ثبت کنید و برای عکاسی پنینگ فوق‌العاده کاربردی است.
همانطور که قبلا هم تاکید کردم، هر چه عکس‌های بیشتری بگیرید، احتمال ثبت تصویری عالی بیشتر می‌شود. بنابراین، قبل از شروع پنینگ، دوربین خود را از حالت تک‌عکسی به حالت عکاسی پیاپی تغییر دهید. (اگر نحوه انجام این کار را نمی‌دانید، دفترچه راهنمای دوربین خود را بررسی کنید!)
سپس، در زمان عکاسی، دکمه شاتر را نگه دارید و آن را نگه دارید در حالی که پنینگ می‌کنید و تا زمانی که سوژه دور می‌شود، دکمه را رها نکنید. دوربین شما چندین عکس خواهد گرفت. در نهایت، عکس‌های زیادی برای بررسی خواهید داشت و برخی از آن‌ها (با کمی خوش‌شانسی!) عالی به نظر می‌رسند.
علاوه بر افزایش تعداد شانس‌های شما برای رسیدن به یک نتیجه‌ی خوب، حالت عکاسی پیاپی دوربین از لزوم فشار دادن مکرر دکمه شاتر جلوگیری می‌کند و در نتیجه لرزش دوربین را به حداقل می‌رساند.
۲. از لنزهای مختلف استفاده کنید
نوع لنز بر شکل نهایی عکس پنینگ تاثیر می‌گذارد. یک لنز تله که پرسپکتیو را فشرده می‌کند، جلوه‌ای نمایشی‌تر از یک لنز واید ایجاد می‌کند. بنابراین، کار کردن با لنزی مثل ۷۰-۲۰۰ میلی‌متر می‌تواند رویکردی عالی باشد. (البته، گاهی اوقات، نمای واید دقیقا همان چیزی است که می‌خواهید!)
توجه داشته باشید که این موضوع پیامدهای عملی هم دارد؛ به دلیل تاثیر فشرده‌سازی لنزهای تله‌فوتو، برای ایجاد افکتی مشابه با لنز تله‌فوتو، یک لنز واید به سرعت شاتر پایین‌تری نیاز دارد.
بنابراین توصیه من این است که کمی با هر دو نوع لنز آزمایش کنید و ببینید چه نتیجه‌ای می‌گیرید. هیچکدام از لحاظ بنیادی بهتر از دیگری نیست. همه چیز به تصویری که می‌خواهید خلق کنید بستگی دارد!
۳. با سرعت‌های شاتر مختلف آزمایش کنید
سرعت شاتر تاثیر زیادی روی عکس پنینگ دارد. اگر سرعت شاتر را خیلی بالا نگه دارید، با یک تصویر کاملا شارپ و بدون هیچ تاری مواجه خواهید شد. اما اگر سرعت شاتر را خیلی کم کنید، سوژه کاملا تار و محو خواهد شد.
متاسفانه، برای انتخاب سرعت شاتر ایده‌آل، راه‌حلی واحد وجود ندارد. در حالی که ۱/۶۰ ثانیه می‌تواند نقطه‌ی شروع خوبی باشد، سوژه‌های سریع‌تر نیازمند سرعت شاتر بالاتری هستند، در حالی که سوژه‌های کندتر به سرعت شاتر پایین‌تر احتیاج دارند. برای ثبت یک عکس پنینگ عالی از یک ماشین مسابقه، شاید به سرعتی معادل ۱/۱۲۵ ثانیه نیاز داشته باشید؛ در حالی که برای گرفتن همین افکت از یک دونده، ۱/۳۰ ثانیه گزینه‌ی مناسب‌تری است.
بنابراین، مهم است که دائما آزمایش کنید و بعد از هر سری عکس، با دقت نتایج را روی صفحه‌ی نمایش دوربین (LCD) بررسی کنید. اگر سوژه بیش از حد شارپ به نظر می‌رسد، سرعت شاتر را پایین بیاورید. اگر سوژه خیلی تار است، به جای آن سرعت شاتر را افزایش دهید.
هر زمان که به نتیجه‌ی خوبی رسیدید، ترکیب سرعت شاتر و سوژه را به خاطر بسپارید. به این ترتیب، دفعه‌ی بعد که با سوژه‌ی مشابهی مواجه شدید، می‌دانید چه کاری باید انجام دهید.
۴. دوربین خود را روی حالت اولویت سرعت شاتر (Shutter Priority) تنظیم کنید
در بخش قبلی اشاره کردم که هنگام عکاسی پنینگ، از حالت دستی (Manual) یا اولویت سرعت شاتر (Shutter Priority) استفاده کنید. شخصا، طرفدار پر و پا قرص حالت اولویت سرعت شاتر هستم. در اینجا دلیل آن را توضیح می‌دهم:
حالت اولویت سرعت شاتر به شما این امکان را می‌دهد که سرعت شاتر را انتخاب کنید در حالی که دوربین دیافراگم را تنظیم می‌کند. به عبارت دیگر، این حالت به شما امکان تمرکز بر مهم‌ترین تنظیمات، یعنی سرعت شاتر، را می‌دهد و بقیه موارد را به عهده‌ی تجهیزات می‌گذارد.
(همچنین می‌توانید یک ISO انتخاب کنید، اگرچه به طور کلی توصیه می‌کنم آن را روی ۱۰۰ تنظیم کنید و مگر در شرایط بسیار تاریک، آن را فراموش کنید.)
اولویت سرعت شاتر به خصوص در هنگام عکاسی در شرایط نوری متغیر مفید است. اگر از ماشین‌ها یا موتورسوارانی که در حال حرکت به سمت سایه یا برعکس هستند، عکس می‌گیرید، حالت اولویت سرعت شاتر از نوردهی عکس مراقبت می‌کند و در عین حال سرعت شاتر را ثابت نگه می‌دارد.
اما اگر از حالت دستی استفاده می‌کردید، باید دائما دیافراگم را برای ثبت یک نوردهی خوب تنظیم می‌کردید و احتمالا در این فرآیند، فرصت‌های زیادی را از دست می‌دادید.
۵. از سه پایه استفاده کنید
عکاسی پنینگ به صورت دستی کاملا ممکن است و گاهی اوقات هم نتایج عالی به همراه دارد. اما نکته‌ی مهم این است که:
عکاسی دستی با سرعت شاتر پایین می‌تواند باعث لرزش جزئی دوربین شود – که به صورت تاری ناخوشایند در عکس‌های شما ظاهر می‌شود. به علاوه، در حین پنینگ دوربین به همراه سوژه‌ی متحرک، ممکن است با حرکات بالا و پایین بدن، لرزش‌هایی به عکس منتقل کنید.
بنابراین، برای اطمینان از ثبت عکس‌های پنینگ با وضوح عالی، توصیه می‌کنم دوربین خود را روی سه پایه (یا تک‌پایه) نصب کنید.
باید با دقت سر سه پایه‌ی خود را انتخاب کنید؛ برخی از سرها به طور خاص برای پنینگ نرم طراحی شده‌اند، در حالی که برخی دیگر دوربین شما را به هر جهتی می‌فرستند.
(در همین رابطه، به لنزی که استفاده می‌کنید، فکر کنید. برخی لنزها دارای لرزشگیر تصویر هستند که به طور خاص برای عکاسی پنینگ طراحی شده‌اند. اگر چنین لنز لرزشگیر داری دارید، به شدت توصیه می‌کنم آن را امتحان کنید!)
۶. فوکوس دقیق
هنگام عکاسی پنینگ، سوژه با سرعت در حال حرکت است، بنابراین قفل کردن فوکوس به صورت سریع و دقیق بسیار مهم است.
دو روش برای ایجاد شارپی روی سوژه در حالی که پس‌زمینه تار است، وجود دارد:
تکنیک فوکوس خودکار:
- اگر به تازگی عکاسی پنینگ را شروع کرده‌اید یا نمی‌توانید فاصله‌ی سوژه از دوربین را پیش‌بینی کنید، از فوکوس خودکار استفاده کنید. برای اطمینان از فوکوس دقیق روی سوژه، حالت فوکوس پیوسته دوربین را روشن کنید (AF-C در نیکون و سونی و AI-Servo در کانن). این کار به دوربین شما کمک می‌کند تا در حالی که سوژه در سراسر فریم حرکت می‌کند، به طور مداوم روی آن فوکوس کند. فوکوس روی سوژه را زمانی که در فاصله‌ی دور است، شروع کنید و سپس در هنگام پنینگ، نقطه‌ی فوکوس مرکزی را روی مرکز جرم سوژه نگه دارید.
تکنیک فوکوس دستی:
- اگر از فاصله‌ی عبور سوژه مطمئن هستید (برای مثال، می‌دانید که سوژه از لاین خاصی از جاده عبور خواهد کرد)، توصیه می‌کنم به صورت دستی فوکوس کنید. نقطه‌ای را که سوژه در آنجا خواهد بود، شناسایی کنید و سپس از قبل روی آن نقطه فوکوس کنید. در این صورت، نگران قفل کردن و حفظ فوکوس نخواهید بود – هنگامی که سوژه از مقابل شما رد می‌شود، فقط دوربین خود را به حالت پنینگ ببرید و چندین عکس بگیرید.
به خاطر داشته باشید: صرف نظر از اینکه کدام روش فوکوس را انتخاب می‌کنید، همیشه دوربین خود را روی حالت عکاسی پیاپی تنظیم کنید و دکمه شاتر را نگه دارید تا سوژه از مقابل شما عبور کند!
۷. موقعیت خود را به درستی انتخاب کنید
برای اینکه به لنز خود فضای کافی برای فوکوس بدهید، مطمئن شوید که بین دوربین و سوژه‌ی متحرک کمی فاصله بگذارید. اگر خود را بیش از حد نزدیک به سوژه قرار دهید، حتی اگر از تکنیک فوکوس دستی که در بالا توضیح داده شد استفاده کنید، لنز شما ممکن است در فوکوس کردن دچار مشکل شود (و در نهایت موفق نشود).
چرا؟ تمام لنزها حداقل فاصله‌ی فوکوس دارند؛ هنگامی که سوژه‌ای به داخل این فاصله حرکت کند، فوکوس کردن غیرممکن می‌شود.
علاوه بر این، زمانی که سوژه بزرگ و نزدیک است، نگه داشتن آن در فریم دشوار است. بنابراین، یک یا دو قدم به عقب بردارید و مطمئن شوید که فضای کافی برای ثبت یک عکس عالی دارید.
همچنین، هنگام انتخاب موقعیت خود، پس‌زمینه‌ی خوبی را انتخاب کنید. فقط هر جایی که رسیدید، نایستید. در عوض، تا زمانی که پس‌زمینه‌ای پیدا کنید که به برجسته شدن سوژه کمک کند، حرکت کنید.
به شخصه فکر می‌کنم عکس‌های پنینگ زمانی چشم‌نواز به نظر می‌رسند که کنتراست خوبی بین سوژه و پس‌زمینه وجود داشته باشد و حداقل دو یا چند رنگ در پس‌زمینه دیده شود. در این صورت، پس‌زمینه محتوا را ارائه می‌دهد و به تنظیم صحنه کمک می‌کند.
با این حال، شما همچنین می‌توانید عکس‌های پنینگ زیبایی با پس‌زمینه‌ی یکنواخت (مثلا درختان سبز) ایجاد کنید. فقط از پس‌زمینه‌های بسیار شلوغ اجتناب کنید؛ شما می‌خواهید پس‌زمینه، سوژه را تکمیل کند، نه اینکه آن را تحت‌الشعاع قرار دهد.
۸. از فلاش استفاده کنید
در عکاسی پنینگ، هیچ قانونی وجود ندارد و در حالی که اکثر عکاسان با نور طبیعی کار می‌کنند، شما همچنین می‌توانید از فلاش دوربین خود به صورت آزمایشی استفاده کنید.
از آنجایی که فلاش‌های دوربین بسیار سریع (به مراتب سریع‌تر از حداکثر سرعت شاتر در اکثر دوربین‌ها!) عمل می‌کنند، هدف این است که یک فلاش را با تکنیک پنینگ ترکیب کنید – در حالی که همچنان از سرعت شاتر پایین استفاده می‌کنید.
باید دوربین خود را روی حالت فلاش همزمان با سرعت پایین (Slow-Sync Flash Mode) تنظیم کنید، سپس با دقت زمانِ فلاش زدن را پس از فشار دادن دکمه شاتر انتخاب کنید. می‌توانید انتخاب کنید که فلاش در ابتدای عکس یا انتهای آن فلاش بزند که منجر به افکت‌های پنینگ کاملا متفاوتی می‌شود، بنابراین من قطعا شما را به آزمایش کردن تشویق می‌کنم!
همچنین، این تکنیک فلاش همزمان با سرعت پایین تنها در صورتی کار می‌کند که سوژه به اندازه‌ی کافی نزدیک باشد و فلاش شما به اندازه‌ی کافی قدرتمند باشد که تاثیر بگذارد، بنابراین مطمئن شوید که به اندازه‌ی معقول نزدیک شده‌اید (و بعد از اینکه یک یا دو عکس گرفتید، نتایج را روی صفحه‌ی نمایش دوربین (LCD) بررسی کنید).
در نهایت، اگر از فلاش استفاده می‌کنید، باید تنظیمات نوردهی مختلفی را آزمایش کنید تا به نوردهی درست برسید. در برخی موارد، ممکن است لازم باشد قدرت فلاش را تا نصف یا یک سوم کاهش دهید.
۹. صبور و انعطاف پذیر باشید
اگر برای اولین بار قصد امتحان عکاسی پنینگ را دارید، باید با رویکردی تجربی به آن نزدیک شوید. این کار می‌تواند بسیار سرگرم‌کننده باشد، اما در عین حال ممکن است کمی هم ناامیدکننده به نظر برسد.
اگر در رویداد خاصی هستید که سوژه‌های با سرعت بالا (مانند ماشین‌های مسابقه) وجود دارد، احتمالا می‌خواهید سبک عکاسی خود را تغییر دهید. فقط از این تکنیک برای کل عکاسی استفاده نکنید – مطمئن شوید که با استفاده از سرعت‌های شاتر بالا، عکس‌های معمولی‌تری نیز ثبت کنید. به این ترتیب، در نهایت با مجموعه‌ای متنوع از عکس‌ها مواجه خواهید شد و حتی اگر عکس‌های پنینگ شما عالی نشدند، همچنان عکس‌های خوبی برای اشتراک در شبکه‌های اجتماعی، با مشتریان و غیره خواهید داشت.
همچنین به خاطر داشته باشید که بعید است سوژه‌ی اصلی شما کاملا شارپ و فوکوس‌شده باشد. هدف این تکنیک، ثبت سوژه‌ای با وضوح نسبی نسبت به پس‌زمینه است. در واقع، مقداری تاری در سوژه‌ی اصلی، در واقع به حس حرکت در عکس می‌افزاید.
۱۰. در روزهای آفتابی از عکاسی پنینگ نترسید
همانطور که اکنون می‌دانید، عکاسی پنینگ به معنای کاهش شدید سرعت شاتر است.
در حالی که این کار در نور کم به اندازه‌ی کافی آسان است، اما در یک روز آفتابی درخشان، ممکن است بدون ایجاد نوردهی بیش از حد (Overexposure)، کاهش سرعت شاتر برایتان دشوار باشد.
خوشبختانه، چند راه برای رسیدگی به این موضوع وجود دارد. اول از همه، مقدار ISO دوربین را به ۱۰۰ کاهش دهید و مطمئن شوید که دیافراگم روی عدد f بسیار بالایی مانند f/16 تنظیم شده است. (معمولا، f بالای دیافراگم به دلیل پدیده پراش نور (Diffraction) باعث تاری می‌شود، اما از آنجایی که عکس‌های پنینگ به هر حال کمی تار هستند، این موضوع مشکلی ایجاد نمی‌کند!)
اگر تنگ کردن دیافراگم و کاهش ISO همچنان سرعت شاتر به اندازه‌ی کافی پایین به شما نمی‌دهد، سعی کنید یک فیلتر پلاریزه (Polarizing Filter) یا یک فیلتر چگالی خنثی (Neutral Density Filter) به جلوی لنز خود اضافه کنید. این فیلترها مقداری از نور را مسدود می‌کنند و به شما امکان می‌دهند تا در سرعت شاتر مورد نیاز، یک تصویر با جزئیات دقیق ثبت کنید.
۱۱. به ترکیب‌بندی (Composition) فراموش نکنید
عکاسی پنینگ زمانی که فقط به عوامل فنی فکر می‌کنید، به اندازه‌ی کافی دشوار است، اما هنگامی که اصول اولیه را درک کردید، توجه به ترکیب‌بندی نیز مهم است.
می‌بینید، هنگام پنینگ، تمرکز صرف روی هماهنگی با سوژه بسیار آسان می‌شود، تا جایی که در نهایت آن را فقط در مرکز قاب قرار می‌دهید. در حالی که این کار می‌تواند موثر باشد، اما گاهی اوقات بهتر است اوضاع را تغییر دهید – شاید با قرار دادن سوژه به سمت یکی از لبه‌های قاب، به سمت بالا یا پایین قاب و غیره.
یک نکته‌ی سریع دیگر: از ابزارهای کمکی به ترکیب‌بندی در دوربین خود استفاده کنید. اگر دوربین شما دارای صفحه‌ی نمایش گرید (Grid Focusing Screen) است، از آن استفاده کنید. در غیر این صورت، از نقاط فوکوس اتوماتیک (AF) که در منظره‌یاب حک شده‌اند، استفاده کنید. در مورد قانون یک‌سوم فکر کنید و اینکه چگونه می‌توانید با قرار دادن سوژه در یک‌سوم قاب به جای مرکز آن، به صحنه پویایی بیشتری ببخشید.
چگونه در عکاسی پنینگ استاد شویم: سخن پایانی
حالا که این مقاله را تمام کرده‌اید، باید برای ثبت عکس‌های پنینگ خیره‌کننده کاملا آماده باشید.
پس با دوربین‌تان بیرون بروید. تکنیک خود را تمرین کنید. و لذت ببرید!
حالا نوبت شماست:
آیا تا به حال عکاسی پنینگ را امتحان کرده‌اید؟ عکسی دارید که به آن افتخار می‌کنید؟ آن‌ها را در بخش نظرات پایین به اشتراک بگذارید!