هر آنچه راجع به مثلث نوردهی نمیدانید

اگر مایل هستید درباره مثلث نوردهی اطلاعاتی کسب کنید تا بتوانید علاوه بر بکارگیری حالت خودکار دوربین عکاسی، از تنظیمات دستی آن نیز بهترین استفاده را بکنید، به شما پیشنهاد می شود کتاب برایان پترسون (Bryan Peterson)، با عنوان درک نوردهی (Understanding Exposure) را مطالعه کنید. برایان در این کتاب، به برسی سه عنصر اصلی در عکاسی که نیاز است هنگام نوردهی با اندیشه صحیح مطرح شود می پردازد، در واقع به مجموعه این عناصر، مثلث نوردهی گفته می شود. هر کدام از عناصر این مثلث، برای به دست آوردن یک عکس با نور و رنگ مورد نظر الزامی است، همچنین این عناصر به شما برای تعامل مناسب با دوربین خود کمک می کند، به همین خاطر نقش بسیار مهمی را در دوربین های دیجیتال ایفا می کنند.

سه عنصر عبارتند از:

ایزو (iso): برای اندازه گیری حسگر دوربین عکاسی، نسبت به میزان حساسیت به نور است.

دیافراگم (Aperture): به میزان باز شدن لنز هنگام عکس گرفتن مربوط است.

سرعت شاتر (Shutter Speed): مقدار زمانی که دیافراگم باز است.

در واقع با کنار هم قرار گرفتن این سه عنصر است، که می توان یک عکس ایده آل با رنگ و نور مناسب تهیه کرد. اما مسئله ای که مورد اهمیت است، این است که تغییر در یکی از این عناصر باعث تغییر در سایر عناصر می شود و هر کدام بر روی یکدیگر تأثیر می گذارند، بنابراین شما نمی توانید یکی از این المان ها را جدا کنید و نیاز دارید به بقیه آن ها توجه کنید، زیرا تمام این عناصر در کنار یکدیگر حائز اهمیت هستند، پس هنگام عکاسی تمام این عناصر را در ذهن خود مرور کنید، تا بتوانید یک عکس ایده آل بگیرید.

سه استعاره برای درک مثلث نوردهی

بسیاری از افراد با بکار بردن استعاره های متفاوتی رابطه میان ایزو، دیافراگم و سرعت شاتر را مطرح می کنند، و سعی می کنند با ارائه این اطلاعات باعث فهم این موضوع بشوند. در ادامه سه استعاره صحیح برای درک بیشتر موضوع مثلث نوردهی را با شما به اشتراک می گذاریم، اما قبل از هر چیزی باید به شما هشدار بدهیم، که ممکن است تعدادی از استعاره هایی که در سایت های نا معتبر ارائه می شوند، کاملاً دور از ذهن و نادرست باشند، و هیچ ارتباطی با حقیقت نداشته باشند، پس گفتنی است که آن ها فقط بر اساس خواسته نویسنده و گوینده مطرح شده اند. بنابراین قبل از هر چیزی از صحت اطلاعات مطمئن بشوید و پس از آن، ذهن خود را درگیر کنید و از آن در کار خود بهره ببرید.

استعاره اول

به این موضوع فکر کنید که دیافراگم مانند یک پنجره کرکره ای است که باز و بسته می شود، بنابراین دیافراگم، پنجره اتاق است و هر چه اندازه آن پنجره بزرگ تر بشود، نور بیشتری وارد اتاق می شود و فضای اتاق روشن تر می شود، اما هر چه اندازه پنجره کوچک تر باشد، نور کم تری وارد اتاق می شود. دیافراگم نیز همینطور عمل می کند، به این معنا که هر چه دریچه دیافراگم باز تر باشد نور عکس بیشتر و هر چه این دریچه بسته تر باشد نور عکس کم تر می شود. اگر بخواهیم بر همین مبنا سرعت شاتر را تعریف کنیم، باید بگویم که سرعت شاتر در واقع میزان زمانی است که کرکره ی آن پنجره باز است، بنابر این هر چه مقدار زمان بیشتری کرکره باز باشد، نور بیشتری وارد اتاق می شود. در دوربین های دیجیتال نیز هر چه سرعت شاتر بیشتر باشد، به این معنا است که دریچه مقدار زمان کوتاه تری باز می ماند، پس نور عکس کم تر می شود. اما اگر بخواهیم نور عکس بیشتر باشد، باید سرعت شاتر را کم کنیم، تا این دریچه مقدار زمان طولانی تری باز بماند. حالا تصور کنید در یک اتاق هستید و یک عینک آفتابی به چشمانتان زده اید، در واقع چشمان شما در برابر نوری که وارد اتاق می شود حساس است، به این حساسیت در دوربین های دیجیتال ایزو می گویند. هر چه میزان حساسیت بیشتر باشد، مقدار ایزو و نور عکس کم تر است، اما هر چه مقدار ایزو بیشتر باشد نور عکس بیش تر می شود.

به نظر می رسد برای افزایش نور اتاق چندین راه حل وجود دارد، که می توان با استفاده از هر کدام از این روش ها نور اتاق که در واقع همان نور عکس است را بیشتر کرد. یکی از این روش ها افزایش مدت زمان باز بودن کرکره پنجره است، تا نور بیشتری وارد اتاق بشود. این به معنی کاهش سرعت شاتر است تا دریچه دیافراگم زمان بیشتری باز بماند و نور بیشتری را دریافت کند. راه دیگری که از طریق آن می توانید میزان نور را افزایش بدهید، این است که اندازه باز بودن کرکره پنجره را بیش تر کنید، این موضوع به این معنا است که دریچه دیافراگم را باز تر کنید، هر چه این دریچه باز تر باشد نور عکس بیش تر می شود، به این منظور می توانید از دیافراگم 1.4، 2.0، 2.8، 4.0 و… استفاده کنید. علاوه بر این ها شما می توانید برای افزایش نور، عینک آفتابی خود را کنار بگذارید، این به معنای بالا بردن مقدار ایزو است، هر چه میزان ایزو بیشتر باشد نور عکس نیز بیش تر می شود، اما در کنار آن عکس شما دارای نویز می شود، پس تا جایی که ممکن است مقدار ایزو را افزایش ندهید و روی اعداد 100، 200 و حداکثر 400 نگه دارید، تا عکس شما کیفیت خودش را از دست ندهد. خب، توضیحاتی که تا به حال داده شد تصویر کاملی از مثلث نوردهی نیست، اما باعث شد شما ایده و اطلاعاتی را نسبت به این موضوع به دست بیاورید.

استعاره دوم

راه دیگری را با شما به اشتراک می گذاریم، که از طریق آن می توانید موضوع مثلث نوردهی را درک کنید، به این منظور آن را به برنزه کردن و قرار گرفتن در برابر خورشید تشبیه می کنیم. کسانی هستند که خیلی تلاش کردند تا با خورشید گرفتن برنزه بشوند، اما هرگز این اتفاق برای آن ها رخ نداد، زیرا پوست آن ها به نور شدید خورشید حساس است و همیشه سوخته اند، در واقع نوع پوست شما مانند ایزو است، برخی از افراد نسبت به دیگران به نور خورشید حساس تر هستند، این همان میزان حساسیت به نور و ایزو است. سرعت شاتر در این استعاره همان مدت زمانی است که فرد در مقابل آفتاب قرار می گیرد، هر چه مدت زمان بیش تری در مقابل آفتاب قرار گرفته باشد، شانس او برای برنزه شدن بیش تر می شود.

پس هر چه سرعت شاتر کم تر باشد نور عکس بیش تر می شود. در این مثال، دیافراگم مانند ضد آفتاب عمل می کند، هر چه که قدرت ضد آفتاب بیش تر باشد نور خورشید را بیشتر مسدود می کند، به این معنا است که هر چه دیافراگم بسته تر باشد نور عکس کم تر می شود، ولی هر چه دیافراگم باز تر بشود نور عکس بیش تر می شود. در واقع اگر می خواهیم یک نتیجه مورد قبول داشته باشیم، باید از ضد آفتاب معمولی استفاده کنیم و مدت زمان بیشتری در معرض نور خورشید قرار بگیریم. پس گفتنی است برای گرفتن یک عکس با نور مورد قبول باید از دیافراگم باز و سرعت شاتر و ایزو کم تر استفاده کنیم. همانطور که پیش تر گفته شد هیچ استعاره ای کامل نیست، تنها ارتباط بین دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو را در دوربین عکاسی به شما  نشان می دهند.

استعاره سوم

استعاره سوم در رابطه با شلنگ آب است، در این استعاره عرض شلنگ نقش دیافراگم را بر عهده دارد، بنابر این هر چه عرض شلنگ کم تر باشد آب کم تری بیرون می آید، ولی در صورتی که عرض شلنگ بیشتر باشد، همین اتفاق باعث می شود آب بیشتری بیرون بیاید، در دوربین های دیجیتال نیز هر چه دیافراگم باز تر باشد نور بیشتری را دریافت می کند. طول شلنگ در واقع سرعت شاتر است، بنابر این هر چه طول شلنگ دراز تر باشد آب دیر تر می آید و هر چه کوتاه تر باشد آب سریع تر از شلنگ خارج می شود، در دوربین های دیجیتال نیز هر چه سرعت شاتر کم تر باشد نور عکس بیش تر می شود و بالعکس. ایزو نیز همان فشار آبی است که از طریق شلنگ بیرون می آید، بنابر این هر چه فشار آب بیشتر باشد، آب بیشتری خارج می شود.

جمع بندی استعاره ها

تسلط بر مثلث نوردهی به تمرین و تکرار فراوانی نیاز دارد، به دست آوردن مهارت های لازم در عکاسان با تجربه نیز، با دستکاری این عناصر و تمرین و تغییر دادن مدام تنظیمات انجام می شود، آنها حالت های مختلفی را آزمایش می کنند، تا به حالت ایده آل خود دست یابند. به خاطر داشته باشید که هر تغییری بر روی یکی از این عناصر بر عناصر دیگر نیز تاثیر می گذارند، برای مثال با تغییر دادن دیافراگم عمق میدان وضوح نیز تغییر می کند، با دیافراگم باز عمق میدان وضوح نیز کم می شود، اما اگر دیافراگم بسته باشد عمق میدان وضوح بیشتر می شود. همچنین اگر ایزو بالا باشد، باعث می شود عکس دانه دانه بشود، و با ایجاد نویز کیفیت خودش را از دست بدهد. پس پیشنهاد می شود تا جایی که امکان دارد، مقدار ایزو کم تر از 400 در نظر گرفته بشود.

علاوه بر آن، سرعت شاتر نیز در دوربین عکاسی بر ایجاد حرکت در تصویر اثر می گذارد، اگر ما از سرعت شاتر پایین استفاده کنیم، می توانیم حرکت اجسام را ثبت کنیم، در صورتی که با انتخاب سرعت شاتر بالا می توانیم عکسی کاملاً فیریز شده بگیریم. نکته جالب و حائز اهمیت که می توان در دوربین های دیجیتال از آن بهره برد، فرصت مناسب برای یادگیری نوردهی است، شما می توانید هم از حالت خودکار دوربین های دیجیتال، هم از حالت دستی آن استفاده کنید، علاوه بر آن این دوربین ها از حالت های نیمه اتوماتیکی مثل حالت الویت دیافراگم، یا الویت سرعت شاتر نیز برخوردارند، در این حالت ها شما دو عنصر از عناصر مثلث نوردهی را کنترل می کنید، و عنصر دیگر توسط خود دوربین تنظیم می شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره ی عناصر مثلث نوردهی ( ایزو، دیافراگم، سرعت شاتر ) با وبلاگ دیجی سنتر همراه باشید.