در ظاهر، عکاسی خیابانی می تواند یک تمرین ساده به نظر برسد: بیرون بروید، منتظر آن لحظاتی باشید که برای شما شانس و تجربیات باورنکردنی داشته باشد و عکس بگیرید.
اما نباید نادیده گرفت در واقعیت، عکاسی از خیابان یکی از دشوارترین اشکال عکاسی است. شما اغلب نیاز دارید تا مدت زیادی منتظر بمانید تا آن لحظات دیدنی اتفاق بیفتد، و زمانی که آنها ظاهر شدند، می توانید لحظه را از دست بدهید یا عکس را خراب کنید.
با این حال، گرفتن عکس های خیابانی عالی غیرممکن نیست. این هفت نکته عکاسی خیابانی را بخوانید که همه چیز را از نظر فنی و مفهومی بسیار آسان‌تر می‌کند. تمرین این نکات به شما کمک می کند تاس را با شانس بسیار بهتری بیاندازید.
7. ISO خود را بالا ببرید
سوژه ها در صحنه های خیابانی به سرعت برق حرکت می کنند. برخی از بهترین لحظات در یک لحظه در مقابل شما ظاهر می شوند و ناپدید می شوند. برای جبران این حالت، باید دوربین خود را طوری تنظیم کنید که بتوانید این صحنه های سریع را ببینید. مهمترین کار در مرحله اول تنظیم سرعت شاتر شماست. سرعت شاتری که من ترجیح می دهم از آن استفاده کنم 1/250 ثانیه است، که تضمین می کند سوژه های شما شارپ خواهند بود.
در شب می توانید آهسته تر بروید، به 1/160 یا 1/125 تا نور بیشتری وارد کنید، اما کندتر از آن باعث تاری حرکت می شود. ثانیا ترجیح می دهم از دیافراگم کوچکتر (در صورت امکان) استفاده کنم تا عمق میدان بیشتری در تصویر داشته باشم. البته این یک ترجیح شخصی است. من آن را ترجیح می دهم زیرا شانس کمتری برای خراب کردن تصاویر شما وجود دارد.
اگر فوکوس روی سوژه اصلی خود را کمی از دست بدهید، عمق میدان بیشتر احتمال خراب شدن عکس را به حداقل می رساند. اگر چندین سوژه جالب دارید که در اعماق مختلف وارد صحنه شما می‌شوند یا اگر سوژه عالی و پس‌زمینه عالی دارید، دیافراگم کوچکتر به شما این امکان را می‌دهد که همه آنها را تا حد امکان واضح کنید. اما مگر اینکه زیر نور مستقیم خورشید عکاسی کنید، تنها راه برای استفاده از سرعت شاتر سریع و دیافراگم کوچک بالا بردن ISO است.
بسیاری از مردم از ایزو بالا می ترسند. اما نویز در دوربین های جدیدتر بسیار بهتر از دوربین های 10 سال پیش به نظر می رسد، بنابراین جای نگرانی نیست. من معمولا از ISO 400 در نور خورشید، ISO 800 در سایه روشن، ISO 1600 در سایه تاریک و ISO 3200-6400 در شب استفاده می کنم.
بسته به چیزی که به آن عادت دارید، می توانید از حالت های اولویت شاتر، اولویت دیافراگم یا دستی برای عکاسی خیابانی استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که حالت‌های اولویت شاتر و دیافراگم می‌توانند در موقعیت‌هایی که نور متغیر است بسیار سودمند باشند.
یک ثانیه به نور تبدیل خواهید شد و ثانیه دیگر از آن دور خواهید شد.
اگر مجبور باشید هر بار که این کار را انجام می دهید تنظیمات دستی خود را تغییر دهید، دست و پا گیر می شود و ممکن است برخی از لحظات سریع حرکت را از دست بدهید.
6. چند پرتره خیابانی را امتحان کنید
اگر یک مبتدی در عکاسی خیابانی هستید و نگران امتحان کردن آن هستید، یکی از بهترین راه‌ها برای اینکه راحت باشید، گرفتن چند پرتره خیابانی است. این کار شما را در خلق و خوی این سبک قرار می دهد و به شما کمک می کند تا به عکاسی از مردم عادت کنید.
برخی از افراد را متوقف کنید، به آنها بگویید که در حال انجام پروژه ای هستید و فکر می کنید که عالی به نظر می رسند (تملق و چاپلوسی بسیار زیاد لازم است). و پیشنهاد دهید عکس ها را برایشان ایمیل کنید. وقتی این کار را انجام می دهید، فقط یک یا دو عکس سریع نگیرید و فرار نکنید. سعی کنید یک پرتره خوب از آنها بگیرید. آنها را به درستی قاب بندی کنید، به پس زمینه فکر کنید، و مهمتر از همه سعی کنید شخصیت آنها را به تصویر بکشید. آنها از تلاشتان سپاسگزار خواهند بود.
5. بگذارید عمل به سراغ شما بیاید
یکی از مهم ترین نکات عکاسی خیابانی کاهش سرعت است. برخی از افراد به سرعت از جایی به مکان دیگر راه می روند، مانند آن لحظه جادویی که قرار است در هر گوشه ای باشد و گاهی اوقات هم همینطور است اما عملکرد کند به این روش می تواند باعث شود لحظاتی را نیز از دست بدهید. با انتخاب یک منطقه و اجازه دادن به چیزهایی که به سراغ شما می آیند، بسیار موفق تر خواهید بود. شما انرژی خود را صرف نگاه کردن به اطراف خواهید کرد نه برای قدم زدن. ترکیب ها به صورت پویا کنار هم قرار می گیرند. با حرکت افراد و اشیاء و تغییر وزن بصری، می‌توانید منتظر بمانید تا یک صحنه تعادل برقرار کند.
اگر از عکاسی خیابانی و شهری ناراحت هستید، از این تکنیک لذت بیشتری خواهید برد. با انتخاب یک مکان، به سوژه های خود اجازه می دهید به جای اینکه شما وارد فضای آنها شوید، وارد فضای شخصی شما شوند. مردم کمتر متوجه شما خواهند شد و این امر عکس گرفتن از آنها را بسیار آسان تر می کند. همچنین وقتی اتفاق جالبی بیفتد، معمولاً در موقعیت بسیار بهتری برای گرفتن آنها خواهید بود.
4. بازیگری کنید
در هنگام گرفتن عکس های خیابانی می توانید کمی بازیگری انجام دهید. همه عکاسان خیابانی این کار را انجام نمی دهند، اما برخی آن را برای گرفتن عکس هایی که می خواهند مفید می دانند. بازیگری یک تکنیک فوق العاده است. حضور شما را از لحظه‌های کار خراب کن مصون نگه می‌دارد و مانع از این می‌شود که همه بپرسند که آیا عکس آنها را گرفته‌اید یا خیر.
شما در حال تلاش برای گرفتن تصاویر خوب هستید، اما همچنین نمی خواهید مردم را بیش از حد ناراحت کنید. همیشه خوب است وانمود کنید که به سوژه های خود توجه نمی کنید. من اغلب طوری رفتار می کنم که انگار از همه فاصله گرفته ام، در ذهنم، یا سعی می کنم بفهمم چگونه از دوربینم استفاده کنم. البته در بازیگری زیاده روی نکنید.
گاهی اوقات به سمت بالا یا به سمت چیزی که واقعاً می‌خواهم از آن عکس بگیرم، هدف می‌گیرم، گویی می‌خواهم از یک صحنه یا ساختمان عکس بگیرم.
و سپس، در آخرین ثانیه، دوربینم را در موقعیت مناسب قرار می‌دهم، تصویر را می‌گیرم و ادامه می‌دهم. این یواشکی است، بله، اما واقعا کار می کند.
طرف دیگر این است که از انجام این امر که بعد از ثبت هر عکس دوربین عکاسی را از صورتتان فاصله دهید خودداری کنید عکاسان بلافاصله پس از گرفتن یک تصویر، دوربین را کمی از چهره خود جدا می کنند. اکثر مردم این کار را بدون فکر کردن انجام می دهند. این در واقع راه اصلی است که کسی متوجه می شود که شما عکس او را گرفته اید.
برای این عمل اضافه، عکاسان معمولاً هیچ ایده ای ندارند. درعوض، عکس بگیرید و دوربین را جلوی صورت خود نگه دارید و منتظر بمانید تا از کنار شما عبور کنند. به این ترتیب، به نظر می رسد که شما از صحنه پشت سر آنها عکس می گیرید و آنها فقط سر راه شما هستند.
اکنون همه اینها به این معنی نیست که گاهی اوقات نباید به طور معمول عکس بگیرید. با تجربه بیشتر متوجه خواهید شد که چگونه و چه زمانی از این تکنیک ها استفاده کنید و آیا آنها با سبک عکاسی شما مطابقت دارند یا خیر.
3. لنز پرایم 35 یا 50 میلی‌متری را امتحان کنید
لنزهای پرایم 35 و 50 میلی‌متری اغلب به عنوان «لنزهای عکاسی خیابانی» در نظر گرفته می‌شوند. همه عکاسان خیابانی از لنزهای پرایم استفاده نمی کنند. و این به معنای یک بیانیه بیش از حد کلی نیست که لنزهای پرایم بهتر از زوم هستند. هر کدام هدف خود را دارند، اما لنزهای پرایم می توانند مزایای قابل توجهی در عکاسی خیابانی به شما بدهند.
معمولا لنزهای پرایم بسیار کوچکتر و سبکتر هستند. این به شما امکان می‌دهد با دوربین خود سریع‌تر عمل کنید و همچنین دوربین را بسیار کمتر به چشم می‌آورید.
مهمتر از آن، با استفاده مداوم از لنز پرایم، در نهایت به فاصله کانونی عادت خواهید کرد. این کار سرعت شما را افزایش می دهد و به شما امکان می دهد صحنه های خود را به صورت غریزی تر قاب کنید. دنیایی از لحظات زودگذر جدید را باز می کند که می توانید آنها را ثبت کنید.
همه اینها به شما کمک می کند تا مهمترین مهارت را در عکاسی خیابانی، یعنی گرفتن عکس های خود به خود، با روحیه خود تقویت کنید. تمام قطعات متحرک و لنزهای زوم سنگین گاهی اوقات می توانند این احساس خود به خود را از بین ببرند. یک دوربین زیبا، سبک و ساده به بازگرداندن آن کمک می کند.
35 میلی متر و 50 میلی متر معمولاً دو فاصله کانونی مورد علاقه عکاسان خیابانی هستند (من از دوربین فوجی X100T استفاده می کنم که با یک لنز معادل 35 میلی متری و یک آداپتور معادل 50 میلی متری قابل خریداری است).
این شما را مجبور می‌کند به سوژه‌هایتان نزدیک‌تر شوید تا در ارتباط با پس‌زمینه بزرگتر شوند. با تبدیل آنها به بخش بزرگتر صحنه، بهتر می توانید عبارات ظریف و حرکات سریعی را که رخ می دهد، ثبت کنید.
عکس‌های شما این احساس را خواهند داشت که شما بخشی از آن لحظه هستید، به جای اینکه به نظر برسید که مردم را از دور تعقیب می‌کنید. برای صحنه‌های شلوغ خیابانی، یک 35 میلی‌متری می‌تواند به شما این امکان را بدهد که همه چیز را از فاصله نزدیک در کادر قرار دهید. 50 میلی‌متر می‌تواند برای مناطقی با افراد کمتر مفید باشد، جایی که نزدیک‌تر شدن بدون جلب توجه و خراب کردن لحظه‌ها سخت‌تر است.
2. فراتر از زیبایی
عکاسی خیابانی فقط ثبت زیباترین تصویر نیست. مطمئناً، شما می‌خواهید نور، رنگ‌ها و تنها سطح خاصی از کیفیت داشته باشند، اما این تنها تمرکز این سبک از عکاسی نیست. مهمترین چیز این است که مطمئن شوید تصاویرتان جالب هستند تا مطمئن شوید که آنها روح دارند.
همانطور که در خیابان ها حرکت می کنید، سعی کنید به جای جستجوی زیبایی، پتانسیل یک سوژه یا مکان را برای ارتباط با چیزی تشخیص دهید. از تصاویر خود برای نشان دادن احساسات افراد و برانگیختن کنجکاوی آنها استفاده کنید. از ایجاد تصاویر عجیب، تلخ یا انتزاعی نترسید. همه این تصاویر نباید چیزی باشد که شما روی دیوار اتاق نشیمن خود نصب کنید.
با در نظر گرفتن این نکته، نقص را در آغوش بگیرید. مهمترین اصل عکاسی خیابانی این است که برشی لحظه ای از زندگی واقعی است. معمول است که عکاسان از قطع کردن پا، داشتن یک شی در مسیر کمی یا کج کردن کادر ناله می کنند. این مطمئناً می تواند بسیاری از عکس های خیابانی را خراب کند، اما اغلب آنها را حتی بهتر می کند. عکس های خیابانی قرار است واقعی باشند. این نواقص کوچک به این ایده کمک می کند که این یک لحظه خاص و برنامه ریزی نشده بود.
1. عکس های توصیفی از منطقه خود ایجاد کنید
مهم نیست که چقدر در مورد عکاسی خیابانی مطالعه می کنید یا به کارهای عکاسان خیابانی نگاه می کنید، هیچ چیز به اندازه تکرار محض شما را بهتر نمی کند. مهم نیست که چه کاری انجام می دهید، هر روز یا یک روز در میان چند عکس بگیرید. بدون توجه به اینکه کجا هستید، بارها و بارها به همان مکان ها برگردید.
در واقع، مناطقی که زمان زیادی را در آن می گذرانید، همان جاهایی هستند که باید عکاسی کنید. حتی اگر فکر می کنید آنها مناطق خسته کننده ای برای عکاسی هستند. برای جلوتر از این، اگر فکر می کنید منطقه ای برای عکاسی جالب نیست، باید دلیلی برای رفتن به آنجا و عکاسی از آن باشد. عکس بگیرید چرا فکر می کنید کسل کننده است. ممکن است در این فرآیند چیزهای شگفت انگیز و جالبی در مورد آن کشف کنید.
چه مردم حضور داشته باشند چه نباشند، سعی کنید جوهر مکان هایی را که رفت و آمد می کنید به تصویر بکشید. سعی کنید تصاویری به دست آورید که نشان دهد این منطقه واقعاً در مورد چه چیزی است، و در طول زمان نمونه کارهایی از آن ایجاد کنید. سعی کنید این مناطق را بدیهی نگیرید. برخی از بهترین عکاسان، مانند ویلیام اگلستون، لی فریدلندر، و استفان شور، بیشتر در مناطقی عکاسی کردند که بسیاری از آنها چشم پوشی می کردند و به آنجا می رفتند.
حدود 8 سال تلاش کردم و شکست خوردم تا با یک پیام رسان دوچرخه، عکسی را که دوست داشتم به دست بیاورم. همان چیز با بخار کلاسیک نیویورک. بعد یکدفعه به هم رسیدند.
نکته جایزه این است که فقط بیرون بروید و از عکسبرداری در خیابان ها لذت ببرید. عکس های خیابانی عالی به ندرت می آیند، بنابراین باید صبور باشید و ایمان داشته باشید که اتفاق می افتد. یاد بگیرید از پیاده روی لذت ببرید.
این کمی شبیه ماهیگیری است قرقره خود را بارها و بارها بیرون می اندازید تا در نهایت یک ماهی شکار کنید.
زیبایی واقعی عکاسی خیابانی، بیرون رفتن، گم شدن و لذت بردن از تجربه است. و هنگامی که به طور ناگهانی آن تصویر خاص را می گیرید که هیچ کس دیگری نمی تواند آن را بازسازی کند، آن زمان دکمه طلایی برای شما ثبت شده است.