به عنوان یک عکاس جدید، چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد و بسیار آسان است که به گذشته نگاه کنید و ببینید که سفر می تواند آسان تر یا سریع تر باشد. بنابراین در اینجا لیست کوتاه من از 5 نکته اساسی عکاسی است که ای کاش به عنوان یک عکاس مبتدی می دانستم.
نگاه خواهیم کرد:
- نوردهی و حالت دستی
- فلاش
- بازتابنده ها
- فوکوس دکمه برگشت
- اثر فنی
امیدوارم این نکات به شما کمک کند سریعتر به هدفتان برسید.
1. حالت دستی برای عکاسان جدید نیز مناسب است
من واقعاً آرزو می کنم که به عنوان یک عکاس جدید، زودتر به حالت دستی جهش می کردم. مگر بدترین اتفاقی که می توانست بیفتد چه بود؟
من آن را امتحان نکردم تا اینکه در یک کارگاه عکاسی شرکت کردم و مربی به همه ما گفت که بدون تردید به حالت دستی برویم و بقیه کارگاه را در حالت دستی بمانیم.
بعد از آن دیگر بازگشتی وجود نداشت!
همه چیز در جای خود قرار گرفت و من متوجه شدم که واقعاً چیز ترسناک بزرگی نیست. برای اولین بار به نشانگر نوردهی توجه کردم. اینطور نیست که قبلاً آن را ندیده بودم، فقط به آن توجه نکردم، زیرا آن را نمیفهمیدم.
اکنون کمی احمقانه به نظر می رسد که چیزی را نادیده بگیرم فقط به این دلیل که از آن ترسیده ام.
من متوجه شدم که تا زمانی که به نشانگر نوردهی توجه کرده باشم، عکاسی در حالت دستی چقدر آسان است. مطمئناً هنگام کار در شرایط نوری دشوار، چیزهای بیشتری از آن وجود دارد، اما برای شروع، من به نور سخت نزدیک نشدم، بنابراین برای من خوب بود.
که من را به چیز بعدی هدایت می کند که آرزو می کنم به عنوان یک عکاس مبتدی بدانید…
2. فلش تفاوت بزرگی ایجاد می کند
در حالی که من از علاقه مندان به فلاش خارج از دوربین هستم، در ابتدا، مانند بسیاری از شما، فقط با نور طبیعی عکاسی می کردم. این به دو دلیل بود:
اولا، این تمام چیزی است که من داشتم (یا اینطور فکر می کردم)
و ثانیاً فکر استفاده از نور مصنوعی از هر نوعی واقعاً ترسناک بود
اولین آشنایی من با هر چیزی غیر از نور طبیعی در مقاله ای بود که در مجله عکاس آماتور در حدود سال 1993 خواندم. پیشنهاد می کرد با فیلم سیاه و سفید عکاسی کنید و سپس از یک لامپ رومیزی برای روشن کردن سوژه استفاده کنید.
بنابراین من پنتاکس بسیار قدیمی خود را با Ilford XP2 (یک فیلم سیاه و سفید با درجه ایزو 400) بار کردم و در حالی که چیزی جز چراغ میز خود نداشتم، شروع به عکاسی از هم اتاقی هایم کردم. تعداد زیادی از ما در یک خانه بودیم، بنابراین چندین موضوع برای کار داشتم.
سپس با شخصی آشنا شدم که به عنوان دستیار در یک استودیوی عکاسی نزدیک در لندن کار می کرد. یک آخر هفته به ما اجازه داده شد که برویم و نور را آزمایش کنیم. همین بود. من عاشق نورپردازی استودیو شدم!
من در واقع هنوز آن چاپ ها را در جعبه خاطرات عکسم نگه داشته ام.
روشن و خاموش کردن فلاش دوربین
بنابراین من اولین اسپیدلایت خود را خریدم و برای مدت طولانی (خیلی طولانی) از آن فقط در دوربین استفاده کردم، حتی زمانی که برای اولین بار عکاسی عروسی را در حدود سال 1999 یا 2000 شروع کردم.
پس از خرید PocketWizard Plus II و یک سافت باکس 2 فوتی در سال 2010، فلاش خارج از دوربین به سراغ پرتره عروس و داماد رفتم.
البته که به گذشته نگاه می کنم می بینم که اصلا عالی نبود، اما اگر شروع نکنید نمی توانید در هیچ کاری خوب شوید. همانطور که می گویند، اگر از نگاه کردن به کارهای قدیمی خود خجالت نکشید، پیشرفت نمی کنید. عروس از آن به عنوان چراغ چوبی یاد کرد و من هنوز هم به آن فکر می کنم.
این عکسی است که در یک روز ابری در شاخ و برگ های انبوه گرفته شده است. بدون فلاش غیرممکن بود، مخصوصاً در آن زمان که واقعاً مجبور بودید ISO را تا حد ممکن پایین نگه دارید تا از نویز جلوگیری کنید.
3. بازتابنده ها کیت ضروری هستند
از آنجایی که چهار سال کوله‌پشتی حمل می‌کردم، عکاسی را جدی گرفتم، هیچ‌وقت اهل ابزارهای حرفه‌ای نبودم و هنوز هم سعی می‌کنم کیت دوربینم را به حداقل برسانم. من فقط چیزی را که می توانستم در یک کیف دوربین قرار دهم حمل می کردم.
بنابراین در چند سال اول من رفلکتور نداشتم. اشتباه بزرگ!
کشف تفاوت بزرگی که رفلکتورها ایجاد می‌کنند، یک بازکننده بزرگ چشم بود. از آنجایی که آنها بسیار سبک وزن هستند و بسیار کوچک هستند، مطمئن هستم که می توانستم به راحتی یکی را به کیف دوربینم وصل کنم بدون اینکه روی من تأثیر بگذارد.
رفلکتورها ارزان، قابل حمل هستند و به عنوان کم فنی ترین ابزار عکاسی، استفاده از آنها آسان است. بنابراین آنها برای یک عکاس جدید عالی هستند.
دو بازتابنده که من توصیه می کنم عبارتند از:
- بازتابنده 5 در 1 (به دلیل گزینه های متعدد سطح بازتابنده و پانل انتشار)
- بازتابنده سه دستگیره (استفاده آسان بدون دستیار)
از انعکاس چشمان او می توانید ببینید که او از پایین روشن شده است. در نتیجه سایه بینی او به جای مستقیم یا پایین رفتن بالا می رود.
یاد بگیرید که از یک رفلکتور به روش صحیح استفاده کنید
با این حال، اگر از همان ابتدا به درستی از آن استفاده می کردم، خوب بود!
من نیز مانند بسیاری از شما این اشتباه را مرتکب شدم که هنگام استفاده از آن به عنوان چراغ کلید، آن را زیر سوژه نگه داشتم. این منجر به سایه‌های نامطلوب بر روی سوژه‌های من شد و اکنون وقتی به آن عکس‌ها نگاه می‌کنم واقعاً من را آزار می‌دهد.
نور از بالا می آید نه از پایین، بنابراین سوژه ها باید از بالا یا از کنار روشن شوند، نه از پایین.
بنابراین اولین قانون رفلکتورها هنگام استفاده از یک سوژه برای نور پس زمینه این است که آن را در کنار سوژه خود نگه دارید.
اگر از رفلکتور برای پر کردن استفاده می کنید، خوب است که آن را زیر سوژه خود قرار دهید. هنگامی که از یک رفلکتور با فلاش دوربین خاموش در الگوی نورپردازی پروانه ای استفاده می کنید، این به عنوان نور تاشو شناخته می شود.
4. فوکوس دکمه برگشت به جلوگیری از تار شدن عکس ها کمک می کند
نمی دانم چه زمانی همه اینها را در ذهنم جمع کردم و 100٪ مواقع شروع به استفاده از فوکوس دکمه برگشت کردم، اما باید حداقل 10 سال پیش باشد. من نمی توانم تصور کنم که اکنون از آن استفاده نکنم – فقط ای کاش به عنوان یک عکاس جدید در مورد آن یاد می گرفتم.
فکر می‌کنم مقاله‌ای را در یک مجله خواندم (زندگی قبل از یوتیوب!) که نحوه عملکرد آن را توضیح می‌داد. از آنجایی که در آن لحظه از بچه های زیادی عکاسی می کردم، واقعاً در مورد آن هیجان زده بودم!
استفاده از فوکوس دکمه بازگشت به طور چشمگیری عکس های خارج از فوکوس من را کاهش می دهد، حتی اگر «به درستی» از آن استفاده نمی کردم. من می گویم “درست”، زیرا برای سال اول یا بیشتر، هنوز دکمه شاتر را فقط برای گرفتن عکس جدا نکرده بودم. با این حال، تفاوت زیادی ایجاد کرد.
البته زمانی که من آن را به درستی تنظیم کردم بهتر بود:
- Continuous low یا high drive mode
- Continuous focus
5. نترسی دست کم گرفته می شود
با نگاهی به گذشته، به خصوص پس از نوشتن این مطلب، همچنین آرزو می کنم که ای کاش در ابتدای سفر عکاسی ام کمتر از این فناوری ترسیده بودم.
به هر حال، وقتی چیزهای جدیدی را در عکاسی امتحان می کنید، بدترین اتفاقی که می تواند بیفتد چیست؟ یه عکس بد، خودشه!
تا زمانی که قبل از استفاده از مهارت های جدید با مشتری یا قبل از یک لحظه واقعاً مهم که می خواهید در زندگی خود ثبت کنید تمرین می کنید، چه کسی اهمیت می دهد که عکس کارساز نباشد؟
شما تا این جای صفحه رسیدید (خوب انجام دادید و از شما متشکرم)، که ثابت می کند قطعاً می خواهید عکاسی خود را بهبود ببخشید. بنابراین اگر دوربین یا نور شما را می ترساند، سعی کنید نترس باشید، آزمایش کنید و مطمئن باشید پاداش رشد خواهید گرفت.