نحوه استفاده صحیح از فضای منفی در عکاسی، فضای منفی در عکاسی یکی از قوی ترین راه ها برای بهبود ترکیب بندی شماست. می توانید از آن برای جلب توجه بیننده و به تصویر کشیدن احساس استفاده کنید.
از این تکنیک عکاسی نباید بیش از حد استفاده کرد. اما اگر از ان به خوبی استفاده کنید، می تواند به شما در ایجاد یک تصویر چشم گیر کمک کند.
ابتدا از خود می‌پرسید که فضای منفی در عکاسی چیست؟
می‌توانید نمونه هایی از فضای منفی را در هنر، معماری، موسیقی و طراحی بیابید. همه اینها دارای یک نوع اصول هستند.
بنابراین، عکاسی از فضای منفی به چه معناست؟ در واقع فضای منفی به اطراف سوژه اصلی در عکس شما اشاره دارد. و رابطه درستی بین نقطه فوکوس و پس زمینه ایجاد می کند.
فضای مثبت به موضوعات اولیه یک عکس اشاره دارد. فضای مثبت و منفی می توانند در ترکیب بندی های مختلف در کنار هم جلوه ای مناسب ایجاد کنند.
ترکیب بندی فضایی منفی
با هر تکنیک ترکیب بندی عکاسی، فضای منفی می تواند وارد عکس شود.
فضای منفی به شما امکان می دهد تصویری ایجاد کنید که احساس دراماتیکی داشته باشد. بیننده را به سمت خود جذب می کند و سپس چشمان او را به ناحیه کوچکتر که فضای مثبت هستند هدایت می کند.
فضاهای منفی باید بیشتر از فضای مثبت تصویر را اشغال کنند. این اثر باعث می شود که ما موضوع اصلی را بیشتر متوجه شویم و بررسی کنیم.
چرا فضای منفی مهم است؟ استفاده از کنتراست در اندازه مناسب باعث می شود انسان بیشتر در مورد سوژه اصلی کنجکاو شود. در نتیجه، بینندگان زمان بیشتری را برای تماشای آن صرف خواهند کرد. به نحوی که هر چه سوژه در فضای مثبت کوچکتر باشد بیشتر به چشم می آید.
یک تصور غلط وجود دارد که بسیار رایج می باشد، در واقع برخی عکاسان فکر می کنند که اگر از فضای منفی استفاده می کنید، تصویر فقط باید یک سوژه اصلی داشته باشد. اما جالب است که بدانید شما می توانید دو موضوع اصلی یا حتی بیشتر داشته باشید. اما مسئله این است که وقتی سوژه های اصلی در عکس بیشتر می شوند، استفاده از فضای منفی چالش برانگیزتر و سخت تر می شود.
اثرات فضای منفی
اگر از دید روانشناسی به فضای منفی نگاه کنید، این سبک تصاویر بسیار عمیق و ارامش بخش هستند.
در واقع این عکس ها می تواند احساس، آرامش، تفکر، تنهایی و یا حتی سکوت را در فرد افزایش دهد. بستگی به موضوع عکس دارد.
آیا یک فضای منفی باید خالی باشد؟
فضای منفی به عنوان تصویری با فضای خالی زیاد در نظر گرفته می شود. به عنوان مثال، می توان به یک دشت بزرگ، آسمان، چمن یا آب اشاره کرد.
شایان ذکر است که بیشتر اوقات عکاس فکر می کند که فقط در محیط های خالی امکان استفاده از فضای منفی را دارد اما این چنین نیست.
فضای منفی لازم نیست که در یک تصویر یا یک ناحیه خالی یا فضای سفید باشد. اشیا می توانند در ناحیه فضای منفی باشند، اما هرگز نباید سوژه اصلی باشند.
فضای منفی زمانی رخ می دهد که نواحی اطراف سوژه در یک محیط باشند. آنها تقریباً با پس زمینه ترکیب می شوند. این موضوع باعث می شود که شما حتی بیشتر روی موضوع تمرکز کنید.
اشیا یا الگوهای موجود در فضای منفی وجود دارند، اما در نگاه اول توجه شما را جلب نمی کنند. در عوض، آنها ابتدا چشمان شما را به ناحیه فضای مثبت می کشانند.
اغلب می توان این حالت را در سوژه هایی که در ناحیه پس زمینه هستند به دست آورد.
فضای مثبت و منفی در عکاسی به چه معناست؟
موضوعاتی در سراسر تصویر وجود دارند که توجه شما را به خود جلب می کنند. مانند تصویر زیر چشمان شما برای پیدا کردن سوژه بیشتر به عکس تمرکز می کند.
فکر کردن به اینکه چگونه ترکیب عکس باعث می شود چشم بیننده در سراسر صحنه حرکت کند، می تواند کمک کند.
به این فکر کنید که فضای منفی چگونه بر حرکت چشم ها تأثیر می گذارد. چشم ها از دور متوجه فضای منفی خواهند شد. با این کار چشمان آنها به سمت سوژه اصلی کشیده می شود. می توان از دیگر عناصر ترکیب بندی، مانند خطوط پیشرو، کمک کرد.
هنگامی که بیننده بررسی سوژه های اصلی را به پایان رساند، چشمانش در فضاهای منفی می چرخد و به ان نواحی متمرکز می شود.
تصویری که در ان حالت فضای منفی درست رعایت شده باشد، در واقع سوژه در پس‌زمینه به چشم نمی اید. بلکه چشم ها بلافاصله به سمت موضوع اصلی کشیده می شوند.
به نوعی با استفاده از فضای منفی، چشم بیننده هدایت می شود. این موضوع می تواند منجر به تصاویر پیچیده تر یا تصاویری شود که احساس شلوغی دارند.
نحوه استفاده از فضای منفی در عکاسی
قوانین یا مراحل خاصی برای استفاده از فضای نگاتیو در عکاسی وجود ندارد. در هنگام عکسبرداری و ثبت عکس بارها و بارها استفاده از آن را به طور مستقیم یاد خواهید گرفت.
وقتی سوژه اصلی خود را می بینید، سرعت خود را کم کنید و به ناحیه اطراف آن نگاه کنید. در اطراف سوژه حرکت کنید تا ببینید آیا می توانید آن را با فضای منفی کادر بندی کنید.
به دنبال دیدگاه هایی باشید که سوژه را از طریق تضاد با محیط اطرافش جدا می کند.
گاهی نزدیک‌تر شدن به شما کمک می‌کند تا قاب را با یک الگو یا منطقه جالب پر کنید. در مواقع دیگر، حرکت به سمت عقب به کوچکتر کردن سوژه در کادر کمک می‌کند. این کار باعث می شود عکس در رابطه با فضای منفی بسیار بیشتر متمایز شود.
برخی از عکاسان تمایل دارند چشمان خود را روی سوژه اصلی قفل کنند. این اشتباه است. همانطور که مهارت های ترکیب بندی خود را توسعه می دهید، شروع به توجه به موضوع اصلی و پس زمینه خواهید کرد.
کلام اخر
هنگام عکاسی باید به فضای منفی فکر کنید. اما این موضوع چیزی نیست که شما همیشه باید آن را جستجو کنید. ذهن خود را برای لحظاتی که ممکن است رخ دهد باز نگه دارید. به خودتان اجازه دهید موقعیت هایی را پیدا کنید که در آنجا وجود دارد و با عکس شما مطابقت دارد.
به تمرین ادامه دهید؛ فضای منفی و خالی در اطرافتان را پیدا کنید. هرچه تعداد عکس‌های بیشتری ثبت کنید، بهتر می‌توانید آنها را بشناسید و از آنها استفاده کنید.