مقایسه Canon EOS R7 در مقابل EOS R10: تفاوت آنها چیست، چگونه آنها را با هم مقایسه می کنند؟

معرفی

کانن دو دوربین اول APS-C را در پایه بدون آینه RF خود معرفی کرد. EOS R10 تقریباً در سطح دوربین های اصلی “Rebel” قیمت دارد، در حالی که EOS R7 دارای قیمت و ویژگی هایی است که آن را کمی بالاتر از EOS 90D قرار می دهد. با نگاهی به خط تولید بدون آینه EF-M موجود، آنها رابطه EOS M5 و M6 II را تقریب می‌کنند.

اگرچه کانن می‌گوید این پایان برای دوربین‌های EF-S (یا دوربین‌های EF-M) نیست، اما بسیار محتمل به نظر می‌رسد که حرکت برای ادغام APS-C در پایه RF خود باعث می‌شود سیستم‌های موجود در زمان قرضی زندگی کنند. .

هر دو دوربین، دوربین‌هایی با قابلیت 4K/60 هستند که می‌توانند با شاتر مکانیکی با سرعت 15 فریم در ثانیه عکس‌برداری کنند و یک رابط فوکوس خودکار قدرتمند و ساده را به اشتراک بگذارند. با این حال آنها بسیار متفاوت تر از این هستند که ممکن است آنها را به نظر برساند.

بنابراین، اگر این دو دوربین آینده را نشان می دهند، چه هستند و چگونه با هم مقایسه می شوند؟

سنسورها: وضوح عکاسی و سرعت عکاسی پیاپی

واضح‌ترین تفاوت بین این دو دوربین این است که دوربین ارزان‌تر EOS R10 دارای سنسور 24 مگاپیکسلی است، در حالی که EOS R7 دارای تراشه 32.5 مگاپیکسلی است. به ما گفته شده که هر دو سنسور از حسگرهایی که در Rebel T8i/EOS 850D و EOS 90D استفاده می‌شوند متمایز هستند و در هر دو مورد، Rs جدید به‌طور قابل توجهی سریع‌تر به نظر می‌رسند.

سنسورهای جدید و پردازنده‌های Digic X به R10 اجازه می‌دهند تا با سرعت 23 فریم در ثانیه در حالت شاتر الکترونیکی عکس‌برداری کند، در حالی که R7 می‌تواند 30 فریم در ثانیه را ارائه دهد. در هر دو مورد، شاتر غلتشی قابل توجهی وجود دارد، به این معنی که سرعت پخش مشترک 15 فریم در ثانیه در حالت شاتر مکانیکی است که شاید برای طیف وسیع تری از سناریوهای عکسبرداری مرتبط تر باشد.

قابل توجه است که R7 بافر بسیار بزرگتری نسبت به R10 ارائه می دهد که آن را به دوربین اکشن توانمندتری تبدیل می کند. ما دریافتیم که R7 می تواند حدود 100 تصویر C-Raw با سرعت 15 فریم بر ثانیه بگیرد، در حالی که R10 تنها 30 فریم (2 ثانیه) را مدیریت می کند.

جالب توجه است، در حالی که هر دو شاتر مکانیکی می توانند با سرعت 15 فریم در ثانیه کار کنند، R10 فقط می تواند حداکثر سرعت شاتر 1/4000 ثانیه را در مقایسه با R7 1/8000 ثانیه ارائه دهد. R7 همچنین می‌تواند شاتر خود را هنگامی که دوربین خاموش است ببندد تا هنگام تعویض لنز، دسترسی به حسگر را کاهش دهد.

لرزشگیر درون بدنه

اولین تفاوت اساسی که احتمالاً متوجه آن می شوید این است که EOS R7 دارای لرزشگیر تصویر درون بدنه است. اگر با لنز IS با پایه RF ترکیب شود، دوربین تلاش‌های تصحیح گام و انحراف خود را با لنز هماهنگ می‌کند تا سطح کلی تثبیت را افزایش دهد. بسته به اینکه از کدام لنز استفاده می‌کنید و عکس‌برداری یا فیلم‌برداری، حرکات ترجمه و چرخش توسط دوربین یا لنز انجام می‌شود.

یک جدول تقریبا غیرقابل نفوذ وجود دارد که جزئیات دقیقاً چه کاری را انجام می دهد، چه زمانی وجود دارد، اما نکته کلیدی این است که شما در هر ترکیبی تثبیت کننده پنج محور را دریافت می کنید.

طرح Dial یا همان اهرم چرخان (شماره گیری)

EOS R7 دارای یک صفحه فرمان غیرعادی است که جوی استیک AF آن را احاطه کرده است
بدنه این دو دوربین نیز بسیار متفاوت است. هر دو دارای صفحه کنترل دوگانه هستند و هر دو دارای یک سوئیچ جدید و اختصاصی AF/MF در صفحه جلویی خود، در کنار دستگیره ها هستند.

صفحه های جلوی هر دو دوربین تقریباً مشابه هستند و پشت دکمه شاتر قرار می گیرند، اما صفحه های عقب بسیار متفاوت هستند. صفحه کلید R10 یک صفحه فرمان معمولی است که روی شانه بالایی دوربین رو به عقب است، در حالی که R7 دارای یک صفحه عمودی کوچکتر است که جوی استیک AF آن را احاطه کرده است.

بسته به اینکه چگونه به آن نگاه می‌کنید، این شماره‌گیر غیرمعمول یا دقیقاً در مجاورت جایی است که انگشت شست شما به هر حال قرار دارد یا به طرز ناراحت کننده‌ای به جوی استیک نزدیک است که می‌خواهید با آن کار کنید.

منظره یاب و صفحه نمایش

EOS R10 (تصویر) نسبت به R10 دارای منظره یاب کوچکتر و LCD عقب با وضوح کمتر است، اما حداقل یک صفحه نمایش لمسی کاملاً مفصلی را حفظ می کند.
هر دو دوربین نوید پنل های منظره یاب 2.63 میلیون نقطه ای (1024 x 768 پیکسل) را می دهند، اگرچه پشت اپتیک های نسبتاً متفاوتی قرار دارند. R10 دارای یک یاب نسبتا کوچک با بزرگنمایی 0.59 برابر است، در حالی که R7 یک مجموعه شیشه ای بزرگتر در جلوی پنل OLED خود دارد که یک یاب بسیار بزرگتر 0.72x (معادل) ارائه می دهد. اساساً این تفاوت در اندازه بین یاب APS-C در EOS 90D و یاب بسیار بزرگتر و فول فریم در EOS 5D IV است.

کانن پیشنهاد کرده است که هر دو پنل با سرعت 120 هرتز کار کنند، زمانی که دوربین روی حالت «اولویت صافی» با باتری فشرده‌تر تنظیم شده است.

R7 دارای پنل LCD زیباتر نیز می باشد. هر دو مدل دارای صفحه نمایش لمسی کاملاً مفصلی هستند، اما R7 دارای صفحه نمایش 1.62M نقطه ای است که به جای صفحه نمایش 720×480 پیکسل (1.04M نقطه) R10، صفحه نمایش 900×600 پیکسلی دارد.

باتری و کارت حافظه

LP-E17 EOS R10 تقریباً نصف ظرفیت LP-E6NH مورد استفاده در R7 را دارد و نتایج قابل پیش بینی برای عمر باتری دارد.

یک تفاوت عمده بین این دو دوربین در باتری آنهاست: EOS R7 دارای یک باتری بسیار بزرگتر LP-E6NH با ظرفیت 15.3 وات ساعت است که تقریباً دوبرابر عمر باتری 7.5 وات ساعت LP-E17 در R10 را ارائه می دهد.

این جدول رتبه بندی عمر باتری CIPA دو دوربین را بسته به اینکه با استفاده از منظره یاب یا صفحه پشتی عکس می گیرید و اینکه از حالت صرفه جویی در انرژی استفاده می کنید یا افزایش نرخ تازه سازی در حالت اولویت صافی را انتخاب می کنید، خلاصه می کند.

EOS R10 تک شیار کارت SD UHS-II خود را در کنار باتری خود در محفظه ای زیر دوربین فشرده می کند، در حالی که R7 دارای دو شیار کارت است که پشت درب خود در کنار دوربین قرار می گیرد. این بدان معناست که دسترسی به کارت‌های موجود در R7 بسیار آسان‌تر است، حتی اگر به‌طور خاص خود را از هر دو اسلات استفاده نکنید.

قابلیت های ویدئویی و گرمای بیش از حد

در مورد حالت های فیلمبرداری دوربین ها، داستان مشابهی از شباهت و تفاوت وجود دارد. هر دو می‌توانند با استفاده از تمام پیکسل‌های موجود در ناحیه 16:9 که سنسورهایشان را در بر می‌گیرد، با کیفیت UHD 4K تا 30p عکس‌برداری کنند. این به معنای فیلم برداری بیش از حد از 6K در R10 و ~7K در R7 است.

Canon هشدار می دهد که این فیلم بیش از حد نمونه ممکن است بسته به دمای دوربین و شرایط محیطی، دمایی حدود 30 دقیقه داشته باشد. در هر دو مورد، به‌طور خاص فیلم‌های 29.97p را برجسته می‌کند، بنابراین مشخص نیست که آیا این مورد برای ضبط 23.98p نیز صدق می‌کند یا خیر. زمانی که دوربین به طور فزاینده ای داغ می شود، یک نشانگر جدید روی صفحه هشدار می دهد، بنابراین قبل از مواجهه با این محدودیت ها نباید غافلگیر شوید.

هر دو دوربین همچنین می توانند فیلم های UHD 4K/60p را از مناطق بومی (3840 x 2160 پیکسل) حسگرهای خود ضبط کنند. این به معنای برش 1.56 برابری برای R10 24 مگاپیکسلی است، اما برش قابل توجه 1.81 برابر از 32.5 مگاپیکسل R7 است.

R7 همچنین به شما این امکان را می‌دهد که از تمام عرض سنسور خود، فیلم‌های زیر نمونه‌برداری شده با کیفیت 60، 30 یا 24p (احتمالاً از خط خارج شده) بگیرید. این بدان معناست که شما همچنان می‌توانید بدون نگرانی در مورد گرمای بیش از حد، با زاویه باز در تمام فریم‌ها عکس بگیرید، اما همچنین به این معنی است که سطح جزئیات یا عملکرد نویز حالت بیش از نمونه‌برداری را دریافت نمی‌کنید.

ضبط 10 بیتی

هر دو دوربین می‌توانند ویدیوی 10 بیتی HDR PQ را برای پخش با دامنه دینامیکی بالا با ظاهری طبیعی در نمایشگرها و تلویزیون‌های HDR ضبط کنند، اما اگر می‌خواهید درجه‌بندی رنگ را انجام دهید، فقط R7 می‌تواند فیلمبرداری 10 بیتی C-Log 3 را نیز داشته باشد.

گزینه‌های HDR PQ فراتر از فیلم‌برداری هستند، با این حال، هر دو دوربین می‌توانند فایل‌های HEIF 10 بیتی را ضبط کنند و دامنه دینامیکی بیشتری نسبت به نمایشگرهای JPEG معمولی و DR نمایش دهند.

اتصالات

R7 (تصویر) و R10 هر دو دارای سوکت USB-C هستند اما R10 همچنان یک کانکتور USB 2.0 است.

از نظر اتصال، دوربین ها تا حدودی متفاوت هستند. R7 دارای یک پورت USB 3.2 Gen 2 (10 GBit/s) است اما، در حالی که R10 دارای یک سوکت نوع C نیز است، درگاه آن از پورت قدیمی‌تر USB 2.0 (480 مگابیت بر ثانیه) استفاده می‌کند. هر دو دوربین را می توان از طریق این پورت های USB تغذیه یا شارژ کرد.

EOS R7 همچنین دارای سوکت هدفون است که R10 فاقد آن است، بنابراین اگر می‌خواهید سطوح صدا و مانیتور را برای حواس‌پرتی پس‌زمینه در حین ضبط بررسی کنید، به دوربین گران‌تری نیاز دارید.

تفاوت دیگر این است که، در حالی که هر دو دوربین می توانند از راه دور سیمی و بی سیم استفاده کنند، R7 همچنین دارای یک سنسور مادون قرمز است که امکان استفاده از آن را با ریموت های IR مانند Canon RC-6 فراهم می کند.

تفاوت های دیگر

ما دریافتیم که چسبندگی کوچکتر EOS R10 (تصویر) با لنزهای کوچکتر بهتر عمل می کند.

همانطور که می بینیم، شباهت های بسیار زیادی بین این دو دوربین وجود دارد، اما در مجموع تفاوت ها شروع به افزایش می کنند.

ما متوجه شدیم که EOS R7 بزرگ‌تر دارای دسته راحت‌تری است که در دست گرفتن راحت‌تر است و اگر یک لنز RF بزرگ در جلو نصب کنید، فضای بیشتری در اطراف بند انگشت‌ها می‌دهد. بدنه نیز تا حدودی آب بندی شده است، که در مورد R10 صادق نیست.

همانطور که اغلب در مورد بدنه‌های کانن مهر و موم شده با محیط زیست اتفاق می‌افتد، R7 دارای فلاش پاپ آپ نیست، در حالی که R10 دارد.

خلاصه

کانن سابقه تنظیم مشخصات دوربین های خود را دارد تا برای مخاطبان خاص جذاب باشد و در عین حال بسیار مطمئن است که مدل های گران قیمت تر را زیر پا نمی گذارند و اغلب با استفاده از یک عبارت نسبتاً ناپسند برای این کار مورد انتقاد قرار می گیرد. و EOS R10 و R7 بسیار این سنت را ادامه می دهند.

R10 مشخصات قابل قبولی را ارائه می دهد که با رقبای 1000 دلاری خود قابل رقابت است، اما R7 به اندازه کافی بیشتر ارائه می دهد (IBIS، بافر بزرگتر، منظره یاب زیباتر، آب بندی آب و هوا، شاتر سریعتر، باتری بزرگتر، سوکت هدفون، ضبط Log و 4K با عرض کامل 60) مطمئن شوید که مدل ارزان‌تر جایگزینی ندارد. اگر آنها مدل ها را به خوبی برنامه ریزی کرده باشند، بلافاصله متوجه خواهید شد که کدام یک برای نیازهای شما مناسب است.

سوال بزرگتر این است که آنها چگونه با پیشنهادات EF-S و EF-M کانن مقایسه می شوند. در حال حاضر، می‌توانید یک بسته کوچک‌تر را از طریق سیستم EF-M و ترکیبی از لنزهای کانن و شخص ثالث کنار هم قرار دهید، یا می‌توانید از محدوده لنز بسیار وسیع‌تری استفاده کنید که برای دوربین‌های DSLR APS-C Canon رشد کرده است. اما، در حالی که ممکن است مدل‌های آینده را در هر دو سیستم ببینیم، تصور اینکه آنها با عملکرد AF یا قابلیت‌های ویدیویی R10 و R7 مطابقت داشته باشند، سخت است.

که، مانند همیشه در مورد یک سیستم جوان، به این معنی است که برای ارائه لنزهایی که می‌خواهید روی این بدنه‌های جدید پایه RF نصب کنید، باید به Canon اعتماد کرد.