همه چیز درباره پرتره تمام قد

برای اینکه عکاس بهتری باشید، هنگام عکاسی از هر کسی که مدل نیست، باید به یاد داشته باشید که ایستادن در مقابل دوربین چه حسی دارد. مهم است که سوژه شما احساس راحتی کند، به خصوص برای پرتره های تمام قد، صرف نظر از اینکه یک فرد، زوج یا گروهی از افراد باشد.

هر چه افراد بیشتری در عکس گنجانده شده باشند، سوژه احساس آسیب پذیری بیشتری می کند.

اولین سوالی که اکثر مردم می پرسند این است که “با دستانم چه کار کنم؟” و سپس “کجا را باید نگاه کنم؟” بنابراین باید با دادن جهت روشن و مطمئن برای ژست های عکاسی پرتره، از سؤالات آنها جلوگیری کنید.

به آنها فرصتی برای پرسیدن سوال ندهید. حتی قبل از اینکه دوربین خود را بردارید به آنها اطلاع دهید که آنها را به سمت ژست های عالی هدایت خواهید کرد و آنها مجبور نیستند به چیزی فکر کنند.

با هد شات یا عکاسی سه ربع عکس، کمتر کسی برای ژست گرفتن وجود دارد. بسیار ساده تر! با عکاسی تمام قد، نه تنها باید روی این کار کنید که سوژه خود احساس راحتی کند، به طوری که حالات چهره آنها آرام و شاد باشد، بلکه باید به کل بدن آنها نیز توجه کنید. بنابراین کار برای عکاسان پرتره بیشتر است.

این شامل:

• ژست گرفتن
• مو و لباس
• زاویه دوربین
• زمینه
• تنظیمات دوربین
• انتخاب لنز

بیایید ابتدا روی سوژه تمرکز کنیم قبل از اینکه به موقعیت، زاویه دوربین و جنبه‌های فنی نحوه گرفتن عکس‌های تمام قد برویم.

ژست گرفتن برای عکاسی تمام قد

عکاسی پرتره به توجه دقیق تری به سوژه شما نسبت به عکاسی سبک زندگی نیاز دارد.

در حالی که هر دو سبک عکاسی برای پرتره های تمام قد کاربرد دارند، تفاوت این است که عکاسی سبک زندگی بیشتر در مورد انتقال احساسات است. همیشه در عکاسی سبک زندگی تحرک زیادی وجود دارد، بنابراین سبک یکی است اما هدف از گرفتن ژست ها متفاوت است.

از طرف دیگر عکاسی پرتره در مورد نشان دادن یک فرد در بهترین حالت خود است، بنابراین بیشتر بر روی ژست گرفتن کل بدن و زوایای دوربین متمرکز است.

این هم برای عکاسی در فضای داخلی و هم برای عکاسی در فضای باز صدق می کند. هیچ کدام بهتر از دیگری نیست – آنها فقط متفاوت هستند و هر دو جایگاه خود را دارند.

بنابراین، نکات زیر برای ژست کامل بدن، عمدتاً تکنیک‌های عکاسی پرتره هستند تا تکنیک‌های عکاسی سبک زندگی.

ژست گرفتن تمام قد از پاها به بالا

وقتی به سوژه ای برای ژست تمام قد ژست می دهیم، از پاها به بالا شروع می کنم، زیرا متوجه می شوم که افراد در حین تمرکز، مثلاً روی قرار دادن دست، کمتر احتمال دارد پاهای خود را حرکت دهند تا برعکس. صادقانه بگویم، من این کار را برای سه ربع شات و همچنین هد شات انجام می دهم، زیرا قرارگیری پاها در شکل بدن و ظاهر افراد تفاوت ایجاد می کند.

بهترین زاویه برای عکس تمام قد

چرخش به زاویه 45 درجه نسبت به دوربین، سوژه را لاغر میکند و نسبت به رو به رو شدن کامل رو به دوربین، نمای متضادی است.

فاصله کانونی 55 میلی متر، دیافراگم f2.8. توجه کنید که چگونه ژست به سادگی با تغییر مکان دست تغییر می کند. انحراف رو به بالا چانه او در تصویر سمت چپ، اطمینان بیشتری نسبت به نگاه ملایم تر شیب رو به پایین تصویر در سمت راست (در این مورد بیشتر به پایین) منتقل می کند.

وزن را روی پای پشتی قرار دهید

هنگامی که وزن به یک پا منتقل می شود، برخلاف اینکه روی هر دو پا به طور مساوی باشد، شکل ایجاد می کند و سوژه راحت تر از زمانی که روی هر دو پا ایستاده باشد، به نظر می رسد.

برای اینکه این ظاهر تا حد امکان طبیعی به نظر برسد، همیشه از زنان می‌پرسم که پای صف خرید آنها کدام است. به عبارت دیگر، اگر آنها در یک صف ایستاده باشند، یعنی همان پایی که روی آن می ایستند. هر کدام که آنها می گویند پای باربر معمولی آنها است که باید “پای عقب” باشد.

گفته می شود، همه وزن خود را به یک پا تغییر نمی دهند. برخی افراد با وزن خود روی هر دو پا می ایستند.

یک زانو را خم کنید

باز هم، خم شدن یک زانو شکل ایجاد می کند. برای خانم‌ها این یک راه عالی برای شروع ایجاد یک شکل S متملق است که هم برای خانم‌ها جذاب است و هم از نظر ترکیب‌بندی جالب‌تر.

بگذارید باسن به یک طرف بیفتد

بدیهی است که قرار دادن لگن برای مردان و زنان متفاوت است. کشیدن لگن به یک طرف یکی دیگر از تکنیک های ضروری برای ایجاد منحنی S برای پرتره های تمام بدن زنان است.

این باید صرفاً اغراق مختصری از شیوه معمول ایستادن آنها در «صف خرید» باشد.

یک ژست مردانه نیازی به این بخش ندارد.

فاصله کانونی 78 میلی متر، دیافراگم F4. از آن طرف خیابانی باریک عکس گرفته شده است. به قرارگیری نامتقارن دست توجه کنید.

شانه های نامتقارن با ژست های تمام قد عالی به نظر می رسند
باز هم، این باید طبیعی باشد. سوژه شما نباید احساس انحراف داشته باشد زیرا ناراحتی آنها در یک پرتره تمام قد بسیار واضح نشان داده می شود.

این را امتحان کنید – اکنون بایستید و حالت خود را آرام کنید، انگار منتظر اتوبوس هستید یا در صف ایستاده اید.

متوجه خواهید شد که چگونه شانه‌تان در سمت باربر کمی پایین می‌آید و وضعیت شما را نامتقارن می‌کند. در این مورد کمی اغراق کنید، شاید شانه دیگر را کمی بالا بیاورید و اساس یک ژست کامل بدن خوب را داشته باشید.

بازوها و دست ها در عکس های تمام قد

اکنون ما در قسمتی هستیم که به بسیاری از سوژه ها مربوط می شود که برای عکس های کامل بدن ژست می گیرند. مخصوصاً مردان هنگام عکس گرفتن به کاری نیاز دارند که با دستان خود انجام دهند.

دوباره به صورت نامتقارن فکر کنید. شما می توانید به سادگی با حرکت دادن بازوها به تغییرات زیادی در وضعیت بدن دست پیدا کنید.

اگر یک دست در جیب یا روی باسن است، دست دیگر را شل بگذارید.
برای یک زن اجازه دهید یک دستش به سمت استخوان یقه یا خط فک بالا بیاید یا روی ران پای خم شده قرار گیرد در حالی که دست دیگر روی لگن باشد یا در سراسر بدن تا شده باشد.
در صورت پوشیدن ژاکت می توانند یقه ها را نگه دارند، اما مطمئن شوید که یک دست از دست دیگر بالاتر باشد.
با این حال، لازم نیست که برای عدم تقارن، سختگیر باشید.

برای مردان، بازوهای جمع شده عالی عمل می‌کنند، دست‌ها را در جلو ببندند، سرآستین‌ها را تنظیم کنند یا هر دو دست را در جیب یا باسن قرار دهند.

فقط به این فکر کنید که زبان بدن چه می گوید و آیا با پیام مورد نظر عکس مطابقت دارد یا خیر.

فقط یک کلمه هشدار در مورد ژست گرفتن قبل از حرکت. هنگام ژست گرفتن مراقب قد باشید زیرا این امر می تواند باعث شود بدن یا اندام سوژه کوتاهتر از آنچه هست به نظر برسد.

موقعیت سر در پرتره ها

زاویه سر سوژه شما تفاوت زیادی در عکاسی پرتره ایجاد می کند. این را از دو منظر می گویم:

یکی زبان بدن و اینکه چگونه کج شدن سر می تواند بر پیام تاثیر بگذارد. برای ژست مطمئن تر، چانه را کمی به سمت بالا خم کنید و برای ژست چالش برانگیزتر، آن را بیشتر به سمت بالا خم کنید.
مورد دیگر یک ملاحظات زیبایی شناختی است، زیرا هر چیزی که به دوربین نزدیکتر باشد بزرگتر به نظر می رسد. برای افرادی که پیشانی بزرگی دارند می‌خواهند بر آن تاکیدی نکنند، حتی در عکس‌های تمام بدن، اگر چانه‌اش را کمی بالا بیاورند، پیشانی را کمی دورتر از دوربین حرکت می‌دهد، که آن را کوچک‌تر می‌کند. به همین ترتیب برای چانه – چانه را به سمت بالا کج کنید تا بزرگتر شود و آن را به سمت پایین کج کنید تا کوچکتر شود.
سر را در زاویه ای نسبت به دوربین قرار دهید که کاملاً رو به روی دوربین نباشد، لاغر کننده است، اما دوستانه تر است.

مو و لباس در تصاویر تمام قد

همانطور که در ابتدا اشاره کردم، با پرتره های تمام بدن، کار بسیار بیشتری برای عکاس وجود دارد، و این شامل اسکن سوژه شما برای یافتن هر چیزی نامناسب است.

یک بار زمان مضحکی را صرف بستن زیپ یک مرد در فتوشاپ کردم. بدیهی است که هنگام عکاسی از عروسی نمی‌توانید مراسم را متوقف کنید تا به آن شخص بگویید زیپش پایین است، اما در طول عکاسی پرتره، کاملاً می‌توانید و باید به تمام این موارد دقت کنید.

اما شکست پوشاک همیشه به این اندازه مهم نیست.

این همه جزئیات کوچک است که اهمیت دارد. همانطور که افراد لباس های خود را جابجا می کنند و در حالی که ما در زندگی عادی متوجه این چیزها نمی شویم، وقتی عکس می گیرید لحظه یخ می زند. یک پیراهن ژولیده می تواند بسیار نامطلوب و همچنین حواس پرتی باشد.

بنابراین هنگامی که سوژه شما در موقعیت خود قرار گرفت، می توانید به سادگی پیراهن را بکشید تا چین ها را صاف کنید. ابتدا از آنها بپرسید – هرگز بدون اجازه شخصی را جلوی لنز خود لمس نکنید. اگر خانواده شما باشد، البته فرق می کند.

مواردی از لباس که باید مراقب آن باشید:

• دکمه ها – آیا قرار است بسته شوند یا خیر؟
• کراوات – صاف است؟
• لباس‌ها، پیراهن‌ها و ژاکت‌ها – آیا به درستی در تن نشته است؟
• آیا شلوار به درستی آویزان شده است یا شاید یک پا کمی بالا رفته است؟
• نخ های شلی دارید؟
• لیست ادامه دارد…

مو می تواند به خصوص دشوار باشد، به خصوص زمانی که فردی عصبی است زیرا افراد عصبی زیاد جابجا می شوند. ممکن است آنها را در حالت کامل بدن قرار داده باشید و آماده باشید و آنها به شما نگاه کنند و به سمت شما برگردند و سپس موهایشان سر جایشان نباشد. یا وزش باد دسته ای از موها را برافراشت.

به همین دلیل است که درست مانند ژست گرفتن، از پاها شروع می کنم و به سمت بالا حرکت می کنم.

ژست گرفتن را خیلی طولانی نکنید

چیزهای زیادی است که باید قبل از گرفتن عکس درست انجام دهید، اما نمی توانید خیلی طول بدهید. بنابراین، فشاری وجود ندارد، اما همه چیز را درست انجام دهید و آن را سریع انجام دهید. ثانیه ها برای هر کسی که جلوی لنز است بسیار کند می گذرد، بنابراین باید یک عکس را در حرکت نگه دارید تا انرژی عکس های خوب را حفظ کنید.

مثل همیشه، تمرین کلیدی است.

بنابراین موضوع شما تحت پوشش قرار می گیرد. حالا بیایید ببینیم که چه کاری می توانید انجام دهید تا عکس های تمام قد بهتری بگیرید، به ویژه:

• زاویه دوربین
• پس زمینه و پیش زمینه
• تنظیمات دوربین
• انتخاب لنز

من خیلی دوست دارم از زنان در ژست های قوی عکاسی کنم. هنگامی که با ژست خود فضا را اشغال می کنید، اعتماد به نفس ایجاد می کنید. بنابراین در همه این عکس ها به جز یکی، وزن آنها روی هر دو پا است. بیرون آوردن لگن به پهلو، فرم می‌دهد. همچنین متوجه خواهید شد که برخی از عکس‌ها به صورت مربع روی دوربین قرار دارند… زیرا راهنمای ژست گرفتن دقیقاً همین است. راهنما، نه قوانین شکست ناپذیر.

زاویه دوربین برای پرتره های تمام بدن

من قد استانداردی برای یک زن دارم، که فکر می‌کنم برای گرفتن عکس‌های کامل بدن من را در مزیت قرار می‌دهد. اگر قد بلندی دارید، عکاسی تمام قد کمی برای ران‌هایتان تمرین می‌شود، زیرا زاویه دوربین نقش زیادی در ظاهر سوژه شما دارد.

من زانوهایم را خم می کنم، اما نه به اندازه ای که یک مرد قد بلند نیاز دارد.

گفتنی است، من بیشتر اوقات از حالت زانو زده عکاسی می‌کنم، زیرا این کار دوربین من را در ارتفاع کمر سوژه قرار می‌دهد، که یک زاویه دوربین چاپلوس برای عکاسی تمام قد است.

به همین دلیل است که ارتفاع کمر رایج ترین زاویه دوربین برای پرتره های تمام قد است. بنابراین، مطمئن شوید که آن را کمی تغییر داده اید تا زوایای دیگر را برای تنوع در نظر بگیرید.

دراز کشیدن روی زمین و عکاسی به سمت سوژه، دوربین شما را تقریباً در ارتفاع بالای زانو سوژه قرار می دهد. این یک عکس بسیار پویا ایجاد می کند و سوژه را در موقعیتی قدرتمند بر بیننده قرار می دهد و دیدگاه معمول را تغییر می دهد.

زاویه مخالف این است که از بالا بلند شوید و از سوژه خود عکس بگیرید. این بیننده را در موقعیتی قدرتمند قرار می دهد، بنابراین احساس عکس را کاملا تغییر می دهد. شما سیاستمدارانی را که از این زاویه دوربین عکاسی شده اند نخواهید دید.

برای جلوگیری از احساس تنگی تصویر، به خاطر داشته باشید که فضای بیشتری را بالای سر سوژه خود قرار دهید تا زیر پاهای او.

فاصله کانونی 70 میلی متر، دیافراگم f2.8

تغییر وضعیت بازو به شما در هر ژست کامل بدن تنوع می دهد، که به نوبه خود تنوع بیشتری در عکاسی شما بدون طولانی شدن زمان ایجاد می کند.

پس زمینه و پیش زمینه در پرتره های تمام قد

هر چه تعداد افراد بیشتری را در یک عکس قرار دهید، پس زمینه و پیش زمینه در عکس ها بیشتر قابل مشاهده است. بنابراین، برای عکاسی در فضای باز، هنگام انتخاب مکان باید مراقب باشید تا از حواس پرتی در پس زمینه و پیش زمینه جلوگیری کنید.

اما بیشتر از آن، با فکر کردن فعالانه به پس‌زمینه و پیش‌زمینه خود، به تصویر اضافه کنید. از فضا برای جذاب تر کردن تصویر استفاده کنید.

در نظر گرفتن پس زمینه، به طور طبیعی منجر به تفکر در مورد دیافراگم مورد استفاده می شود.

دیافراگم برای عکاسی تمام قد

دیافراگم باز به خوبی برای محو کردن پس‌زمینه در عکس‌های تمام قد عمل می‌کند، که باعث کاهش حواس‌پرتی در پس‌زمینه و ایزوله کردن سوژه می‌شود.

من دوست ندارم پس زمینه را به طور کامل محو کنم، بنابراین به سراغ دیافراگم های خیلی باز نمی روم. معلوم شد که من خیلی وقت ها در F4 عکاسی می کنم. با عکاسانی که از دیافراگم باز استفاده می کنند مشکلی ندارم، فقط این سبک من نیست.

همچنین، گاهی اوقات شما جزئیات را در پس‌زمینه عکس‌ها می‌خواهید، به خصوص اگر پس‌زمینه مرتبط با موضوع باشد، مانند پرتره‌های محیطی.

جدا از سبک شخصی، پس زمینه تار تنها به دیافراگم های باز بستگی ندارد. بنابراین اگر لنز وسیع‌تر از f5.6 ندارید، اما می‌خواهید پس‌زمینه تار داشته باشید، ناامید نشوید.

تنها کاری که باید انجام دهید این است که مطمئن شوید که فاصله بین شما و سوژه کمتر از فاصله بین سوژه و پس زمینه باشد.

گزینه دیگر استفاده از فاصله کانونی بیشتر برای عکس های تمام بدن است.

فاصله کانونی 100 میلی متر، دیافراگم f5.6.

این تصویر برش داده نشده است، بنابراین می توانید در هنگام عکاسی 100 میلی متری، تمام فریم و فاصله بین من و سوژه را ببینید.

لنز برای پرتره های تمام قد

دلیل اینکه من در آخر به لنزها برای پرتره های تمام قد اشاره می کنم این است که ملاحظات بالا ابتدا بر انتخاب فاصله کانونی لنز شما تأثیر می گذارد. برای مثال، اگر می‌خواهید پس‌زمینه را محو کنید، استفاده از زاویه باز، مانند 35 میلی‌متر، به‌خوبی برای شما کار نخواهد کرد، به‌خصوص در دیافراگم‌های باریک‌تر از F4.

من همچنین معتقدم که باید یاد بگیرید که با چیزهایی که دارید کار کنید – این یک راه عالی برای گسترش دانش شما در مورد تکنیک های عکاسی پرتره است.

بنابراین، با کنار گذاشتن ملاحظات دوربین، باید توجه داشته باشید که انتخاب فاصله کانونی شما بر ظاهر سوژه شما تأثیر می گذارد.

لنز 35 میلی متری

اگر از لنز 35 میلی متری استفاده می کنید، مطمئن شوید که سوژه به سمت مرکز تصویر قرار دارد. عناصر موجود در لبه قاب توسط لنز زاویه باز مخدوش می شوند.

هنگام استفاده از زوایای باز برای پرتره های تمام قد مراقب نحوه کج کردن دوربین باشید.

این می تواند به نفع شما باشد، زیرا برای بلند کردن پاها، باید از زاویه پایین تر عکس بگیرید.

با این حال، هنگام عکاسی از نقطه ای بالاتر با لنز 35 میلی متری، زاویه دادن دوربین به سمت پایین باعث می شود سر بزرگتر از حد معمول به نظر برسد، به خصوص در رابطه با بقیه بدن – ایجاد یک جلوه آب نبات چوبی.

لنز 50 میلی متری

یک لنز 50 میلی‌متری معمولی‌ترین دید را به شما ارائه می‌دهد – یعنی نزدیک‌ترین دید به نحوه‌ی دید چشمان ما.

بنابراین، یک لنز 50 میلی متری لنز خوبی برای تصاویر تمام قد است، به خصوص با دیافراگم باز F1.4 یا F1.8 اگر می خواهید پس زمینه را محو کنید.

85 میلی متر و 105 میلی متر

فاصله کانونی لنز ایده آل برای لنزهای پرتره 85 میلی متر و 105 میلی متر است، زیرا آنها بسیار جذاب هستند.

با یک لنز 105 میلی متری، برای گرفتن پرتره تمام قد باید کمی از سوژه خود دور باشید، که کارگردانی را دشوارتر می کند و ارتباط بین شما و سوژه را قطع می کند. به راحتی قابل غلبه بر آن است، با این حال، شما فقط باید در مهارت های شخصی خود کمی سخت تر کار کنید.

سه طول مختلف پرتره در عکاسی

فاصله کانونی برای پرتره با طول کامل 50 میلی متر و برای عکس های 3/4 و سر و شانه ها 62 میلی متر بود. دیافراگم هر سه عدد f2.8 بود

انواع طول پرتره چیست؟

برای تکمیل، اگر می‌پرسید انواع طول پرتره چیست، آنها عبارتند از:

• سر و شانه
• طول سه چهارم (از بالای سر تا وسط ران یا زیر زانو)
• تمام قد

هر یک از این طول های پرتره را می توان برای ژست گرفتن از جلو، پهلو از پشت یا زاویه بالای شانه اعمال کرد.

منبع