آموزش, آموزش عکاسی دیجیتال

راهنمای گام به گام عکاسی با نوردهی طولانی

Picture 4

آیا در تلاش برای گرفتن عکس های زیبا با نوردهی طولانی هستید؟ آیا می خواهید اصول اولیه نوردهی طولانی را بیاموزید و حتی برخی از تصاویر سطح حرفه ای بگیرید؟ تکنیک‌های نوردهی طولانی ممکن است دشوار به نظر برسند، اما واقعاً اینطور نیستند. با کمی دانش، می توانید شروع به گرفتن نتایج خیره کننده کنید… و این همان چیزی است که این مقاله در مورد آن برای شما آماده شده است. من یک فرآیند ساده و گام به گام برای تصاویر با نوردهی طولانی به شما ارائه خواهم کرد. تا زمانی که کارتان تمام شد، خواهید دید که گرفتن عکس های رضایت بخش در اولین تلاش چقدر آسان است و دقیقاً می دانید که دفعه بعد که با یک فرصت عالی مواجه شدید چه کاری انجام دهید.

Picture 1

مرحله 1: مطالعه آب و هوا

عکاسی با نوردهی طولانی بسته به آب و هوا ممکن است افزایش یا کاهش یابد. اگر به عکس‌های نوردهی طولانی در سراسر این مقاله نگاه کنید، متوجه خواهید شد که من از ابرها برای ایجاد آسمانی شدید و چشم نواز استفاده گسترده‌ای می‌کنم. بنابراین، آسمان نیمه ابری اغلب برای عکاسی با نوردهی طولانی بهترین است، اگرچه می‌توانید با افق‌های ابری کار کنید. بهتر است از آسمان صاف سفید (یعنی ابرهای بدون بافت) اجتناب شود به طور کلی، جلوه نوردهی طولانی در این صحنه ها از بین می رود و در نهایت با یک عکس ضعیف مواجه خواهید شد.

مهمتر از همه، یک روز با آسمان بدون ابر، روز خوبی برای تفریح با دوستانتان است، نه برای قرار گرفتن در معرض طولانی مدت نور و ثبت تصاویر زیبا. آسمان بدون ابر به معنای عدم نمایش درام است، و در آسمان صاف و بدون ابر، نوردهی طولانی در واقع کار چندانی انجام نمی دهد.

مرحله 2: از قبل از موقعیت مکانی بازدید کنید

در یک عکس با نوردهی طولانی، جهان کاملاً متفاوت از آنچه با چشمان خود می بینید به نظر می رسد. شما باید یک صحنه نوردهی طولانی را با ذهن خود ببینید، با تصور ظاهر ابرهای متحرک یا نیروی دریا. و این زمان می برد مطمئناً بیشتر از زمانی که برای عکسبرداری از یک ترکیب بندی با سرعت شاتر سریع نیاز است. برای رسیدگی به این مشکل و اطمینان از اینکه با یک یا دو تصویر قوی به خانه برمی گردید، توصیه می کنم مکان را از قبل بررسی کنید. به هر جسم متحرکی که ممکن است با آن برخورد کنید فکر کنید، مانند ابرها، آب یا حتی پرندگان. سعی کنید نحوه حرکت آنها را در روز عکاسی با نوردهی طولانی تعیین کنید (حتی ممکن است چند عکس تست نوردهی طولانی بگیرید).

همچنین، از یک برنامه ریزی عکس برای تعیین محل قرار گرفتن خورشید در طول عکس نهایی خود استفاده کنید، سپس اقداماتی را برای جلوگیری از قرار دادن آن در کادر انجام دهید. چرا؟ خوب، خورشید در سراسر آسمان حرکت می کند، بنابراین اگر آن را در ترکیب خود بگنجانید، در نهایت با یک رگه روشن از نور مواجه خواهید شد که معمولاً در یک عکس نوردهی طولانی جادویی عالی به نظر نمی رسد.

Picture 2

مرحله 3: (از جمله سه پایه)

عکاسی با نوردهی طولانی به ویژه به پایه نیاز ندارد. شما به یک دوربین نیاز دارید، و در حالی که من یک DSLR یا بدنه بدون آینه را توصیه می کنم، حتی می توانید با استفاده از یک گوشی هوشمند نیز از آن بهره مند شوید. همچنین ممکن است بسته به شرایط نوری به فیلتر نیاز داشته باشید. اما شما قطعاً صد در صد به سه پایه نیاز دارید. سه پایه دوربین شما را در طول یک نوردهی پنج ثانیه، ده ثانیه یا حتی ده دقیقه ثابت نگه می دارد. بدون سه‌پایه، بدون توجه به قدرت تثبیت‌کننده تصویر درون بدنه دوربین، در نهایت با یک عکس تار مواجه خواهید شد.

پس ریسک نکنید تا زمان و شانس خود را از دست ندهید. روی یک سه پایه با کیفیت سرمایه گذاری کنید، سه پایه ای که بتواند باد قابل توجهی را تحمل کند (مخصوصاً اگر در نزدیکی ساحل عکاسی کنید)، و سال ها به شما باز پس خواهد داد.

در این مرحله از فرآیند عکاسی با نوردهی طولانی، می‌خواهید دوربین خود را روی سه‌پایه نصب کنید، سپس هرگونه لوازم جانبی مربوطه را تنظیم کنید، مانند نگهدارنده فیلتر (اگر قصد دارید از فیلترهای کشویی استفاده کنید)، و شاتر از راه دور. (اگرچه می توانید با یک برنامه عکسبرداری از راه دور در تلفن یا تایمر دوربین خود نیز از آن استفاده کنید). توجه: در حالی که باید نگهدارنده فیلتر را در جلوی لنز خود نصب کنید، صبر کنید تا در واقع فیلتر را اضافه کنید. این خیلی مهم است!

مرحله 4: تصویر را تنطیم و فوکوس را قفل کنید

ترکیب خود را اصلاح کنید، سپس فوکوس خود را تنظیم کنید. به طور کلی، شما می‌خواهید کل عکس را از پیش‌زمینه تا پس‌زمینه واضح نگه دارید، بنابراین در فاصله‌ی هایپرفوکال (حدود یک سوم مسیر به داخل صحنه) فوکوس کنید. اگر برای تعیین محل تمرکز مشکل دارید، از یک محاسبه گر عمق میدان مانند PhotoPills استفاده کنید.

اگر از فوکوس دستی استفاده می کنید، ادامه دهید و حلقه فوکوس لنز را دقیقاً در جایی که می خواهید تنظیم کنید. اگر از فوکوس خودکار استفاده می کنید، نقطه فوکوس خودکار فعال خود را روی سوژه اصلی خود قرار دهید، دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید تا فوکوس را درگیر کنید، سپس لنز خود را از فوکوس خودکار به دستی تغییر دهید. به این ترتیب، حتی اگر به طور تصادفی دکمه شاتر را دوباره فشار دهید، فوکوس قفل خواهد ماند.

Picture 3

مرحله 5: نوردهی را تنظیم کنید

اکنون زمان آن است که تنظیمات ضروری دوربین خود را انتخاب کنید. ابتدا دوربین خود را روی حالت دستی (M) یا حالت اولویت دیافراگم (A/Av) و ISO خود را روی کمترین مقدار اصلی دوربین خود (احتمالا ISO 50، ISO 100 یا ISO 200) قرار دهید.

سپس دیافراگم را روی یک مقدار مناسب برای صحنه تنظیم کنید (برای مناظر، من بین f/8 و f/11 را پیشنهاد می کنم)، سرعت شاتر را بر اساس توصیه دوربین خود انتخاب کنید و یک عکس آزمایشی بگیرید. هیستوگرام خود را بررسی کنید تا مشخص کنید آیا نوردهی را ثابت کرده اید یا نه (به صفحه نمایش خود اعتماد نکنید، خیلی روشن است!). این تست زمانی کامل می شود که نوردهی صحیح را دریافت کنید، بنابراین سرعت شاتر یا جبران نوردهی خود را تنظیم کنید، سپس به عکاسی ادامه دهید تا به نتیجه دلخواه برسید.

(نکته جانبی: درست است که هیچ نتیجه جهانی درستی روی هیستوگرام وجود ندارد، اما هیستوگرام هایی وجود دارند که به طور کلی نادرست هستند؛ یعنی هیستوگرام ها کاملاً به سمت راست یا چپ انحراف دارند که به ترتیب نشان دهنده نوردهی بیش از حد یا کم نوردهی است.) پس از موفقیت آمیز بودن یک عکس آزمایشی، سرعت شاتری را که برای آن تصویر استفاده کردید یادداشت کنید، سپس به مرحله بعدی بروید.

مرحله 6: فیلتر خود را اضافه کنید

اکنون فیلتر چگالی خنثی خود را اضافه کنید. اگر در تاریکی نزدیک عکاسی می‌کنید و نیازی به نوردهی فوق‌العاده طولانی ندارید (مثلاً با نوردهی در محدوده پنج ثانیه تا سی و یک ثانیه مشکلی ندارید)، می‌توانید با عکاسی بدون فیلتر فاصله بگیرید، اما برای اکثر عکس های نوردهی طولانی، فیلتر ایده خوبی است.

اگر فیلتر شما بسیار قوی باشد (مثلاً 10 توقف)، نمی توانید از طریق منظره یاب یا نمای زنده ببینید. با این حال نگران نباشید اگر تا این مرحله از راهنما پیروی کرده باشید، متوجه خواهید شد که ما قبلاً ترکیب بندی و تمرکز را تنظیم کرده ایم. ممکن است در حال عکاسی کور باشید، اما همه چیز آماده است و دوربین شما همه چیز را کاملاً می بیند.

Picture 4

مرحله 7: به حالت Bulb بروید

حالت حباب به شما امکان می دهد محدودیت سرعت شاتر سی و دومی دوربین خود را کنار بگذارید، بنابراین اگر دوربین شما این گزینه را دارد، توصیه می کنم از آن استفاده کنید. اگر دوربین شما حالت Bulb ندارد، یا اگر فیلترتان به خصوص تاریک نیست و/یا در نور شدید عکس می‌گیرید، ممکن است نیازی به انجام این تغییر نداشته باشید.

مرحله 8: سرعت شاتر مناسب را محاسبه کنید و عکسی با نوردهی طولانی بگیرید شما تقریباً آنجا هستید؛ چگونه تحمل می کنی؟ در این مرحله تنها کاری که باید انجام دهید تعیین سرعت کامل شاتر است که نیاز به یک محاسبه ساده دارد.

سرعت شاتری را که از عکس آزمایشی که در مرحله 5 گرفتید یادداشت کرده اید؟ اکنون باید سرعت شاتر را برای جبران تعداد توقف های معرفی شده توسط فیلتر تنظیم کنید. برای مثال، اگر عکس آزمایشی شما 1/15 ثانیه بود و از فیلتر 10 استاپ استفاده می‌کنید، باید سرعت شاتر را 10 استاپ کاهش دهید، برای سرعت شاتر تقریباً 60 ثانیه.

(اگر از فیلتر استفاده نمی کنید، سرعت شاتر خود را صفر توقف خواهید کرد.) همچنین، اجازه ندهید ریاضیات شما را بترساند. در اینترنت، می توانید به راحتی جداول تبدیل و برنامه هایی را برای گوشی هوشمند خود بیابید که در چند لحظه تبدیل را انجام می دهند. حالا عکستو بگیر!

Picture 5

مرحله 9: دوباره هیستوگرام را بررسی کنید

پس از گرفتن عکس، هیستوگرام را به عنوان آخرین اقدام احتیاطی بررسی کنید. اگر هیستوگرام جدید تقریباً برابر با هیستوگرام عکس آزمایشی باشد، شما مأموریت خود را انجام داده اید (احساس افتخار کنید!). اما اگر هیستوگرام جدید بیش از حد به راست یا چپ جابه‌جا شد، عکس را دوباره تکرار کنید، اما سرعت شاتر را متناسب با آن تنظیم کنید.

عکاسی با نوردهی طولانی: کلمات پایانی

خوب، شما آن را دارید: یک راهنمای ساده برای عکاسی با نوردهی طولانی. آسان است، اینطور نیست؟ حالا کوله پشتی خود را با دوربین و فیلترهای خود پر کنید و برای تمرین به میدان بروید!

سوالات متداول عکاسی با نوردهی طولانی

چه زمانی باید عکاسی با نوردهی طولانی انجام داد؟

شما می توانید در هر زمان عکاسی با نوردهی طولانی را به شرط داشتن تجهیزات مناسب انجام دهید. توصیه می‌کنم عکاسی با نوردهی طولانی را در صبح زود یا اواخر شب شروع کنید. به این ترتیب، می‌توانید آنچه را که عکاسی می‌کنید، ببینید، اما نور محدود اجازه می‌دهد تا نوردهی‌های طولانی‌مدت چشمگیری داشته باشید. به طور کلی، ساده ترین زمان برای عکاسی با نوردهی طولانی هر لحظه ای است که نور محدود است.

آیا می توانید در نور روز عکس هایی با نوردهی طولانی بگیرید؟

آره! با این حال، شما به یک فیلتر چگالی خنثی نیاز دارید. در غیر این صورت، تصاویر با نوردهی طولانی شما خیلی روشن خواهند شد.

چرا عکس های نوردهی طولانی من سفید هستند؟

اگر عکس‌های با نوردهی طولانی شما سفید هستند، پس در حال نوردهی بیش از حد تصاویر خود هستید. برای جبران این مشکل باید سرعت شاتر را افزایش دهید، دیافراگم را باریک کنید یا ISO را رها کنید.

منظور از نوردهی طولانی در عکاسی چیست؟

نوردهی طولانی به تکنیکی اشاره دارد که در آن شاتر را برای مدت زمان غیرمعمولی باز نگه می‌دارید. بنابراین به جای گرفتن یک تصویر در کسری از ثانیه، دکمه شاتر را فعال کرده و اغلب برای چند دقیقه یا حتی چند ساعت تا پایان نوردهی منتظر می‌مانید!

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *