هر عکاسی حداقل عکاسی سیاه و سفید منظره را امتحان می کند. از تازه کار تا استادان مدرن. در دستان نابغه عکاس منظره، انسل آدامز، برخی از خاطره انگیزترین تصاویر تمام دوران تولید شده است. برای یادگیری نحوه گرفتن عکس های الهام بخش از منظره سیاه و سفید، ادامه این مقاله را از دست ندهید.
9. زیبایی را در عکاسی سیاه و سفید بیابید
رنگ مکانی را همانطور که هست به ما نشان می دهد. سیاه و سفید کیفیتی ناب و جاودانه دارد. ممکن است هنوز شانس خود را در این شکل هیجان انگیز از عکاسی امتحان نکرده باشید. یا ممکن است به دنبال راهنمایی در مورد چگونگی استفاده از زمان درست برای شروع باشید. من فهرستی از برخی از نکات مورد علاقه خود را در زیر آورده ام. مثلا برای ثبت تصاویر سیاه و سفید هیچ چیز بهتر از بیرون رفتن در سپیده دم نیست. یا حتی زودتر، برای عکاسی از مکان مورد علاقه تان باید سحرخیز باشید.
حتی بهتر است که در درخشش ملایم ساعت طلایی، آن دوره ی بسیار کوتاه در شروع و پایان روز وارد عمل نشوید. ساعت طلایی ممکن است کلید یک تصویر رنگی عالی باشد. اما برای کسانی که می‌خواهند عکس‌های چشم‌انداز سیاه و سفید خیره‌کننده ایجاد کنند مناسب نیست، پس باید باید به شیوه‌ای متفاوت فکر کنیم.
در عکاسی منظره سیاه و سفید، ساعت طلایی دیگر قانون طلایی نیست. آن نارنجی زیبا که روی صحنه شما می‌نشیند به یک سری خاکستری تبدیل می‌شود.
این صحنه ای را ایجاد می کند که تمام تأثیر دراماتیک خود را از دست داده است. درعوض، شما یک تصویر تک رنگ صاف و بدون الهام ایجاد کرده اید. بنابراین، اگر نمی توانید برای ساختن عکس خود به رنگ تکیه کنید، در عوض از چه چیزی استفاده می کنید؟
8. کنتراست را برجسته کنید
بهترین مناظر سیاه و سفید دارای طیف رنگی قوی هستند. از سفید تقریبا خالص گرفته تا سیاه عمیق و پررنگ و همه چیز در این بین. این کنتراست در سراسر تصویر، زمانی که به خوبی استفاده شود، می تواند نتایج قابل توجهی ایجاد کند. اما ما به دیدن طیف کامل رنگ ها عادت کرده ایم. کمی تلاش برای آموزش مغزمان لازم است تا در مورد صحنه ای بر اساس نقاط برجسته و سایه فکر کند. این به معنای نادیده گرفتن رنگ های مقابل ما نیست. با تجربه، خواهید دید که چگونه یک تصویر در B&W حل می شود. چگونه رنگ برخی از عناصر، مانند چمن سبز، به معنای کنتراست های مختلف در تصاویر سیاه و سفید خودنمایی میکند.
7. به دنبال بافت های جالب باشید
دنیای اطراف ما پر از بافت است، هم جنبه های طبیعی و هم جنبه های مصنوعی آن. در عکس های منظره سیاه و سفید می توانیم از تفاوت بافت استفاده کنیم. به عنوان مثال، چیزی در بین، مثلاً، یک صخره پرتگاه و یک دریای صاف. این به ایجاد نوع دیگری از کنتراست کمک می کند. نورپردازی سمت قوی یا حتی نور پس‌زمینه، می‌تواند بر بافت یک شی تأکید کند.
6. به ترکیب بندی توجه کنید
قوانین ترکیب همچنان اعمال می شود. حتی در زمانی که در حال عکاسی از عکس های منظره رنگی یا سیاه و سفید هستید. خطوط پیشرو، الگوها، قاب بندی طبیعی، قرار دادن افق، و تغییر دیدگاه شما. همه اینها مواردی است که باید هنگام کادربندی عکس خود به خاطر داشته باشید. اما هنگام عکاسی تک رنگ، موارد مهم دیگری نیز وجود دارد. شما باید به این فکر کنید که لحن صحنه مقابل شما در تصویر نهایی چگونه به نظر می رسد. هر رنگ با یک سایه متفاوت نشان داده می شود. و ایجاد تعادل دلپذیر در بین هر عنصر، نتیجه موفقیت‌آمیزتری را به همراه خواهد داشت. همچنین، از آزمایش با فرمت پرتره نترسید. اجازه دهید صحنه دیکته کند که چه چیزی بهتر به نظر می رسد.
5. درباره Zone System بیاموزید
شما بدون شک نام Zone System را شنیده اید. اگر این کار را نکرده اید، مطمئن هستم که مردی که آن را اختراع کرده است، می شناسید. انسل آدامز هنرمند و دانشمند همسان. او Zone System را در دهه 1930 توسعه داد. این روشی برای اعمال کنترل کامل بر تن های موجود در تصاویری بود که او تولید می کرد. برای انجام این کار، او هر صحنه را به ده منطقه تقسیم کرد که سیاه خالص صفر و سفید خالص ده بود. استانداردسازی فرآیند به معنای گرفتن نوردهی مناسب در هر شرایط نوری است.
او تاریک ترین مناطق را در یک صحنه شناسایی کرد. این به عکاسی از منظره سیاه و سفید او کمک کرد. این بدان معناست که آن مناطق سایه با نوردهی دقیق برخی از جزئیات را حفظ می کنند. در اینجا او توانست نگاتیو و نسخه چاپی خود را دستکاری کند. او مطمئن شد که نکات برجسته نیز جزئیات را حفظ می کند.
zone system به همان اندازه که در تمام آن دهه‌ها پیش رو بود، امروز نیز مرتبط است. اما با عکاسی دیجیتال، ما به نکات برجسته در یک صحنه نیاز داریم. فیلم سیاه و سفید آدامز محدوده دینامیکی محدودی داشت. حسگرهای دوربین‌های دیجیتال ما نیز همین‌طور هستند. او مناظر خود را برای نجات سایه ها در معرض دید قرار داد. و روشن ترین مناطق را با فیلترها و جادوی تاریکخانه به عقب کشید. ما باید برعکس عمل کنیم. نوردهی کنید تا روشن ترین قسمت های تصویرتان دست نخورده بماند. به این ترتیب می توانید سایه ها را در پست پروداکشن ذخیره کنید.
ما همچنین چند مزیت داریم که انسل آدامز حتی نمی‌توانست در خواب هم ببیند. اکثر دوربین های DSLR دارای هشدارهای سایه و هایلایت بر روی تصویر LCD هستند. هنگامی که یک صحنه خارج از مرزهایی است که سنسور می تواند با آنها کنار بیاید، این چشمک می زند. حتی بهتر از آن، شما هیستوگرام را دارید. این به شما یک نمایش بصری در یک نگاه از ارزش تونال شات شما می دهد. شما می توانید ارزیابی کنید که آیا نیاز به تنظیم نوردهی خود دارید یا خیر.
4. از فیلترها هوشمندانه استفاده کنید
اغلب باید از فیلترها استفاده کنید. این بهترین محدوده رنگی را در تصاویر سیاه و سفید شما به دست می آورد. به خصوص اگر صحنه دارای کنتراست بالا باشد. یک آسمان روشن بالای یک زمین تاریک می تواند محدوده دینامیکی خارج از عرض جغرافیایی ایجاد کند که حسگر شما می تواند با آن مقابله کند. در حین عکاسی، یک فیلتر با چگالی خنثی مدرج روی لنز خود قرار دهید. این دو عنصر را متعادل می کند. و تصویری را ارائه می دهد که جزئیات را هم در هایلایت و هم در سایه حفظ می کند.
این فیلترها در بالا مات هستند و در پایین محو می شوند تا پاک شوند. آنها میزان نوری که از آسمان به سنسور می رسد را کاهش دادند. اجازه دهید نوردهی برای زمین ثابت بماند.
آنها در قدرت های مختلف موجود هستند و در آن روزهای روشن و آفتابی یک موهبت الهی هستند. هر عکاس منظره سیاه و سفید باید طیف وسیعی از فیلترهای غیرمجاز را نیز داشته باشد. اینها به طور یکنواخت خاکستری هستند و میزان عبور نور از کل لنز را کاهش می دهند. از آنها برای افزایش زمان نوردهی در کل صحنه استفاده کنید. آنها اغلب هنگام عکاسی از عناصر متحرک در یک عکس منظره استفاده می شوند. تأثیرات سرعت شاتر طولانی را مثلاً روی اقیانوس در نظر بگیرید. آب به زیبایی صاف می شود و کیفیت زیبایی شناسی فوق العاده ای می دهد.
3. تصاویر خود را در پس پردازش به سیاه و سفید تبدیل کنید
بسیاری از دوربین های DSLR دارای حالت تک رنگ هستند که به شما امکان می دهد تصاویر سیاه و سفید در دوربین بگیرید. این می تواند ابزار مفیدی باشد زمانی که شما یک صحنه را از قبل تجسم می کنید. اما من همیشه عکسبرداری با فرمت RAW را تا جایی که ممکن است توصیه می کنم. سپس می توانید آن فایل را در پست پروداکشن به سیاه و سفید تبدیل کنید. داشتن یک تصویر رنگی RAW گزینه های بسیار بیشتری را در زمان کامل کردن عکس به شما می دهد.
در فتوشاپ، تنظیم سیاه و سفید یک گزینه عالی است. این به شما کنترل مناسبی بر روی تن ها در تصاویرتان می دهد. بازی کردن با لغزنده ها نیز کمک می کند. این نشان می دهد که چگونه رنگ های مختلف در یک تصویر تک رنگ ظاهر می شوند.
برای سطح بالاتری از خلاقیت، من از طرفداران پر و پا قرص پلاگین Silver Efex Pro 2 از نیک هستم. شما می توانید هر قسمت از تصویر خود را تغییر دهید. می توانید عناصر خاصی را تیره کنید یا کنتراست را در هر کجا که دوست دارید تغییر دهید.
همچنین 20 پیش تنظیم وجود دارد که جلوه های برخی از محبوب ترین فیلم های سیاه و سفید را تقلید می کند. اینها از فیلم فنی Ilford Pan F گرفته تا Kodak P3200 TMAX Pro بسیار دانه‌دار است. این یک پلت فرم چشمگیر است و ارزش دیدن را دارد.
2. با تنظیمات مختلف آزمایش کنید
تنظیم دیافراگم کوچک به شما کمک می کند عکس خود را از جلو به عقب در فوکوس نگه دارید. البته، مواقعی پیش می‌آید که ممکن است به دلایل خلاقانه بخواهید قسمت‌های خاصی از یک عکس را تار کنید. بنابراین با عمق میدان های مختلف بازی کنید تا به ظاهر دلخواه خود برسید. مراقب پراش باشید، که این کاهش وضوح است که می تواند در دیافراگم های بسیار کوچک رخ دهد. به طور کلی، پراش در حدود f/22 و کوچکتر شروع به کار می کند.
با این حال، لنزها متفاوت هستند. آزمایش کنید تا ببینید چقدر می توانید دیافراگم خود را کوچک کنید. من همیشه برای حفظ وفاداری تصویر، عکاسی با ایزوی پایین‌ترین حد ممکن را توصیه می‌کنم. استفاده از یک فیلم بسیار سریع می‌تواند جلوه‌های دانه‌دار جالبی بدهد. اما یک عکس ISO بالا در یک DSLR نویز دیجیتال زشت زیادی خواهد داشت. عکاسی از منظره سیاه و سفید اجازه می دهد تا سرعت شاتر بیشتری داشته باشید. مگر اینکه بخواهید اکشن را در عکس خود ثابت کنید، می توانید سرعت شاتر را تنظیم کنید که نوردهی مورد نظر را به شما بدهد. شما می توانید این را هماهنگ کنید و همچنین ISO را پایین و دیافراگم را کوچک نگه دارید.
1. تجهیزات مناسب برای عکس های سیاه و سفید را پیدا کنید
سه پایه
بین ISO کم و دیافراگم کوچک، مقدار زیادی نور به سنسور شما راه نمی‌یابد. که معمولاً باعث افزایش سرعت شاتر می شود. سه پایه ای که عکس های دستی را ممنوع می کند، بنابراین یک سه پایه محکم ضروری است. قبل از اینکه به نقطه ایده آلی برای عکاسی برسید، می توانید مسافت مناسبی را پیاده روی کنید. یک سازش خوب بین قدرت و وزن پیدا کنید.
سبک ترین و قوی ترین سه پایه های امروزی از فیبر کربن هستند. اما آنها گران تر هستند. مدل های آلومینیومی کمی سنگین تر هستند. اما آنها به اندازه کافی مستحکم هستند و بانک را خراب نمی کنند. اکثر سه پایه ها دارای تراز داخلی هستند. این اطمینان می دهد که افق شما مستقیم است. اگر سه پایه شما اینطور نیست، ارزش سرمایه گذاری روی آن را دارد.
لنزها
لنزهای واید محبوب ترین انتخاب برای عکاسان منظره سیاه و سفید هستند. در یک DSLR فول فریم، نیکون 18 تا 35 میلی‌متری من برای اکثر موقعیت‌ها پوشش کافی دارد. من یک نیکون 24-70 میلی متری دارم که می خواهم عنصر خاصی را در یک صحنه مشخص کنم. در یک دنیای عالی، من طیف وسیعی از لنزهای پرایم ثابت را برای بهترین وضوح تصویر دارم. اغلب اوقات، یک لنز زوم با کیفیت خوب تقریباً به همان اندازه خوب است.
کیف
این یکی از بهترین چیزها در مورد عکاسی منظره سیاه و سفید است. شما فقط باید مقدار کمی کیت را حمل کنید. لوازم جانبی مناسب همیشه کمک خواهد کرد. اما واقعاً نیازی به فلاش کنترل از راه دور یا زوم تله فوتو دست و پا گیر نیست. هر چیزی که نیاز دارید این است: دوربین، لنز، کارت، فیلتر و باتری یدکی. و در کیف دوربین به سبک کوله‌پشتی جا می‌شود و فضایی برای چند تنقلات برای شما باز میکند! یک سه پایه کوچک و سبک وزن را به پشت ببندید و آماده حرکت هستید. مطمئن شوید که یک جفت چکمه مناسب کوهنوردی نیز دارید. این یک قانون نانوشته است که هر چه برای گرفتن عکس بیشتر راه بروید، نتیجه بهتر می شود!
نتیجه
اولین عکسی که تا کنون گرفته شده یک منظره سیاه و سفید بوده است. از آن زمان، عکاسان این سبک عکاسی را به یک هنر تبدیل کردند. عکس‌های منظره سیاه و سفید عالی هستند و چیزی که در مورد آنها همیشه صدق میکند ظرافت واقعی است. به اندازه کافی این کار را انجام دهید و به زودی عکس های مناظر خیره کننده خود را خواهید گرفت.
منبع