ترکیب بندی یکی از مهم ترین مهارت هایی است که می توانید به عنوان یک عکاس یاد بگیرید. همچنین یکی از پیچیده‌ترین عناصری است که برای مبتدیان تسلط پیدا می‌کند و حتی عکاسان باتجربه در تلاش برای تکمیل چیدمان تصویر خود هستند.
خوشبختانه ترکیب بندی هیچ ارتباطی با وسایل حرفه ای یا مقاصد گران قیمت ندارد. همه چیز در مورد مشاهده و تجزیه و تحلیل صحنه است که هر کسی بدون توجه به وضعیت مالی خود می تواند آن را یاد بگیرد. مطمئناً، ممکن است بخواهید روی یک یا دو کتاب سرمایه گذاری کنید تا به شما کمک کند واقعاً در تکنیک های ترکیب بندی غوطه ور شوید، اما همچنین می توانید اطلاعات زیادی را در اینجا در مورد dPS بیابید. به همین دلیل است که یادگیری قاب‌بندی مؤثر صحنه‌های خود، روشی بسیار مقرون‌به‌صرفه‌تر برای تبدیل شدن به یک عکاس بهتر از خرید یک دوربین یا لنز جدید است!
در زیر، من پنج روش برتر خود را برای بهبود مهارت های ترکیب بندی به اشتراک می گذارم – بنابراین اگر می خواهید تصاویر خود را ارتقا دهید، ادامه مطلب را بخوانید!
1. نحوه استفاده صحیح از دوربین خود را بیاموزید
اگر می‌خواهید ترکیب‌های شگفت‌انگیزی ایجاد کنید، مهم است که ابتدا به اصول اولیه تسلط داشته باشید – به این معنی که باید دوربین خود را آنقدر خوب درک کنید که بتوانید بدون فکر کردن عکس بگیرید.
این تمرین را امتحان کنید: چشمان خود را ببندید و دوربین خود را بردارید. حالا بدون نگاه کردن، کدام دکمه ها و صفحه ها دیافراگم، سرعت شاتر و فوکوس خودکار را تنظیم می کنند؟ چگونه نقطه AF فعال (فوکوس خودکار) را انتخاب می کنید؟ چگونه جبران نوردهی را اعمال می کنید؟ اگر نمی توانید این عملیات را بدون نگاه کردن انجام دهید، مدتی را صرف خواندن کتابچه راهنمای خود کنید، سپس تا زمانی که بتوانید تمرین کنید. به یاد داشته باشید، شما باید سعی کنید آنقدر با این تنظیمات آشنا شوید که بتوانید آنها را به طور خودکار تنظیم کنید – فقط با یک نگاه به دوربین خود.
یک نکته: دوربین‌ها گزینه‌های منوی زیادی دارند، و وقتی به تنظیمات فکر می‌کنید، به راحتی می‌توانید احساس خستگی کنید. با این حال، من به شما پیشنهاد می کنم تقریباً همه چیز را نادیده بگیرید و رویکرد خود را ساده نگه دارید. در اینجا چگونه است:
- همیشه با فرمت RAW عکس بگیرید و تراز سفیدی خود را روی Auto تنظیم کنید. (شما می توانید پس از پردازش تراز سفیدی را تغییر دهید.)
- تنظیماتی مانند تصحیح لنز، کنتراست، محدوده دینامیکی، کاهش نویز، وضوح و حفظ هایلایت را لمس نکنید. اگر با فرمت RAW عکاسی کنید، همه اینها بی ربط خواهند بود.
- بین حالت های اندازه گیری جابجا نشوید. به یکی بچسبید و یاد بگیرید که چگونه کار می کند.
- حالت های فوکوس دوربین و زمان استفاده از هر کدام را بدانید.
- نحوه انتخاب و تنظیم نقطه AF فعال را بیاموزید تا بتوانید فوکوس دوربین را در جایی که می خواهید انجام دهید.
- مطمئن شوید که می دانید چگونه به حالت دستی (و زمانی که ایده خوبی است) بروید.
با نحوه اعمال جبران نوردهی، ترجیحاً بدون دور کردن دوربین از چشم خود آشنا شوید. - برای اکثر اشکال عکاسی، نیازی نیست چیزی بیشتر از آن بدانید. ایده این است که دوربین خود را آنقدر خوب بشناسید که با تنظیمات حواس شما پرت نشود و در عوض بتوانید روی مشاهده سوژه و یافتن بهترین ترکیب ممکن تمرکز کنید.
به یاد داشته باشید: دست زدن به تنظیمات دوربین شما باعث حواس پرتی می شود. هر چه بیشتر به تنظیمات خود توجه کنید، کمتر به ترکیب بندی تصاویر خود توجه می کنید.
2. خود را مجبور کنید که فراتر از بدیهیات نگاه کنید
وقتی سوژه جالبی پیدا می کنید، ممکن است وسوسه شوید که فقط یک عکس بگیرید و ادامه دهید – اما اولین منظره ای که می بینید ممکن است بهترین یا خوشایندترین نباشد. ممکن است چند دقیقه (یا حتی ساعت ها) طول بکشد تا زاویه و کادر عالی را پیدا کنید.
پس عجله نکنید! در عوض، اگر با سوژه ای مواجه شدید که ارزش عکاسی را دارد، مدتی را با آن بگذرانید. سعی کنید فراتر از چیزی که در ابتدا شما را جذب صحنه کرد نگاه کنید. به این می گویند “کار کردن موضوع”.
تلاش كردن:
- عکاسی از چند زوایای مختلف
- تعویض لنز
- نزدیک و دورتر شدن
همچنین موضوع خود را به دقت بررسی کنید. ممکن است چیز جالبی وجود داشته باشد که شما نادیده گرفته باشید! به عنوان مثال، اگر از شخصی پرتره می گیرید، ممکن است به این دلیل باشد که چهره ای جذاب یا زیبا دارد. اما چه چیز دیگری در مورد آنها جالب است؟ لباس آنها؟ جواهرات؟ خالکوبی؟ به فراسوی سطح نگاه کنید و ببینید چه چیزی می توانید پیدا کنید.
3. چشم خود را آموزش دهید
تمرین با دوربین یک راه کلیدی برای بهبود مهارت های ترکیب بندی شماست – اما می توانید با مطالعه کار عکاسان چیره دست نیز چیزهای زیادی بیاموزید. (پاداش: نگاه کردن به کار عکاسان درجه یک بسیار سرگرم کننده است!)
بنابراین چند عکاس را انتخاب کنید که کارشان را دوست دارید. اگر به یک سبک بسیار مدرن علاقه دارید، می توانید افراد را در اینستاگرام، 500 پیکسل یا فلیکر پیدا کنید. اگر ظاهر کلاسیک تری را ترجیح می دهید، به کتابخانه محلی خود بروید و کتاب های بخش عکاسی را بررسی کنید.
(شخصاً من دوست دارم به عکس‌های دهه‌ها قبل نگاه کنم. عکاسان در آن زمان با تجهیزات بسیار ساده‌تر کار می‌کردند و مزایای تکنولوژیکی ما را نداشتند. با این حال بهترین‌ها هنوز هم تصاویری با ترکیب زیبا خلق می‌کردند!)
البته، در حالی که مشاهده ساده عکس‌های دیگران می‌تواند مفید باشد، اگر می‌خواهید بهترین نتایج را داشته باشید، تجزیه و تحلیل ترکیب‌بندی‌ها بسیار مهم است. همانطور که به هر تصویر نگاه می کنید، این سوالات را از خود بپرسید:
- آیا عکاس سیاه و سفید کار می کند یا رنگی؟ جابجایی از یکی به دیگری چه تاثیری بر ترکیب دارد؟
- نقطه کانونی تصویر چیست؟ آیا طبق قانون یک سوم در قاب قرار می گیرد یا اصول دیگری می تواند در کار باشد؟
- چه اشکال و الگوهایی را می بینید؟
- آیا فضای منفی در عکس وجود دارد؟ سوژه چقدر فضا برای تنفس دارد؟
- آیا عکس متعادل است یا نامتعادل؟
- رابطه بصری بین عناصر مختلف در صحنه چگونه است؟ کدام عناصر از نظر اهمیت غالب و کدام در درجه دوم اهمیت هستند؟
- آیا می توانید بگویید که عکاس ممکن است از کدام فاصله کانونی لنز استفاده کرده باشد؟ استفاده از فاصله کانونی متفاوت چه تاثیری بر ترکیب بندی می گذارد؟
- آیا تصویر از نظر فیزیکی عمیق است؟ چرا و چرا نه؟
سوالاتی از این دست درک شما را از عکس‌ها عمیق‌تر می‌کند و پاسخ‌ها می‌توانند کار شما را با تکامل شما به عنوان یک عکاس روشن کنند!
این منظره با نور منعکس شده از ابرها و آسمان پس از ناپدید شدن خورشید در زیر افق روشن شد. من اولین بار با تماشای آثار Galen Rowell، عکاس معروف ماجراجویی و منظره، از زیبایی این نوع نور آگاه شدم.
4. با هندسه کار کنید
هر بار که به صحنه ای جالب نزدیک می شوید، به دنبال اشکالی باشید که بتوانید در کادر خود بگنجانید. فکر کردن بر اساس اشکال به جای اشیا می تواند دشوار باشد، اما با گذشت زمان، بهتر و بهتر می توانید صحنه را به صورت انتزاعی تر ببینید.
اگر در تلاش برای شناسایی اشکال هستید، یک مکان خوب برای شروع با هر چیزی است که توسط انسان ساخته شده است. ما تمایل داریم چیزهایی را با اشکال قابل تشخیص بسازیم، مانند مثلث، مربع و دایره.
هنگامی که در شناسایی اشکال مهارت پیدا کردید، سعی کنید اشکال تکرار شونده و همچنین روابط بین اشکال مختلف را پیدا کنید. تکرار اشکال الگوها و تقارنی ایجاد می کند که می تواند اساس یک ترکیب جالب را تشکیل دهد، در حالی که تنش بین اشکال مختلف می تواند یک عکس قانع کننده ایجاد کند.
وقتی به این عکس نگاه می کنید، چه می بینید؟
در نگاه اول، این عکسی از یک صفحه سینما در فضای باز در یک روستای چین است. اما با دقت بیشتری نگاه کنید، و شروع به دیدن اشکال خواهید کرد. مستطیل صفحه نمایش واضح است. اما آیا به الماس های ساخته شده توسط الگو در کفپوش توجه کردید؟ یا اشکال ارگانیک حروف چینی روی دیوار؟
خط پایانی: اگر بتوانید خودتان را برای دیدن اشکال و کار کردن با آنها در تصاویر خود آموزش دهید، ترکیب‌بندی‌های شما به شکلی جهشی همراه خواهند بود.
5. از نشانه گذاری و اشاره استفاده کنید
نقطه گذاری و اشاره دو اصطلاحی هستند که توسط متخصصان ایجاد شده اند. جی میزل در مورد ژست صحبت می کند، در حالی که باب هلمز در مورد نقطه گذاری صحبت می کند.
می بینید، علامت گذاری اضافه کردن چیزی جالب است، اغلب یک شکل انسانی، که یک صحنه را کامل می کند. عکس به خودی خود ممکن است متوسط باشد، و برای بالا بردن آن بالاتر از حد معمولی به چیز کمی اضافی نیاز دارد. نقطه گذاری بخش مهمی از عکاسی در سفر و خیابان است.
به عنوان مثال، این عکس با حضور زن در آستانه در قوی تر می شود:
جی میزل در کتاب نور، ژست و رنگ، ژست را چیزی تعریف می کند که جوهر موضوع را آشکار می کند. همه چیز آن را دارد. ژست ما را فراتر از سطحی بودن به ذات موضوع می برد و خود را از طریق مشاهده آشکار می کند.
تصور کنید در حال عکاسی از یک کوه هستید. چی میبینی؟ شاید شکل کوه در مقابل آسمان، بافت صخره‌های پراکنده بر سطح، شیب صخره‌ها، یا روشی که ابرها به دور قله می‌پیچند. همه این چیزها بخشی از ژست کوه هستند – آنها چیزهایی هستند که آن را به آن چیزی که هست تبدیل می کنند.
با مردم، ژست ترکیبی از زبان بدن و نگرش است. اگر در حال گرفتن عکس خیابانی هستید، ژست ممکن است در زبان بدن یا ظاهر سوژه اصلی شما باشد. اگر پرتره رسمی‌تری می‌سازید، ممکن است چیزی در بیان یا زبان بدن مدل باشد که به خلق، خلق و خو یا ارتباط شخصیت کمک می‌کند.
نشانه گذاری و اشاره مفاهیم پیشرفته ای هستند، و من توصیه می کنم ابتدا با اصول ترکیب بندی آشنا شوید. با این حال، باید به این فکر کنید که چگونه می‌توانید از همان ابتدا آنها را روی عکس‌های خود اعمال کنید، زیرا مطمئناً می‌توانند به قوی‌تر شدن ترکیب‌بندی‌های شما کمک کنند.
راه هایی برای بهبود مهارت های ترکیب بندی: کلمات پایانی
ترکیب بندی یک مهارت ضروری برای هر عکاس است. بله، تسلط بر آن زمان می برد، اما ارزش تلاش را دارد. هنگامی که به آن دست یابید، کیفیت عکس های شما به شدت بهبود می یابد.
بنابراین رویکردهایی را که من به اشتراک گذاشته ام به خاطر بسپارید. زمان زیادی را صرف تمرین با دوربین خود کنید، اما مطمئن شوید که کار عکاسانی را که تحسین می کنید نیز تجزیه و تحلیل می کنید! به این ترتیب، می توانید ترتیبات تصویر خود را در سریع ترین زمان ممکن بهبود بخشید.