نقد و بررسی دوربین سونی a7 IV

Sony a7 IV چهارمین نسل از مدل اصلی دوربین بدون آینه فول فریم این شرکت است. این پیشرفته‌ترین نمونه است که بسیاری از پیشرفت‌های سونی را از نظر فوکوس خودکار و طراحی رابط از زمان عرضه a7 III در فوریه 2018 به ارمغان آورده است.

مشخصات کلیدی

• سنسور فول فریم 33 مگاپیکسلی BSI CMOS
• عکاسی تا 10 فریم بر ثانیه در حالت خام با اتلاف با بافر گسترده
• تثبیت کننده درون بدن تا 5.5 EV رتبه بندی شده است
• 4K با عرض کامل از 7K تا 30p
• 4K/60p (از عکسبرداری 4.6K) در حالت Super35 / APS-C
• فیلمبرداری 10 بیتی یا عکس های HEIF
• ویدیوی H.265، حالت رنگی S-Cineton
• منظره یاب OLED با 3.69 میلیون نقطه
• اسلات کارت دوقلو (1x CFe A/UHS-II، 1x UHS-II SD)
• اتصال تمام وقت بلوتوث LE

در a7 IV تقریباً تمام مشخصات نسبت به a7 III بهبود یافته است، از موارد اولیه مانند وضوح سنسور و منظره یاب گرفته تا گزینه‌های ضبط ویدیویی به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. a7 IV دارای قیمت پیشنهادی 2499 دلاری است که 500 دلار بیشتر از قیمت راه اندازی a7 III است.

سنسور 33 مگاپیکسلی BSI-CMOS

در قلب a7 IV یک سنسور جدید 33 مگاپیکسلی BSI-CMOS قرار دارد. این نشان دهنده فاصله گرفتن از تراشه 24 مگاپیکسلی است که توسط a7 III و رقبای آنی پاناسونیک و نیکون استفاده می شود. با توجه به اینکه سنسورهای BSI در حال حاضر به طور گسترده در نسل فعلی دوربین‌ها استفاده می‌شوند، انتظار جهش بزرگی در کیفیت تصویر نداریم. افزایش جزئی در جزئیات و عملکرد قابل مقایسه در نور کم محتمل ترین چیزی است که از نظر کیفیت تصویر می توانیم انتظار داشته باشیم.

با وجود رزولوشن بالاتر، a7 IV همچنان می تواند با سرعت 10 فریم در ثانیه فیلمبرداری کند. با این حال، اگر بخواهید در حالت خام عکس بگیرید، فقط می تواند این کار را در فرمت فشرده با اتلاف انجام دهد و به حالت 12 بیتی کاهش می یابد و دامنه دینامیکی را بیشتر کاهش می دهد. a7 IV دارای یک گزینه فشرده‌سازی بدون تلفات است، برای زمانی که به حداکثر انعطاف‌پذیری پردازش نیاز دارید، اما در صورت استفاده از آن، سرعت انفجار به حدود 6 فریم در ثانیه کاهش می‌یابد. سونی می‌گوید عمق بافر دوربین بیش از 800 عکس خام + JPEG (یا بیش از 1000 عکس JPEG) را امکان‌پذیر می‌کند، اما این در فرمت Raw فشرده نشده است که دوباره با سرعت 6 فریم در ثانیه فیلم‌برداری می‌کند.

اولین نگاه ما به نرخ‌های شاتر غلتکی نشان می‌دهد که این سنسور به‌خصوص سریع نیست. بازخوانی 14 بیتی کل سنسور برای عکس‌ها حدود 1/15 ثانیه (~66 میلی‌ثانیه) طول می‌کشد، که حدود هفده برابر بیشتر از سنسور فوق سریع a1 است. این بدان معناست که حالت شاتر بی صدا احتمالاً منجر به اعوجاج قابل توجهی با سوژه های متحرک می شود.

حالت شاتر بی صدا به احتمال زیاد باعث ایجاد اعوجاج قابل توجهی با سوژه های متحرک می شود
ویدئو 4K با عرض کامل حدود 26.5 میلی‌ثانیه طول می‌کشد که با سایر مدل‌های هم‌رده خود قابل مقایسه است. مانند بسیاری از رقبای خود، احتمالاً دوربین برای حالت ویدیو به بازخوانی 12 بیتی می یابد، اما روند کاهش نمونه از 7K به 4K باید نویز را کاهش دهد و در نتیجه از کاهش DR به ~12EV جلوگیری میکند. فیلم‌های 60p دارای نرخ شاتر غلتکی در حدود 12.8 میلی‌ثانیه هستند که به اندازه کافی کم است تا از اعوجاج همه حرکت‌ها به جز سریع‌ترین حرکات جلوگیری شود.

به روز رسانی سیستم فوکوس خودکار

از نظر فوکوس خودکار، پیشرفت‌ها نسبت به a7 III باید نسبتاً قابل توجه باشد، نه به دلیل وعده فوکوس در شرایط یک مرحله تاریک‌تر (–4EV با لنز F2) بلکه به این دلیل که آن دوربین یکی از آخرین سونی‌ها بود که Eye AF را در سیستم AF اصلی خود ادغام نمی کرد و به سیستم ردیابی فوکوس خودکار بسیار ابتدایی تری متکی بود. a7 III می‌توانست چشم‌های انسان را تشخیص دهد، اما اگر دوربین را طوری تنظیم کنید که روی یک شخص فوکوس کند، نمی‌تواند به‌طور یکپارچه و قابل اعتماد بین ردیابی چشم، صورت و بدن جابجا شود. a7 IV دقیقاً این کار را انجام می دهد و دارای حالت هایی است که می تواند حیوانات از جمله پرندگان، سگ ها و گربه ها را شناسایی و با دقت بیشتری ردیابی کند. و برای اولین بار، قابلیت های تشخیص حیوانات به حالت فیلمبرداری دوربین نیز گسترش می یابد.

علاوه بر این، حتی با وجود سوژه‌هایی که دوربین برای تشخیص آن آموزش ندیده است، a7 IV از تشخیص الگو، رنگ سوژه و روشنایی استفاده می‌کند تا به آن کمک کند تا روی سوژه‌ای که انتخاب کرده‌اید متمرکز بماند.

a7 IV هنوز مجموعه‌ای گیج‌کننده از حالت‌های منطقه فوکوس خودکار (از جمله انواع «ردیابی» هر کدام را ارائه می‌کند)، اما حداقل می‌توانید همه مواردی را که استفاده نمی‌کنید غیرفعال کنید. نسخه‌های ردیابی در حالت ویدیو در دسترس نیستند: در عوض، روی صفحه عقب ضربه بزنید تا موضوعی را برای AF انتخاب کنید تا دنبال شود.

سادگی سیستم باعث می‌شود که بیان میزان مؤثر بودن آن دشوار باشد. اما مانند جدیدترین سیستم فوکوس خودکار کانن، فقط باید به دوربین نشان دهید که می‌خواهید روی چه چیزی فوکوس کنید و دوربین از مناسب‌ترین الگوریتم‌های فوکوس خودکار قدرتمند خود برای به حداکثر رساندن میزان ضربه شما استفاده می‌کند. تا زمانی که از سیستمی مانند این یا مشابه آن در دوربین های اخیر کانن استفاده نکرده باشید، درک اینکه چقدر می توانند قدرتمند، قابل اعتماد و ساده باشند، دشوار است.

ویدئو

حالت فیلم به جای اینکه بخشی از چرخش حالت نوردهی باشد، سوئیچ مخصوص به خود را دارد. یک گزینه در منوی تنظیمات به شما امکان می‌دهد انتخاب کنید که کدام تنظیمات برای عکس‌ها و ویدیوها به طور جداگانه حفظ شوند.

قطعا بعد از فوکوس خودکار، بزرگترین حوزه بهبود در زمینه قابلیت فیلمبرداری است. a7 III اولین مدل a7 بود که فیلمبرداری 4K را ارائه کرد. اجرای آن برای اوایل سال 2018 بسیار خوب بود، با نمونه برداری بیش از حد 24p از عرض کامل سنسور، اما کراپ مورد نیاز برای عکسبرداری 30p. تمام فیلم‌ها با دقت 8 بیت و با نرخ بیت نسبتاً متوسط ​​ضبط شدند. a7 IV کارها را به طور قابل توجهی به جلو می برد و برای افزایش انعطاف پذیری پردازش فیلم Log و امکان ضبط کامل Hybrid Log Gamma (HLG) برای پخش در تلویزیون های HDR، ضبط 10 بیتی را اضافه می کند.

همچنین توانایی عکاسی 4K/60p برای فیلمبرداری اکشن یا کار آهسته را به دست می‌آورد، اما این نیاز به برش در ابعاد APS-C/Super 35 دارد. این فیلم از یک منطقه 4.6K تهیه شده است. همچنین گزینه هایی برای استفاده از فشرده سازی H.265 (XAVC HS) و اعمال نمایه رنگی S-Cineton وجود دارد.

فوکوس خودکار چشمی و سیستم ردیابی بهبودیافته اکنون در حالت فیلمبرداری در دسترس هستند، که به میزان قابل توجهی درجه ای را افزایش می دهد که می توانید به فوکوس خودکار روی سوژه انتخابی خود وابسته شوید. همانند حالت عکاسی عکس، دوربین برای تشخیص انسان، حیوانات و پرندگان آموزش دیده است. یک گزینه منو به شما امکان می دهد تصمیم بگیرید که کدام تنظیمات از عکس به فیلم منتقل شوند و کدام یک مقادیر مستقل را حفظ کنند. می توانید یکی از موارد زیر را انتخاب کنید: دیافراگم، سرعت شاتر، ISO، مقایسه نوردهی، حالت اندازه گیری، تعادل رنگ سفید، نمایه تصویر و حالت فوکوس. هنگامی که برای اولین بار عکاسی با دوربین را شروع می کنید، ارزش آن را دارد که این را تنظیم کنید، بنابراین زمانی که می خواهید بین سبک های عکاسی پرش کنید، فقط می توانید سوئیچ Stills/Video را بچرخانید.

جبران تنفس

a7 IV حالت جبران تنفسی را اضافه می‌کند که ویدیو را برش داده و اندازه آن را تغییر می‌دهد تا هر گونه تغییر در زاویه دید لنز (AoV) هنگام فوکوس را لغو کند. این حالت فقط با لنزهای انتخابی سونی (همه لنزهای GM و تعدادی شیشه سری G) کار می کند، زیرا دوربین به مشخصاتی از ویژگی های تنفسی نیاز دارد. اگر از حداقل فاصله فوکوس تا بی‌نهایت فوکوس کنید، ویدیو برای مطابقت و حفظ باریک‌ترین AoV که ممکن است رخ دهد، برش داده می‌شود، به این معنی که هنگام فوکوس مجدد، هیچ تغییر حواس‌پرتی در کادربندی ایجاد نمی‌شود.

پخش زنده

یک صفحه نمایش کاملاً چرخان می تواند برای عکسبرداری در سطح بالاتنه، وبلاگ یا سلفی مفید باشد. همچنین به شما امکان می دهد در صورت استفاده از حالت استریم دوربین، آن را نظارت کنید.

a7 IV همچنین با استفاده از استانداردهای صوتی و تصویری (UVC/UAC) که بخشی از استاندارد USB است، امکان پخش زنده ویدیو را از طریق اتصال USB خود ارائه می دهد. این امکان انتخاب رزولوشن HD یا FullHD را با FullHD تا حداکثر 60 فریم در ثانیه فراهم می‌کند. یک گزینه 4K نیز وجود دارد، اما این تنها از 15 فریم در ثانیه پشتیبانی می کند، که ظاهر وحشتناکی به فیلم می دهد. با استفاده از نرم‌افزار وب‌کم Imaging Edge برای Mac یا PC، اتصال تا حد امکان ساده طراحی شده است. اتصال از طریق تلفن هوشمند نیز امکان پذیر است، اگرچه صدا ممکن است با وضوح بالاتر از HD (720) در دسترس نباشد.

عکس های HEIF 10 بیتی

a7 IV توانایی گرفتن تصاویر فشرده 10 بیتی را به دست می آورد، نه فقط JPEG های 8 بیتی ارائه شده در تاریخ. برخلاف کانن که فقط از ضبط HEIF برای تصاویر HDR استفاده می‌کند، سونی به شما امکان می‌دهد تصاویر استاندارد DR را در 10 بیت، با انتخاب نمونه‌برداری فرعی کروما 4:2:2 یا 4:2:0 بگیرید، تا بتوانید از مزایای آن بهره‌مند شوید.

نقطه ضعف این انعطاف پذیری اضافی این است که شما باید قبل از اینکه بتوانید حالت رنگ/گاما هیبریدی لاگ گاما (HLG) را درگیر کنید، به جای اینکه هر دو تنظیمات برای مطابقت با یکدیگر تغییر کنند، باید ضبط HEIF را درگیر کنید. با این حال، ارزش امتحان کردن را دارد: تصاویر گرفته شده در HLG می توانند دامنه دینامیکی دوربین را بسیار بیشتر نشان دهند تا در صورت مشاهده با تلویزیون دارای HDR، نسخه بسیار واقعی تری از تصویر شما ارائه دهند.

چگونه مقایسه می کند

a7 IV با قیمتی که آن را در میان گران‌ترین مدل‌های همتایان خود قرار می‌دهد، به گران‌ترین نسخه از مدل a7 تبدیل شده است. ما آن را در کنار EOS R6 با قیمت مشابه و نیکون Z6 II ارزان‌تر قرار داده‌ایم. Lumix DC-S5 پاناسونیک، که فضایی برای گنجاندن آن نداشتیم، مشخصات ویدیویی تقریباً مشابهی را ارائه می‌کند (ضبط 4K 10 بیتی، از جمله 60p از برش APS-C) اما فوکوس خودکار آن چندان مؤثر نیست. با این حال، مانند نیکون، به طور قابل توجهی ارزان تر است.

ما a7 III را اضافه کرده‌ایم تا نشان دهیم a7 IV نسبت به نسل قبلی خود چه دستاوردهایی دارد، اما a7C کوچکتر و ارزان‌تری نیز وجود دارد که بیشتر مشخصات خود را با a7 III مشترک است. تنها تفاوت عمده این است که a7 C سرعت همگام سازی فلاش کندتر و منظره یاب کوچکتر اما با وضوح بالاتری دارد. a7C دارای سیستم فوکوس خودکار جدیدتر از a7 III است، بنابراین عملکرد و قابلیت استفاده آن کمی بیشتر شبیه دوربین جدید خواهد بود.

این جدول باید روشن کند که a7 IV از مشخصات خوبی برخوردار است، اما نه در حدی که از رقبای ارزان‌تر خود متمایز شود. به این ترتیب، عملکرد واقعی سیستم فوکوس خودکار، درجه شاتر نوردی در فیلم‌های 4K و توانایی آن در حفظ سرعت پخش 10 فریم در ثانیه برای صدها تصویر است که باید آن را متمایز کند.

طراحی

چرخش شانه ای (با قفل تعویض در حالت قفل نشان داده شده است) به طور پیش فرض کامپ نوردهی را کنترل می کند، اما اکنون علامت گذاری نشده است و می توان آن را برای کنترل سایر عملکردها تنظیم کرد.

به نظر می رسد a7 IV بدنه خود را با a7S III به اشتراک بگذارد که مجموعه ای از اصلاحات را نسبت به مدل قبلی a7 ارائه می دهد. دستگیره کمی عمیق تر است، جوی استیک در پشت بهبود یافته است و یک سوکت HDMI با اندازه کامل نوع A در کناره دوربین وجود دارد.

پیشرفت بیشتر نسبت به a7S III، حرکت به یک صفحه کلید قفل‌شده بدون علامت روی شانه دوربین است، به این معنی که اگر به شیوه‌ای عکاسی نکنید که نیاز به جبران نوردهی داشته باشد، می‌توان آن را تغییر داد.

همچنین یک صفحه نمایش عقب کاملاً مفصلی وجود دارد. اینها به مذاق همه خوش آیند نیست، اما اجازه می دهد تا ویدیو، وبلاگ نویسی و عکسبرداری سلفی به گونه ای باشد که صفحه نمایش کج شده این امکان را ندارد.

هر دو اسلات a7 IV کارت‌های SD (تا نوع UHS-II) را می‌پذیرند، و اسلات بالایی نیز دارای یک شکاف داخلی است که کارت‌های CFexpress نوع A را می‌پذیرد. تنها یک حالت ویدیوی آهسته وجود دارد که نیاز به استفاده از کارت‌های CFexpress دارد: همه چیز را می‌توان روی کارت‌های SD V90 نوشت.

a7 IV هنوز هم اسلات کارت دوقلو ارائه می‌کند: هر دو کارت SD UHS-II را می‌پذیرند و کارت بالایی نیز می‌تواند یکی از کارت‌های کوچک CFexpress Type A سونی را بگیرد، که می‌تواند سرعت نوشتن بسیار بالاتری نسبت به سریع‌ترین کارت‌های SD (معمولاً 400 مگابایت بر ثانیه) داشته باشد. حداقل نوشتن پایدار، در مقابل 90 مگابایت بر ثانیه حداقل نوشتن پایدار برای کارت‌های SD V90).

رابط کاربری بهبود یافته

بیش از تغییرات ارگونومیکی، ما خوشحالیم که a7 IV منوهای بهبود یافته و استفاده از صفحه لمسی گسترده را برای اولین بار در a7S III به دست آورده است. منوها اکنون دارای برگه‌های بخش خود در سمت چپ صفحه هستند، به این معنی که شما فقط با یک کلیک یا بیشتر از امکان پرش بین برگه‌ها فاصله دارید. آنها همچنین حساس به لمس هستند، بنابراین ممکن است نیازی به کلیک کردن یا تکان دادن چیزی نداشته باشید.

این طرح‌بندی منوها را سریع‌تر می‌کند، همانطور که سرفصل‌های زیر بخش در هر برگه نیز انجام می‌شود. این ترتیب با دوربین های قبلی سونی متفاوت است، اما روابط اساسی بین تنظیمات یکسان باقی می ماند، بنابراین اگر کاربر فعلی سونی هستید، آشنایی با سیستم جدید زیاد طول نمی کشد.

اتصال مداوم تلفن هوشمند

سونی سال‌هاست که بلوتوث را روی دوربین‌های خود ارائه می‌کند، اما از آن فقط برای انتقال اطلاعات مکان از تلفن‌های هوشمند استفاده می‌کند. a7 IV یک گزینه اتصال ثابت از نوع ارائه شده توسط اکثر رقبای خود اضافه می کند. این بدان معناست که شما فقط باید یک بار دوربین را با گوشی هوشمند خود جفت کنید، پس از آن آنها به طور خودکار یک اتصال کم انرژی بلوتوث را دوباره برقرار می کنند و انتقال تصاویر به تلفن شما را بسیار سریعتر و ساده تر می کنند.

شاتر مکانیکی

a7 IV توانایی بستن شاتر مکانیکی خود را زمانی که دوربین خاموش است به دست می‌آورد و به جلوگیری از تجمع گرد و غبار روی سنسور کمک می‌کند. تیغه های شاتر بسیار سبک وزن هستند، که همچنین به این معنی است که می توانند بسیار شکننده باشند، بنابراین این باید به عنوان پیشگیری از گرد و غبار تلقی شود تا یک اقدام محافظت فیزیکی.

باتری

a7 IV از همان باتری NP-FZ100 مانند a7 III و سایر دوربین های جدیدتر سونی استفاده می کند. این یک دستگاه بسیار سنگین است که، همراه با وضوح نسبتاً متوسط منظره یاب، به a7 IV اجازه می‌دهد تا رتبه عمر باتری CIPA 580 عکس در هر شارژ با استفاده از صفحه‌نمایش عقب و 520 عکس در هر شارژ با استفاده از EVF داشته باشد.

مثل همیشه، این ارقام برای مقایسه دوربین‌ها مفیدتر هستند، نه اینکه دقیقاً چند عکس بگیرید (طبق تجربه ما، گرفتن دو برابر عدد رتبه‌بندی شده با باتری جدید غیرعادی نیست). ما تمایل داریم امتیازی بیش از 500 عکس در هر بار شارژ پیدا کنیم به این معنی که واقعاً نگران عمر باتری در هیچ چیزی جز فشرده ترین ورزش های حرفه ای یا عکس های عروسی نباشیم. همانطور که ممکن است از یک دوربین جدید انتظار داشته باشید، a7 IV را می توان از طریق سوکت USB-C آن شارژ یا تغذیه کرد.

برداشت های اولیه

در هشت سالی که a7 اولیه عرضه شد، چیزهای زیادی تغییر کرده است: سونی اکنون در ارائه یک دوربین مدرن بدون آینه فول فریم تنها نیست. فناوری نیز با فوکوس خودکار، به ویژه از نظر سرعت، پیچیدگی و سادگی، جهش های بزرگی به جلو داشته است، تا جایی که اکنون هیچ کس پیشنهاد نمی کند دوربین های DSLR دست بالا را حفظ کنند.

حرکت سونی به سمت باتری‌های بزرگ‌تر تأثیر زیادی بر قابلیت استفاده دوربین‌هایش داشته است و ارگونومی و رابط کاربری آن با هر بار تکرار به‌طور اساسی بهبود می‌یابد. ویژگی های ویدئویی نیز به طور قابل توجهی گسترش یافته است، به طوری که چهارمین مدل a7 این سری را با رقبای خود بازگردانده است.

Sony FE 35mm F1.8 | F3.5 | 1/160 ثانیه | ISO 100 عکس: ریچارد باتلر

آنچه در این میان به وضوح تغییر کرده است، موقعیت است. a7 اصلی با قیمتی کم سابقه برای دوربین فول فریم در آن زمان عرضه شد: 1700 دلار، فقط بدنه. حتی اگر تورم را در نظر بگیریم، باز هم در پول امروزی یک مو زیر 2000 دلار خواهد بود. قیمت a7 IV نسبت به این افزایش قابل توجهی داشته است، و قابل توجه است که سونی اکنون a7C را برای خریدارانی که از قیمت یا اندازه بیشتر آگاه هستند ارائه می دهد. این ارائه یک مدل جدید نسبتاً به روز، به جای کاهش صرف قیمت در مدل های قدیمی، یک تغییر خوشایند است. ممکن است a7C منوهای بهبودیافته a7 IV را نداشته باشد، اما در مقایسه با جدیدترین دوربین‌ها، مانند Marks I و II، ظاهری نابسامان و بی‌نقص به نظر نمی‌رسد.

صاحبان دو مدل اول a7 و حتی برخی از کاربران سری a7R احتمالاً از پیشرفت این سری در چند سال گذشته متحیر خواهند شد.
این حرکت به a7 IV اجازه می دهد تا به نیازهای علاقه مندان اختصاص یافته تری پاسخ دهد و آن را به رقیبی مستقیم برای EOS R6 بسیار دوست داشتنی Canon تبدیل می کند. با این حال، حداقل روی کاغذ، خیلی فراتر از Canon نمی رود، بنابراین جالب است که ببینیم چگونه آنها در استفاده در دنیای واقعی مقایسه می شوند. البته اگر سونی تصمیم بگیرد a7 III را با قیمت کمتری ادامه دهد، آب به میزان قابل توجهی گل آلودتر می شود. فوکوس خودکار a7 III به‌طور قابل‌توجهی بیش از یک نسل پشت دوربین جدید است، اما به‌گونه‌ای که مدل‌های قدیمی‌تر هنگام ورود Mark III شبیه به یک کار در حال پیشرفت به نظر نمی‌رسند، ساخته نشده است. a7 III هنوز در بسیاری از کارهایی که a7 IV انجام می‌دهد، بسیار خوب عمل می‌کند، که می‌تواند تلاش برای ارتقای بازار سری را تضعیف کند.

به نظر می رسد سونی بسیار مشتاق است بگوید که a7 IV بسیاری از پیشرفت های خود را از پرچمدار a1 به دست آورده است، که ما فکر می کنیم این خطرات دلالت بر ارتباط نزدیک تر از آنچه در واقع وجود دارد دارد. در حالی که این واقعیت ندارد که a7 IV دارای برخی از ویژگی‌هایی است که با a1 ارائه شده است، دوربین جدید دارای سنسور Stacked CMOS نیست که قدرت بی‌سابقه‌ای را در عملکرد a1 ارائه می‌کند. در بسیاری از موارد، بهتر است اشاره کنیم که ویژگی‌های a7 IV با a7S III ویدئو محور مشترک است. هنوز هم چیز بدی نیست که بتوان آن را ادعا کرد، اما شاید انتظارات واقع بینانه تری را از نظر کیفیت ستاره ای که انتظار دارید در مدلی با بازار انبوه تر اعمال شود، ایجاد کنید.

به طور کلی به نظر می رسد a7 IV دوربین بسیار توانمندی باشد: دوربینی با ویدیوی بسیار پیشرفته و فوکوس خودکار پیچیده تر. برای تازه واردان، افزایش قیمت، مجموعه ای از رقبای معتبر و نوار بالای تعیین شده توسط a7 III به این معنی است که اگر بخواهد مانند مدل های قبلی a7 متمایز شود، کار خود را متوقف می کند. با این حال، صاحبان دو مدل اول a7، و حتی برخی از کاربران سری a7R، احتمالاً از پیشرفت این سری در چند سال گذشته شگفت زده خواهند شد.

کیفیت تصویر

صحنه آزمایش ما برای شبیه سازی انواع بافت ها، رنگ ها و انواع جزئیات طراحی شده است که در دنیای واقعی با آنها مواجه خواهید شد. همچنین دارای دو حالت روشنایی برای مشاهده تأثیر شرایط نوری مختلف است.
اولین چیزی که باید آشکار باشد این است که سنسور 33 مگاپیکسلی a7 IV می تواند جزئیات زیادی را ثبت کند و همانطور که در نمونه های واقعی خود دیدیم، رنگ JPEG مستقیماً با بهترین همتایان خود قابل مقایسه است. تعداد پیکسل بالاتر، همراه با وضوح JPEG سونی، جزئیات بیشتری را نسبت به رقبای خود نشان می دهد. Moiré ظاهری دارد، اما بسیار زیاد نیست، که نشان می‌دهد یک فیلتر ضد آلیاسینگ وجود دارد، اما شاید فیلتر مخصوصاً تهاجمی نباشد.

همانطور که انتظار داریم، اگر تصاویر را با وضوح کامل پیکسل مشاهده کنید، پیکسل های کوچکتر به معنای نویز بیشتری هستند، اما اگر به تصاویر با اندازه یکسان نگاه کنید، این تفاوت کاملاً از بین می رود. با این حال، ISO بالاتر را فشار دهید و سطوح نویز شروع به افزایش می‌کنند، البته فراتر از سطوح رقبای فوری.

Tamron 28-75mm F2.8 G2 VXD @ 75mm | ISO 1000 | 1/160 | F8.0 پردازش شده در Adobe Camera Raw عکس: ریچارد باتلر

این نویز اضافی را نمی‌توان صرفاً به خاطر تعداد پیکسل‌ها مقصر دانست، زیرا نسبت به برخی از همتایان با وضوح بالاتر، دارای نویز است. به طور کلی این یک عملکرد خوب، اما نه پیشگامانه است، با ثبت جزئیات که به نظر می رسد پوشش قوی a7 IV باشد.

تصاویر HDR واقعی

a7 IV به جمع دوربین‌هایی می‌پیوندد که می‌توانند برای نمایشگرهای HDR عکس بگیرند، طیف وسیع‌تری از صداها را ثبت کنند و آن‌ها را به گونه‌ای نمایش دهند که طبیعی‌تر به نظر برسد. این دوربین از توانایی خود برای عکسبرداری از فایل های HEIF 10 بیتی برای گرفتن تصاویر HDR با استفاده از استاندارد Hybrid Log Gamma استفاده می کند. در حال حاضر، باید دوربین را از طریق HDMI به تلویزیون HDR متصل کنید تا نتایج را به درستی ببینید.

توجه داشته باشید که باید ضبط خام را خاموش کنید، سپس فایل‌های HEIF را انتخاب کنید، سپس اگر می‌خواهید این کار انجام شود، حالت «HLG Still Image» را فعال کنید. صرفاً عکسبرداری از فایل های HEIF و استفاده از نمایه تصویر HLG کار نخواهد کرد. متأسفانه نمی‌توانید از Raw و HEIF عکس بگیرید، و هیچ گزینه تبدیل Raw درون دوربینی برای تولید HLG HEIF از هر Raw که عکس گرفته‌اید وجود ندارد.

فوکوس خودکار

فوکوس خودکار سوژه‌ای بسیار وسیع است، سوژه‌های مختلف به حالت‌های مختلف نیاز دارند و عکاسان مختلف رویکردهای متفاوتی را ترجیح می‌دهند، که ارزیابی جامع و قطعی از عملکرد آن تقریباً غیرممکن است. ما از دوربین در موقعیت‌های مختلف و با لنزهای مختلف استفاده کرده‌ایم، اما نمی‌توانیم تمام جنبه‌های عملکرد دوربین را پوشش دهیم.

عکاسی اجتماعی و روزمره

مانند تعداد فزاینده‌ای از دوربین‌های اخیر، a7 IV دارای یک سیستم فوکوس خودکار است که از یادگیری ماشینی برای آموزش نحوه تشخیص انواع خاصی از سوژه‌ها و بهینه‌سازی نقطه فوکوس انتخاب شده برای این سوژه‌ها استفاده می‌کند. این سیستم تشخیص سوژه را در سیستم AF اصلی خود قرار می دهد و در صورت نیاز بین ردیابی آگاهانه از موضوع و ردیابی عمومی (مبتنی بر عدم شناسایی) جابجا می شود.

a7 IV فوکوس کردن چهره سوژه انتخابی شما را بسیار آسان می کند. اما ما متوجه شدیم که بسیاری از تصاویری که می گیرد به صورت کسری در جلو فوکوس شده اند. این چیزی است که فقط در صورت استفاده از دیافراگم بسیار باز و بررسی دقیق نتایج قابل توجه است، اما به اندازه دوربین های نسل قبلی سونی دقیق نیست. Sony 24-105mm F4 @ 105mm | ISO 400 | 1/250 | F4 عکس: ریچارد باتلر

اگر فردی را به این روش انتخاب کرده باشید، دوربین با قاطعیت آن شخص را ردیابی می کند، حتی اگر آن شخص به دور نگاه نکند. حتی زمانی که فرد دیگری را نزدیک‌تر به دوربین و نزدیک‌تر به وسط قاب قرار دادیم، همچنان سوژه ما را ردیابی می‌کرد، حتی زمانی که آنها کاملاً به دور نگاه می‌کردند و دوربین دیگر نمی‌توانست صورت یا چشم آنها را ببیند.

ردیابی سوژه عمومی نیز نسبت به نسل های قبلی «چسبنده» و قابل اعتمادتر به نظر می رسد (سیستم AF اکنون از اطلاعات بیشتری در مورد رنگ، شکل و فاصله برای شناسایی سوژه ای که انتخاب کرده اید استفاده می کند). و حتی با فعال بودن تنظیمات منوی «اولویت چهره/چشم در فوکوس خودکار»، دوربین تاکید زیادی بر چهره‌ها نمی‌کند: می‌توانید نقطه فوکوس را کاملاً نزدیک یک چهره شناسایی شده انتخاب کنید بدون اینکه دوربین فرض کند می‌خواهید فوکوس کنید. روی آن، به جای شی ای که انتخاب کرده اید.

با این حال، متوجه شدیم که a7 IV می‌تواند در هنگام استفاده از تشخیص چهره/چشم به فوکوس بسیار کمی در جلو تمایل داشته باشد و مژه‌ها را کاملاً در فوکوس قرار دهد، اما مردمک کمی نرم شود. این مشکلی برای عکاسی اجتماعی روزمره نیست، اما اگر می‌خواهید پرتره‌هایی با عمق میدان کم عکاسی کنید، به نظر نمی‌رسد که a7 IV به اندازه نسل قبلی سونی دقیق نباشد. دوربین ها

این به این معنی است که در حالت فوکوس خودکار با منطقه وسیع (جایی که دوربین سوژه را انتخاب می‌کند)، هر چهره‌ای را که می‌تواند در کادر ببیند در اولویت قرار می‌دهد. اما همچنین به این معنی است که اگر یکی از حالت‌های AF “ردیابی” را انتخاب کنید یا روی صفحه عقب ضربه بزنید، می‌توانید انتخاب کنید که کدام شخص در صحنه را می‌خواهید روی آن فوکوس کنید.

خلاصه فوکوس خودکار

بر اساس تجربیات ما، سیستم فوکوس خودکار سونی بسیار قدرتمند است و استفاده از آن بسیار آسان است، و دلیل کمی برای پرش بین بسیاری از حالت‌های منطقه فوکوس خودکار (به صراحت مطلق) ارائه می‌کند. ما دریافتیم که قرار دادن دوربین در AF-C با یک نقطه فوکوس خودکار انعطاف‌پذیر (ردیابی) با اندازه متوسط ​​و روشن بودن اولویت چهره/چشم در همه شرایط به جز سخت‌ترین شرایط بسیار خوب عمل می‌کند.

ویدئو

با افزودن فیلمبرداری 4K تا 60p و ویدئوهای 10 بیتی که انعطاف پذیری بیشتری به فیلم Log می دهد (و امکان ضبط کامل HLG را برای تلویزیون های HDR فراهم می کند)، a7 IV دوربین فیلمبرداری بسیار قوی تری نسبت به نسخه های قبلی خود است.

افزودن فیلمبرداری 60p گام دیگری به جلو برای فیلمبردارانی است که می خواهند با دقت بیشتری بتوانند حرکت سریع را ضبط کنند یا برخی فیلم های اسلوموشن با وضوح بالا را در یک پروژه 24، 25 یا 30p ارائه دهند. حالت 60p فقط از ناحیه Super35/APS-C حسگر در دسترس است. کمی بیش از حد نمونه گیری در حال انجام است (این یک تکه 4.6K از سنسور است) اما قرار نیست به اندازه فیلم تمام عریض گرفته شده از ضبط 7K دقیق باشد. برش APS-C، همراه با سرعت شاتر سریع‌تری که احتمالاً برای فیلم‌برداری 60p استفاده می‌کنید (مگر اینکه بتوانید دیافراگم خود را برای جبران باز کنید) جریمه‌ای برای خروجی 4K/60p ایجاد می‌کند که ارزش آن را دارد.
حالت جبران تنفسی a7 IV برای عکاسی با لنزهای پیشرفته سونی مفید است، به این معنی که میدان دید شما با فوکوس لنز تغییر نخواهد کرد. حتی هنگام انجام اصلاحات شدید در مواردی مانند F1.2 50 میلی متری، تأثیر برش و تغییر مقیاس فیلم مشخص نیست.

احتمالاً نمای «نقشه فوکوس» برای افراد بیشتر مفید است، که تصوری ساده و با کد رنگی از میزان عمق میدان دیافراگم انتخابی فعلی شما می دهد. با توجه به این انتخاب، ما ترجیح می‌دهیم شکل موج یا نمایشگرهای رنگی کاذب را اضافه کنیم تا بهینه‌سازی نوردهی را آسان‌تر کنیم (مخصوصاً هنگام فیلم‌برداری از Log)، اما مطمئناً این یک مکمل مفید است.

تثبیت ویدئو

a7 IV دو سطح تثبیت را ارائه می دهد: استاندارد و فعال. استاندارد از تثبیت کننده درون بدنه دوربین استفاده می کند (یا به لنز تثبیت شده اجازه می دهد تا برخی از انواع تصحیح را انجام دهد)، در حالی که Active سطحی از تصحیح دیجیتال را نیز اضافه می کند.

حالت استاندارد کمک می‌کند تا برخی از حرکت‌های دست را صاف کنید، اگر می‌خواهید یک عکس قفل شده را تقلید کنید (عکس سه‌پایه بدون حرکت)، در حالی که Active چیزی نزدیک‌تر به یک عکس ثابت می‌دهد.

با این حال، با وجود نام، حالت فعال به خصوص اگر بخواهید در حین ضبط دوربین حرکت کنید، خوب عمل نمی کند. a7 IV خوانش حسگر ژیروسکوپی خود را در کنار فیلم ضبط می‌کند و به شما امکان می‌دهد با استفاده از نرم‌افزار Catalyst سونی تصحیح پس از عکس را اعمال کنید، به شما امکان می‌دهد در ازای برداشت بیشتر، تثبیت‌کننده بیشتری اعمال کنید، اما ما دریافتیم که این کار بسیار زمان‌بر است. فرآیندی که احتمالاً فقط در موارد افراطی از آن استفاده می کنیم.

خلاصه ویدیو

قابلیت های ویدیویی a7 IV آن را به رقابت با قابلیت های ارائه شده توسط شرکت هایی مانند پاناسونیک و کانن بازمی گرداند و فوکوس خودکار آن استفاده از آن را آسان تر می کند. ما متوجه شدیم که تثبیت کننده تصویر آن در صاف کردن حرکات عمدی دوربین موثر نیست، اما به طور کلی یک دوربین فیلمبرداری بسیار خوب است.

نتیجه

Sony a7 IV گران‌ترین مدل سری خود تاکنون است، اما در عین حال توانمندترین است.

کیفیت تصویر a7 IV بسیار خوب است، با سطوح عالی از جزئیات، محدوده دینامیکی گسترده و رنگ جذاب JPEG. با این حال، نسبت به نسل قبلی یا رقبای خود به طور قابل توجهی بهبود نیافته است: جزئیات بیشتری را در موقعیت های ISO پایین دریافت خواهید کرد، اما به نظر می رسد این افزایش اندک با کاهش جزئی در محدوده دینامیکی و عملکرد نویز ISO بالا همراه است. حاشیه ها بسیار اندک هستند، اما به سختی می توان سود خالص را برای تراشه جدید مشاهده کرد.

فوکوس خودکار قدرتمند است و استفاده از آن می تواند بسیار ساده باشد. برای اکثر سوژه ها، فقط می توانید یک نقطه فوکوس خودکار را به سمت سوژه خود بگیرید (یا به دوربین اجازه دهید یکی را انتخاب کند)، و مطمئن باشید که دوربین آن را ردیابی می کند و فوکوس را در مکان مناسب قرار می دهد. ما این احساس را داریم که در مورد فوکوس روی چشم ها به اندازه مدل های نسل قبلی دقیق نیست، اما استفاده از آن بسیار سریع تر و آسان تر است.

a7 IV قادر به کیفیت تصویر عالی است و اتصال بلوتوث ثابت آن انتقال تصاویر را از دوربین به گوشی هوشمند در صورت دور بودن از رایانه آسان می کند. Tamron 28-75mm F2.8 G2 VXD @ 28mm | ISO 1000 | 1/30 | F8.0 عکس: ریچارد باتلر

ویدیو نیز به همین ترتیب چشمگیر است، با مجموعه ای از ابزارها برای پشتیبانی از فیلم برداری با کیفیت بالا. در حالی که ویژگی‌های استاندارد صنعت ویدیو مانند شکل موج وجود ندارد، a7 IV با گسترش قابلیت‌های فوکوس خودکار چشمگیر خود به حالت فیلمبرداری، عکاسی انفرادی را آسان‌تر می‌کند. فقط تثبیت‌کننده کمی تند و سریع در مقابل دوربینی بسیار قدرتمند است.

با این حال، سفارشی سازی و قدرت گسترده a7 IV به قیمت پیچیدگی تمام می شود. هنگامی که دوربین را کاوش کردید و آن را به شکلی که می‌خواهید پیکربندی کردید، می‌توانید بسیاری از مواردی که در منوها پنهان شده را نادیده بگیرید و فقط خارج شوید و عکس بگیرید. اما توانایی تعریف تقریباً هر رفتاری می تواند بسیار زیاد باشد. حتی به‌عنوان یک عکاس علاقه‌مند با تجربه، از سادگی سیستم فوکوس خودکار بسیار بیشتر از سطح سفارشی‌سازی گسترده (بیش از حد؟) که دوربین ارائه می‌دهد قدردانی می‌کردم.

در طی هشت سال، سری a7 از یک دوربین فول فریم ارزان قیمت با لبه‌های خشن و فوکوس خودکار که همتایان DSLR خود را عقب انداخته بود، به تولید یکی از همه‌کاره‌ترین دوربین‌هایی که تا کنون استفاده کرده‌ایم تبدیل شده است. تعداد کمی از فعالیت‌های عکس‌برداری یا ویدیویی وجود دارد که a7 IV نمی‌تواند به راحتی به آنها دست بزند. رقابت در این فضا شدید است، نیکون و پاناسونیک دوربین‌های بسیار توانمند و ارزان‌تری می‌سازند، و EOS R6 کانن از بسیاری جهات با سونی پا به پا می‌شود. با این حال، به اندازه کافی عمیق کنکاش کنید و راه هایی که سونی در آنها برجسته می شود شروع به افزایش می کند.