ما زمان زیادی را برای عکاس می گذرانیم تا بتوانیم تصاویر خود را در فوکوس قرار دهیم. وقتی یک تصویر تار می شود، دکمه حذف را آنقدر سریع می زنیم که به سختی به ترکیب بندی نگاه می کنیم. اما لازم نیست همه تصاویر از جلو به عقب واضح باشند. گاهی اوقات، اگر برخی از قسمت های آن به آرامی از فوکوس خارج شده باشند، یک تصویر زیباتر می شود. اگر فوکوس “کم عمق” باشد، یک تصویر می تواند تاثیر بگذارد. در این مقاله، اسرار عمق میدان کم (DoF) را به شما معرفی می کنم. من به شما کمک می‌کنم به ظاهر خود برسید و به شما ایده می‌دهم که چه زمانی از آن در عکاسی خود استفاده کنید.
گلهای وحشی در مزرعه با استفاده از عمق میدان کم. تنظیمات: 333mm, 1/[email protected]. ISO160. عکس از جن میشا
عمق میدان کم چیست؟
در عکاسی، عمق میدان نشان می دهد که چه مقدار از تصویر در فوکوس است. عمق میدان عمیق (همچنین “عریض” یا “بزرگ” نامیده می شود) به این معنی است که بیشتر تصویر در فوکوس است. این اغلب هدف عکاسی منظره است. عمق میدان کم (که “کوچک” یا “باریک” نیز نامیده می شود) به این معنی است که فقط بخشی از تصویر در فوکوس است. پس زمینه و گاهی پیش زمینه تار می شود. عمق میدان کم در عکاسی پرتره، طبیعت و سفر کار می کند. قسمت خارج از فوکوس ممکن است فقط کمی تار باشد یا کاملاً فاقد جزئیات باشد.
پرتره با پس‌زمینه لابی هتل تار شده است. تنظیمات: 50 میلی متر، 1/[email protected]، ISO100. عکس از جن میشا
چگونه می توان عمق میدان کم به دست آورد؟
فیزیک نوری زیادی پشت یک عمق میدان کم وجود دارد. اما در این مقاله، من قصد دارم بحث را عملی نگه دارم. به طور کلی، هنگام استفاده از دیافراگم باز، عمق میدان شما کم خواهد بود. این به این معنی است که f-stop خود را روی یک عدد کوچک تنظیم کنید. در برخی از لنزها، بازترین دیافراگم f1.4 است. در برخی دیگر، بازترین تنظیم دیافراگم f5.6 است. استفاده از حالت اولویت دیافراگم ممکن است ایده خوبی باشد تا زمانی که برای عمق میدان کم تلاش می کنید.
اندازه دیافراگم تنها چیزی نیست که بر عمق میدان تأثیر می گذارد. فاصله کانونی نیز مهم است. لنزهایی با فاصله کانونی بیشتر معمولاً عمق میدان کمتری خواهند داشت. اندازه سنسور دوربین شما نیز تفاوت ایجاد می کند. دوربین هایی با سنسورهای بزرگتر (فول فریم) عمق میدان کمتری نسبت به سنسورهای برش ایجاد می کنند. اما ایجاد یک عمق میدان باریک همه چیز مربوط به تجهیزات نیست، بلکه به موقعیت نسبی نیز مربوط می شود.
بسته به اینکه چقدر به سوژه خود نزدیک هستید و چقدر سوژه از پس زمینه فاصله دارد، عمق میدان تغییر می کند. اگر عمق میدان کم ندارید، نزدیک‌تر شوید. اگر جواب نداد، سعی کنید سوژه خود را بیشتر از آنچه در پشت است حرکت دهید. باید یه مقدار فاصله باشد.
توجه کنید که چگونه پارچه با فاصله از نقطه کانونی تارتر می شود. تنظیمات: 126mm, 1/800@f11. ISO400. عکس از جن میشا
نحوه استفاده از عمق میدان کم
اجازه دهید به نحوه استفاده از عمق میدان کم برای جذاب کردن عکاسی خود بپردازم. در اینجا مهمترین دلایل استفاده از عمق میدان کم آورده شده است.
برای ساده کردن پس زمینه
یکی از دلایل اصلی استفاده از عمق میدان کم، ساده کردن یک صحنه شلوغ است. عکاسان پرتره و طبیعت از این برای ایجاد یک پس زمینه تمیز استفاده می کنند.
این پرتره در مقابل یک فروشگاه شلوغ گرفته شده است. عمق میدان کم، پس‌زمینه بی‌نظیر را پنهان می‌کند. تنظیمات: 50 میلی متر، 1/[email protected]. ISO100. عکس از جن میشا
در عکاسی سفر و عکاسی خبری، سوژه ها اغلب در زمینه عکس می گیرند. ما می خواهیم بدانیم فرد در کجاست یا عمل در کجا انجام می شود. اما ما می خواهیم زمینه فرعی باشد. تار شدن محیط به بیننده اجازه می دهد تا بدون منحرف شدن از داستان اصلی، زمینه را ببیند.
ونیز به عنوان پس زمینه این گوندولیره. تنظیمات: 240 میلی متر، 1/[email protected]. ISO640. عکس از جن میشا
دیافراگم های مختلف باعث تاری بیشتر یا کمتر می شود. به طور کلی، عکاسی کاملا باز در f2.8 یا f1.4 بیشترین تاری را ایجاد می کند. اگر تاری بیش از حد وجود دارد یا می خواهید جزئیات بیشتری داشته باشید، دیافراگم کوچکی مانند f5.6 یا f8.0 را انتخاب کنید. عمق میدان کم باعث جدایی می شود و به سوژه شما اجازه می دهد از پس زمینه خارج شود.
برای هدایت چشم
یک بیننده به طور طبیعی ابتدا به متمرکزترین قسمت تصویر شما نگاه می کند. با دانستن این موضوع، می توانید چشم بیننده خود را دقیقاً به جایی که می خواهید هدایت کنید.
در یک صحنه شلوغ، می توانید یک نقطه فوکوس را انتخاب کنید. یک شخص یا یک شی تبدیل به سوژه می شود. تمرکز انتخابی زمانی مهم است که نقاط مورد علاقه زیادی داشته باشید.
همچنین، می توانید بر بخشی از یک صحنه یا یک ویژگی تأکید کنید. به عنوان مثال، چشم ها مهمترین بخش یک پرتره هستند. قرار دادن چشم ها به نقطه کانونی و اجازه دادن به تار شدن تصویر باعث می شود که چشم ها در کانون توجه قرار گیرند.
عمق میدان کم به شما این اطمینان را می دهد که ابتدا به صورت این مرد هندی نگاه کنید. تنظیمات: 89 میلی متر، 1/[email protected]. ISO500. عکس از جن میشا
ما همچنین می توانیم روابط بین سوژه ها را در یک تصویر برجسته کنیم. هنگام استفاده از یک DoF کم عمق، همه چیز در یک صفحه مورد توجه قرار می گیرد. مهم نیست که سوژه ها چقدر از هم به صورت افقی فاصله دارند. می توانید هوشمندانه از این برای تأکید بر یک رابطه استفاده کنید. دو سوژه در یک صفحه از یک صحنه تار خارج می شوند. با بسیاری از سوژه ها در تصویر، عمق میدان کم به شما امکان می دهد سوژه ها را اولویت بندی کنید.
چشم و ساعت در کانون توجه قرار دارند. تنظیمات: 50 میلی متر، 1/[email protected]. ISO100. عکس از جن میشا
چشم دور
طرف دیگر برای هدایت چشم به سمت یک نقطه کانونی، چشم را از خود دور می کند. تاری می‌تواند بر یک نقص یا هر چیزی که می‌تواند تمرکز را از سوژه اصلی شما منحرف کند، تأکید کند. خواه شکاف دیوار باشد یا شلوغی. یکی از کاربردهای کمتر شناخته شده از عمق میدان کم، حذف موانع بصری از تصویر شماست. موانع بصری مانند نرده، بین ما و سوژه عکاسی ما قرار می گیرند.
این پرنده پشت حصارهای مشبک در باغ وحش است. عمق میدان کم باعث ناپدید شدن حصار می شود. تنظیمات: 251mm, 1/[email protected]. ISO1600. عکس از جن میشا
این همان اصل ساده‌سازی یک صحنه شلوغ است، اما به پیش‌زمینه مربوط می‌شود. اگر از پیش زمینه شلوغ عکاسی می کنید، دیافراگم های باز موثر هستند. یک DoF باریک آن را به یک تاری ملایم تبدیل می کند. حتی می توانید از عمق میدان کم برای پنهان کردن هویت یک فرد استفاده کنید. سایر عناصر صحنه می توانند در فوکوس باشند، اما چهره فرد تار می شود.
این یک سازش برای والدینی است که نمی خواهند چهره فرزندان خود را در رسانه های اجتماعی نشان دهند. هنوز هم می توان یک صحنه خانوادگی را به اشتراک گذاشت.
برای ایجاد افکت
استفاده از عمق میدان کم صحنه را ملایم می کند و حال و هوای ایجاد می کند. اینکه کدام حالت به سوژه شما و نحوه استفاده از تاری بستگی دارد. لبه های نرم می توانند ظاهری رمانتیک یا نوستالژیک ایجاد کنند. یا با پنهان کردن جزئیات، اثر می تواند مرموز باشد.
حذف جزئیات صحنه ای امپرسیونیستی ایجاد می کند. جزئیات بیشتری را حذف کنید و می توانید یک تصویر انتزاعی ایجاد کنید. ممکن است فقط یک لبه یا بخشی از یک شی را ببینیم. آنچه از موضوع باقی می ماند به صورت انتزاعی تار می شود. ایجاد افکت شامل شکل دادن به بوکه است. بوکه شکل نور خارج از فوکوس است. شکل معمولا گرد است زیرا شکل دیافراگم شما همین است. اما می توانید با قرار دادن فیلتر بوکه در جلوی لنز خود آن را تغییر دهید.
لایه و قاب
محو کردن پیش‌زمینه و پس‌زمینه، یک قاب در اطراف سوژه ایجاد می‌کند. حتی محیط های معمولی نیز می توانند با کمی تاری خوب باشند. عمق میدان کم ابعاد می‌افزاید، اما لایه‌ها را نیز جدا می‌کند. این هنگام ایجاد تصاویر دو بعدی از دنیای سه بعدی مهم است. لایه‌هایی که چشم ما تشخیص می‌دهد همیشه در صحنه مشاهده نمی‌شود.
عمق میدان کم فریم را اضافه می کند. تنظیمات: 50 میلی متر، 1/[email protected]. ISO100. عکس از جن میشا
نکاتی برای ایجاد عمق میدان کم
یادگیری کنترل عمق میدان در عکاسی من کمی تمرین داشت. اگر به نتایج مورد نظرتان نمی رسید، چند نکته در اینجا وجود دارد:
- لنز دیگری را امتحان کنید – لنزها از نظر میزان عمق میدان کم تفاوت دارند. فاصله کانونی و دیافراگم بر عمق میدان تأثیر می گذارد، اما به نظر می رسد برخی از لنزها تاری بهتری ایجاد می کنند.
- نزدیک تر شوید – تغییر رابطه خود با سوژه می تواند تفاوت بزرگی در عمق میدان ایجاد کند.
- سوژه را از پس‌زمینه دور کنید – اگر در تصاویرتان عمق میدان کم نیست، مطمئن شوید که عمق میدان شما واقعاً وجود دارد. بین سوژه و پس زمینه فاصله ایجاد کنید. ایجاد عمق میدان همه چیز در مورد روابط عمق است.
- از ماشین‌حساب عمق میدان استفاده کنید – ماشین‌حساب‌های عمق میدان فاصله هایپرفوکال را محاسبه می‌کنند. من قصد ندارم در این مقاله به ریاضیات همه چیز بپردازم. به سادگی، ماشین‌حساب‌های DoF مشخص می‌کنند که چه مقدار از یک صحنه در فوکوس قرار می‌گیرد. به خصوص مهم این است که چه مقدار در جلو و پشت سوژه شما فوکوس خواهد داشت. معمولاً حدود 1/3 صحنه جلوی سوژه شما در فوکوس و 2/3 صحنه پشت در فوکوس قرار می گیرد. می توانید ماشین حساب های DoF را در برنامه هایی مانند PhotoPils پیدا کنید یا آن را به صورت آنلاین محاسبه کنید.
- سرعت شاتر را افزایش دهید – دیافراگم بزرگ مورد نیاز برای ایجاد عمق میدان کوچک، نور زیادی را به داخل می‌دهد. سعی کنید سرعت شاتر را افزایش دهید یا از فیلتر چگالی خنثی استفاده کنید.
ماکرو عکاسی از قاشق. تنظیمات: 90mm, 2.5sec.@f18. ISO400. عکس از جن میشا
نتیجه
تصویری با عمق میدان کم تا حدی خارج از فوکوس به نظر می رسد. سوژه در فوکوس خواهد بود، اما پس زمینه و شاید پیش زمینه تار خواهد شد. چقدر تاری به عکاس بستگی دارد. عکاسی با عمق میدان کم به شما این امکان را می دهد که کنترل کنید چه چیزی در فوکوس است و بیننده شما به کجا نگاه می کند. فوکوس نرم در بسیاری از تصاویر دلپذیر است و صحنه را ساده می کند.