یکی از اصطلاحات اساسی که باید در عکاسی از آن آگاه باشید عبارت F-stop است که به آن «F-number» نیز می گویند.
درک نحوه عملکرد آن کلید دستیابی به نوردهی صحیح برای تصاویر زیبا است.
نگران نباشید؛ مقاله ما تمام مهارت ها و مواردی که به f-stop مربوط می‌باشد را در اختیار شما قرار می دهد. فقط باید آن را به طور عملی در عكس هايتان به اجرا در آوريد.
f-stop چیست و چگونه در دوربین کار میکند
قبل از اينکه وارد این قضیه بشیم، ضروريه که بدونیم دریچه دیافراگم دوربین چگونه کار ميکنه. به طورخلاصه، همگى ما تیغه های دیافراگم را به عنوان دریچه دیافراگم در لنز ها و دوربين ها مى شناسيم و میدانید که درست مانند مردمک چشم انسان کار می کنند. در نور کم، مردمک بزرگ تر است، اجازه می دهد تا آنجا که ممکن است نور به داخل وارد شود. همین قضیه برای ديافراگم دوربين شما نیز شامل می شود.
اما چرا اینقدر مهم است؟ زیرا مقیاس F-stop چیزی است که به شما در اندازه گیری و درک اندازه دیافراگم کمک می کند.
در دوربین شما f/یا f را مشاهده می کنید و در كنار اين دو عددی وجود دارد و دوربين آن را نشان می دهد ، در اصل اين مقدار عرض دیافراگم را نشان می دهد. هرچه عدد کمتر باشد ، دیافراگم گسترده تر است. و در واقع می توانید این تنظیمات را در اولویت دیافراگم و حالت های دستی كه در دوربین خود وجود دارد را تنظیم کنید.
ممکن است گیج کننده به نظر برسد: چرا یک عدد کم برای حداکثر دیافراگم؟ پاسخ ساده است ، اما ابتدا باید مقیاس f-stop را به شرح زیر بدانید:
- f/1.4 ، f/2 ، f/2.8 ، f/4 ، f/5.6 ، f/8 ، f/11 ، f/16 ، f/22
در این مرحله ، همه چیز کمی پیچیده و تا حدودی ریاضی حالت می شود.
معنی F در F-Stop چیست؟
f نشان دهنده فاصله کانونی است. عدد زیر آن کسری از فاصله کانونی مى باشد. بنابراین برای محاسبه اندازه دیافراگم در یک f-stop خاص باید فاصله کانونی را بر کسر تقسیم کنید. به عنوان مثال ، اگر با لنز 200 میلی متری با f/4 عکاسی می کنید ، قطر دیافراگم 50 میلی متر است.
در اینجا چند مثال تنظیمات f-stop آورده شده است:
- یک لنز 50 میلی متری با دیافراگم f/2 = یک لنز با عرض 25 میلی متر (50 میلی متر/2) باز می شود.
- یک لنز 50 میلی متری ، با دیافراگم f/8 = یک لنز با عرض 6.25 میلی متر (50 میلی متر/8) باز می شود.
مقیاس دیافراگم به این شکل است
اندازه دیافراگم
F-stop چگونه بر تصویر شما تأثیر می گذارد
مهمترین چیزی که باید در مورد این اعداد f-stop بدانید این است که هرگاه ديافراگم از عددى به عدد دیگر تغيير كند ، در اصل به نصف اندازه آن کاهش می یابد.
اگر از f/2 به f/2.8 تغییر می کنید ، میزان نوردهی را نصف می کنید. با این کار ، ناحیه باز دیافراگم را در لنز نصف می کنید. در اصل ، شما 50 درصد نور کمتری را از طریق لنز (1 f-stop) اجازه ورود می دهید. این به این دلیل است که اعداد f-stop از همان معادله ای استفاده می شود که برای اندازه گیری دیافراگم از فاصله کانونی لنز دوربين استفاده می شود.
فرض کنید در حال غروب آفتاب از پرتره های شخصی در ساحل عکاسی می کنید. با غروب آفتاب ، نور کمتری خواهید داشت که باید به نحوی آن را جبران کنید. یکی از راه حل های ممکن این است که دیافراگم خود را باز کرده و نور بیشتری را از طریق لنز به سنسور دوربین وارد کنید. تغيير یک stop-f باعث می شود تصویر شما روشن تر شود ، همچنین قابل بيان است كه شما با انجام اين كار باعث تغییر در عمق میدان می شويد.
اگر با دیافراگم وسیع تری مانند f/2.8 عکاسی می کنید ، متوجه می شوید که منطقه فوکوس بسیار کوچکتر از زمانی است که از f-stop بزرگتر استفاده می کنید ، به عنوان مثال ، f/5.6 یا f/8. بنابراین می توان اینگونه بیان کرد: هرچه دیافراگم وسیع تر باشد ، عمق میدان کمتر است.
شما می توانید با تنظیم f-stop های خود برای عمق میدان متفاوت بسیار خلاق باشید ، اما همچنین باید از نحوه انجام صحیح آن آگاه باشید.
دیافراگم بزرگ و گسترده می تواند به راحتی تصویر شما را در مناطق نامطلوب تار کند. به خصوص در پرتره هایی که از f-stop بسیار کوچک مانند f/1.8 استفاده کنید ، دقيقا مانند عكسى كه در زير اين مطلب امده است بینی سوژه شما ممکن است بيرون از فوكوس باشد در حالی که چشم سوژه خيلى واضح و فوکوس شده باشد. بنابراین ، در این مورد ، منطقه تمرکز می تواند کمتر از 10 میلی متر باشد ، که عمق میدان بسیار کم است.
دیافراگم های باریک تر (f/8 ، f/11 ، f/16 ، f/22) بیشتر برای عکاسی از منظره استفاده می شوند ، زیرا باعث تمرکز بیشتر می شوند و بیشتر محیط را واضح نگه می دارند. با این حال ، همانطور که قبلاً توضیح داده شد ، این توقف های f به اندازه وسایل وسیع تر نور را وارد نمی کند ، بنابراین عکس شما می تواند بدون نوردهی بیرون بیاید.
همه لنزها محدودیتی برای باز شدن دهانه دیافراگم خود دارند ، اینها معمولاً f-stop های زیر هستند: f/1.4 ، f/1.8 ، f/2.8 ، f/3.5 f/4 f/5.6.
در برخی موارد ، فاصله کانونی لنز شما می تواند روی کوچکترین f-stop مورد استفاده شما تأثیر بگذارد. برخی از لنزهای بزرگنمایی دارای دیافراگم متغیر نیستند و کمترین f-stop که می توانید استفاده کنید بستگی به فاصله کانونی دارد که از لنز خود استفاده می کنید. در اینجا یک مثال براى فهميدن بهتر ارائه شده است:
یک لنز دیافراگم متغیر 70-200 میلی متر می تواند کمترین دیافراگم را در 70 میلی متر ایجاد کند. هنگامی که روی 200 میلی متر بزرگنمایی می کنید ، دیافراگم شما به طور خودکار روی f/5.6 یا چیزی شبیه به این تنظیم می شود. این لنزها معمولاً ارزانتر از لنزهای زوم دیافراگم ثابت یا لنزهای اصلی هستند. لنز اصلی زمانی است که فاصله کانونی قابل تنظیم نباشد. بسیاری از عکاسان حرفه ای تمایل دارند از لنزهای اصلی استفاده کنند زیرا معمولاً می توانند دریچه دیافراگم وسیع تری ایجاد کنند.
وقتی از وسیع ترین دیافراگم لنز خود استفاده می کنید ، اما هنوز آنقدرها که نیاز دارید نور وجود ندارد چه اتفاقی می افتد؟ تصویر شما کم نوردهی می شود و شما دو گزینه برای تصحیح آن دارید. یا می توانید منبع نور اضافی دریافت کنید ، یا می توانید تنظیمات دیگری را به غیر از دیافراگم در دوربین خود تنظیم کنید.
درک مثلث نوردهی
نوردهی از سه تنظیم تشکیل شده است که مثلث نوردهی را تشکیل می دهند. این موارد سرعت شاتر ، ISO و تنظیمات دیافراگم هستند.
با پیشرفت كردن در مهارت های عکاسی ، بیشتر در حالت دستی عکاسی را شروع خواهید کرد و كم و بيش استفاده از حالت خودكار را كنار ميگذاريد. با اين كار کنترل بیشتری بر نحوه نمایش صحنه توسط دوربین خواهید داشت. با دانستن اینکه توقف های نوردهی می توانند برای سرعت شاتر چه کاری انجام دهند ، ISO و دیافراگم بر نحوه تغییر هریک تأثیر می گذارد.
مثلث نوردهی
سرعت شاتر و توقف ISO
جدا از مقیاس دیافراگم f-stop ، ما همچنین می توانیم ISO و سرعت شاتر را در stop ها اندازه گیری کنیم. همین مفهوم در اینجا با یک تفاوت کوچک کار می کند. در ISO و سرعت شاتر ، یک توقف کامل همیشه هر مقدار را دو برابر یا نصف می کند.
تفاوت دیگر با f-stop دیافراگم این است که ISO و سرعت شاتر هیچ تاثیری بر عمق میدان ندارند. اگرچه با تنظیم این دو تنظیم روی دوربین خود ، می توانید میزان نور تصویر خود را کنترل کنید.
به غیر از کنترل نوردهی ، ISO و سرعت شاتر تأثیرات دیگری روی عکس شما دارد.
استاپ هاى ISO
بیایید با ساده ترین راه برای درک شروع کنیم: ISO. یک مرحله ایست از ISO 100 200 است. و یک مرحله از ISO 200 400 است.
فواصل برابر نیستند ، اما در عوض ، ISO بین توقف ها دو برابر می شود. درک آن به اندازه کافی آسان است ، بنابراین آن را در همین جا رها می کنم.
اما مراقب باشید ، هرچه ISO را بزرگتر تنظیم کنید ، تصویر شما نویز بیشتری خواهد داشت! چرا؟ زیرا افزایش ISO این است که حسگر دوربین شما را نسبت به نور حساس تر می کند. دوربین این کار را با افزایش بار الکتریکی انجام می دهد و نویز روی عکس اثرات جانبی این تنظیم است.
البته نباید از افزایش ISO خود بترسید. این موضوع می تواند به شما کمک کند تا با تنظیم سرعت شاتر و دیافراگم انعطاف بیشتری داشته باشید تا به جلوه های مختلف در عکس خود برسید. به عنوان مثال ، اگر نور آنچنانی ندارید و دیافراگم شما نیز تا حد ممکن باز است ، افزودن مقداری ISO می تواند به شما کمک کند تا عکس خود را به درستی نشان دهید.
Stop سرعت شاتر
در بیشتر مواقعی که از دوربین دیجیتال خود استفاده می کنید ، در کسری از ثانیه عکاسی يتان را انجام مى دهيد. اگر با سرعت 1 ثانیه یا بیشتر عکاسی می کنید ، همان اصلى كه پيش تر به آن پرداختيم اعمال می شود. زمان را از 1 ثانیه به 2 و سپس از 2 ثانیه به 4 برابر می کنید. خيلى ساده است.
هنگام شلیک در کسری از ثانیه ، مانند 1/200 ، برای دو برابر شدن این عدد ، مخرج را نصف کنید (عدد پایین کسر ، در این مورد ، 200).
اگر در عکاسی تازه کار هستید ، نگران نباشید. این موضوع به زودى درست مى شود.
1/100 دو برابر 1/200 طول دارد بنابراین این یکبار توقف يا stop است و نوردهی دو برابر می شود. 1/50 طول دو برابر 1/100 و غیره دارد.
بگذارید این را برای شما ساده تر کنم:
شما با f/2.8 ، در 1/100 ثانیه ، با ISO 200 عکاسی می کنید اما عمق میدان بسیار کم می خواهید. می دانید که باز شدن دیافراگم به f/2.0 عمق میدان کمتری ایجاد می کند.
اما همچنین میزان نوری که وارد لنز دوربین شما می شود را سه برابر می کند. شما با دیافراگم خود دو مرحله f بالا رفته اید و نوردهی را روشن تر کرده اید.
حال باید با تغییر سرعت شاتر یا ISO مقابله کنید. برای این کار می توانید ISO را به نصف برسانید یا 100 یا سرعت شاتر را از 1/100 به 1/200 ثانیه دو برابر کنید.
بنابراین می بینید ، دانستن این موضوع بسیار مهم است.
کلام آخر
به طور خلاصه ، افزایش یک بار توقف نوردهی را دو برابر می کند و کاهش یک بار توقف آن را به نصف می رساند.
اما صبر کنید ، چیزهای بیشتری وجود دارد!
با دیافراگم ، سرعت شاتر و ISO ، فواصل بیشتری از دو برابر و نصف شدن نوردهی وجود دارد. به عنوان مثال ، بین f/1.4 و f/2 ، f-stop دیگری ، f/1.8 نیز خواهید یافت. این سومین توقف است که به شما کنترل بیشتری بر نوردهی خود می دهد.
امیدوارم این مقاله برای شما مفید بوده باشد و اکنون متوجه شده اید که مقیاس f-stop چگونه کار می کند و در چه مواقعى بهترين عملكرد را دارد. اکنون وقت آن است که بروید و عكاسى را شروع كنيد و هر آنچه را که آموخته اید در عمل به کار بگیرید.
پست ما را در مورد درک تفاوت بین t-stop و f-stop بعدی بررسی کنید.