اولویت دیافراگم: 0 تا 100 تقدم دیافراگم در عکاسی

یکی از مفیدترین حالت های دوربین، حالت اولویت دیافراگم نامیده می شود. برای استفاده از این حالت، تنها کاری که باید در اکثر دوربین ها انجام دهید، چرخاندن دایال PASM دوربین به حالت “A” یا “Av” است.

حالت اولویت دیافراگم چیست؟

حالت اولویت دیافراگم به شما امکان می دهد تا دیافراگم را به صورت دستی تنظیم کنید، در حالی که دوربین به طور خودکار سرعت شاتر را انتخاب می کند. این حالت به دو دلیل ارزشمند است:

• اول، کنترل کامل بر عمق میدان را به شما می دهد. دیافراگم تعیین می کند که چه مقدار از صحنه در فوکوس قرار می گیرد. با تنظیم دیافراگم می توانید پس زمینه را تار کنید تا توجه بیننده را به سوژه جلب کنید یا تمام صحنه را در فوکوس داشته باشید.
• دوم، سریع و آسان است. در حالت دستی، باید هر دو تنظیم دیافراگم و سرعت شاتر را به صورت دستی تنظیم کنید. این می تواند در شرایطی که نور در حال تغییر است، دشوار باشد. حالت اولویت دیافراگم این کار را برای شما آسان می کند.

در کل، حالت اولویت دیافراگم یک ابزار قدرتمند برای عکاسان است. با کمی تمرین، می توانید از آن برای گرفتن عکس های عالی در هر شرایطی استفاده کنید.

نحوه استفاده بهینه از حالت اولویت دیافراگم

استفاده از حالت اولویت دیافراگم دشوار نیست، به شرطی که دیافراگم، ISO و سرعت شاتر را درک کنید.

برای استفاده از حالت اولویت دیافراگم، ابتدا باید دوربین خود را به این حالت تنظیم کنید. در اکثر دوربین ها، می توانید با چرخاندن دایال PSAM به حالت “A” (یا “Av” در دوربین های کانن) این کار را انجام دهید.

پس از اینکه دوربین خود را به حالت اولویت دیافراگم تنظیم کردید، می توانید دیافراگم را به صورت دستی انتخاب کنید. دیافراگم تعیین می کند که چه مقدار از صحنه در فوکوس قرار می گیرد. برای ایجاد پس زمینه تار، از دیافراگم عریض (f/2.8 یا f/4) استفاده کنید. برای داشتن تمام صحنه در فوکوس، از دیافراگم باریک (f/11 یا f/16) استفاده کنید.

در حالت اولویت دیافراگم، دوربین سرعت شاتر را به صورت خودکار انتخاب می کند. سرعت شاتر تعیین می کند که چقدر نور به سنسور دوربین وارد می شود. اگر سوژه شما در حال حرکت است، ممکن است نیاز به سرعت شاتر سریع تری داشته باشید تا از تار شدن سوژه جلوگیری کنید. اگر سوژه شما ثابت است، می توانید از سرعت شاتر آهسته تری استفاده کنید تا عمق میدان بیشتری ایجاد کنید.

در نهایت، باید ISO را تنظیم کنید. ISO حساسیت سنسور دوربین شما به نور است. اگر در نور کم عکاسی می کنید، ممکن است نیاز به ISO بالاتری داشته باشید تا سرعت شاتر سریع تری داشته باشید. اگر در نور زیاد عکاسی می کنید، می توانید از ISO پایین تری استفاده کنید تا نویز کمتری در عکس های خود داشته باشید.

من کمی در مورد عکاسی دستی صحبت خواهم کرد، اما امیدوارم بتوانید ببینید که چرا حالت اولویت دیافراگم تا این حد سریع است. برای چیزی مانند عکاسی منظره، می توانید یک دیافراگم خوب (شاید f/8)، یک جبران نوردهی معقول (مثلاً -0.3 EC) و ISO پایه را انتخاب کنید – و سپس کارتان تمام شده است.

مهم نیست که نور چگونه تغییر می کند، دوربین شما اکنون، اساساً، روی حالت ست کن و فراموش کن تنظیم شده است. با این حال، تنظیمات شما بهینه هستند.

در عکاسی دستی، باید هر دو تنظیم دیافراگم و سرعت شاتر را به صورت دستی تنظیم کنید. این می تواند در شرایطی که نور در حال تغییر است، دشوار باشد.

حالت اولویت دیافراگم به شما امکان می دهد تا دیافراگم را به صورت دستی انتخاب کنید و دوربین سرعت شاتر را به صورت خودکار انتخاب می کند. این می تواند عکاسی دستی را سریع تر و آسان تر کند.

برای مثال، برای عکاسی منظره، می توانید دیافراگم f/8 را انتخاب کنید تا عمق میدان خوبی ایجاد کنید. دوربین سپس سرعت شاتر را انتخاب می کند تا نوردهی صحیح را تضمین کند.

در این حالت، حتی اگر نور تغییر کند، تنظیمات دوربین شما بهینه باقی می ماند.

عکاسی دستی

حالت اولویت دیافراگم برای عکاسی با سه پایه عالی است. اما وقتی با دست عکاسی می کنید یا سوژه شما در حال حرکت است، باید ISO را افزایش دهید تا دوربین بتواند سرعت شاتر سریع تری را انتخاب کند.

در شرایط تاریک، دوربین با ISO پایه ممکن است سرعت شاتر طولانی را انتخاب کند که برای عکاسی دستی مناسب نیست. برای جبران این امر، می توانید ISO را به صورت دستی افزایش دهید. با افزایش ISO، دوربین سرعت شاتر سریع تری را انتخاب می کند که برای عکاسی دستی مناسب است.

همچنین می توانید از ISO خودکار استفاده کنید. ISO خودکار به طور خودکار ISO را بر اساس شرایط نوری تنظیم می کند. این می تواند یک راه سریع و آسان برای عکاسی دستی در شرایط مختلف باشد.

توجه: من نتوانستم تصویری را در ترجمه بگنجانم، زیرا دستورالعمل شما این بود که متن را ویرایش کنم و تصویر را حذف کنم.

حساسیت ISO خودکار

ISO خودکار یک ویژگی مفید است که به شما امکان می دهد سرعت شاتر را در حالت اولویت دیافراگم کنترل کنید. به طور پیش فرض، دوربین شما ممکن است سرعت شاتر آهسته ای را انتخاب کند که برای عکاسی دستی مناسب نیست. با استفاده از ISO خودکار، می توانید سرعت شاتر را به یک مقدار ایمن تر محدود کنید.

• برای عکاسی دستی، توصیه می کنم از ISO خودکار با سرعت شاتر حداقل خودکار استفاده کنید. سرعت شاتر حداقل مقداری است که دوربین شما می تواند قبل از اینکه عکس شما دچار تاری حرکتی شود، استفاده کند. به طور کلی، برای عکاسی دستی با لنزهای زوم، سرعت شاتر حداقل باید 1/125 ثانیه باشد. با این حال، اگر از یک لنز با فاصله کانونی طولانی استفاده می کنید، ممکن است بخواهید سرعت شاتر حداقل را به 1/250 ثانیه یا حتی بالاتر افزایش دهید.

• اگر از ورزش عکاسی می کنید، ممکن است بخواهید سرعت شاتر حداقل را حتی سریع تر تنظیم کنید. برای جلوگیری از تاری حرکتی سوژه های سریع، سرعت شاتر حداقل 1/500 ثانیه یا حتی بالاتر توصیه می شود.

• اگر از سه پایه استفاده می کنید، می توانید ISO خودکار را غیرفعال کنید. در این حالت، دوربین شما می تواند سرعت شاتر را تا زمانی که نور کافی داشته باشد، کاهش دهد. این می تواند برای عکاسی از منظره یا سایر سوژه هایی که حرکت نمی کنند مفید باشد.

چه زمانی از حالت “A” اجتناب کنیم

من در حدود 95% مواقع برای عکس های خودم از اولویت دیافراگم استفاده می کنم، صرف نظر از ژانر عکس و اینکه آیا از سه پایه استفاده می کنم یا خیر. این حالت بسیار انعطاف پذیر است.

اما گاهی اوقات، حالت اولویت دیافراگم ایده آل نیست. این به ویژه زمانی صادق است که شما نیاز به استفاده از تنظیمات مشابه دوربین برای یک سری عکس دارید. برای مثال، برای عکس های پانوراما یا استک فوکوس، من تقریباً همیشه از حالت دستی استفاده می کنم.

همین امر در مورد شرایطی که نوردهی خودکار نتایج ضعیفی به شما می دهد نیز صادق است. برای مثال، در عکاسی از راه شیری، دوربین ها به ندرت صحنه شما را به درستی اندازه گیری می کنند. حتی با جبران نوردهی، اغلب در حالت اولویت دیافراگم تصاویری خواهید داشت که بیش از حد تاریک یا نوردهی ناهموار هستند. من همیشه برای گرفتن عکس های ستاره یا سایر تصاویر در شرایط بسیار تاریک از حالت دستی استفاده می کنم.

حالت اولویت دیافراگم همچنین شما را به سرعت شاتر 30 ثانیه (در اکثر دوربین ها) یا کمتر محدود می کند. اگر می خواهید از حالت Bulb یا تایمر دوربین خود استفاده کنید، باید در حالت دستی باشید.

علاوه بر این، اگر از فلاش عکاسی می کنید، توصیه می کنم از حالت دستی استفاده کنید. در غیر این صورت، شما کنترل کامل بر تعادل بین فلاش و نور محیط نخواهید داشت. به عنوان مثال، تمام عکس های ماکرو با نورپردازی فلاش من در حالت دستی گرفته می شوند.

در نهایت، برخی از عکاسان دوست دارند برای عکاسی از ورزش و حیات وحش از حالت دستی به همراه ISO خودکار استفاده کنند. این روش در نور کم بد نیست، اما در شرایط روشن، خطر نوردهی بیش از حد وجود دارد (زیرا دوربین به ISO پایه می رسد و نمی تواند از آن تاریک تر باشد). با حالت اولویت دیافراگم، همان مزایا را بدون مشکل نوردهی بیش از حد دارید، زیرا دوربین پس از رسیدن به ISO پایه، به سادگی از سرعت شاترهای سریعتر استفاده می کند.

چند مورد دیگر وجود دارد که حالت دستی ممکن است انتخاب بهتری باشد، اما اینها موارد اصلی هستند. هنگامی که یاد می گیرید چگونه از آن به درستی استفاده کنید، اولویت دیافراگم به طرز شگفت انگیزی انعطاف پذیر است.

جمع‌بندی

حالت اولویت دیافراگم برای بسیاری از انواع عکاسی یک نجات دهنده است. این حالت یک عصا برای عکاسانی نیست که حالت دستی را نمی فهمند؛ بلکه یک راه سریعتر برای تنظیم تنظیمات دستی بهینه در شرایط متغیر است، با خطر کمتر نوردهی بیش از حد یا کمتر از حد.

البته، حالت اولویت دیافراگم همیشه ایده آل نیست. در مواقعی مانند عکاسی پانوراما و عکاسی با فلاش، حالت دستی مطمئناً بهترین راه است. اما در کل، مزایای اولویت دیافراگم بسیار چشمگیر است. اگر کار خود را بلد باشید، در نهایت عکس های بیشتری خواهید داشت و نوردهی بهتری خواهید داشت – با نیمی از زمانی که برای رسیدن به آنجا نیاز دارید.

امیدوارم این مقاله در مورد حالت اولویت دیافراگم برای شما مفید بوده باشد! اگر سوالی یا توصیه ای در مورد استفاده از حالت اولویت دیافراگم دارید، لطفا در بخش نظرات زیر به من اطلاع دهید.

سوالات متداول